Το επομενο πρωι ξυπνησα νωριτερα απο εκεινον, οχι οτι κοιμηθηκα ολο το βραδυ. Ξυπνουσα συχνα και τον κοιτουσα αν βρισκεται διπλα μου κι αν ειναι καλα. Ανησυχουσα για εκεινον.. Σημερα μου ειχε ζητησει να τον παω στο σπιτι , το μονιμο πλεον της μανας του..
Ηταν ενα ρακος το προηγουμενο βραδυ ,δεν ηξερα πως θα ηταν σημερα. Ετσι κι εγω ενημερωσα την Στελλα οτι δε θα ακολουθουσα σημερα σε οτι ειχαμε κανονισει το χθεσινο απογευμα. Το αναβαλλαμε λοιπον για καποιο αλλο απογευμα.
Ειχα φτιαξει ενα πλουσιο πρωινο με ομελετα , τοστ , χυμο κτλπ. Κοιμοταν ακομα, δεν ηθελα να προκαλεσω κανεναν θορυβο που θα τον ξυπνουσε, χρειαζοταν ξεκουραση . Ετσι κι εγω πηρα την κουπα με το κρυο γαλα μου και χαζευα στον υπολογιστη μερικες φωτογραφιες. Για την ακρηβεια δεν τις χαζευα αλλα εκανα μια εκαθαριση. Επελα τις καλυτερες και εγραφα ημερομηνιες ετσι ωστε να μου ειναι πιο ευκολο να μπορεσω να φτιαξω το βιντεακι που θελω τοσο πολυ..
Δεν προλαβα ομως να κανω και πολυ δουλεια. Ξυπνησε και πλησιαζε αργα με τις πατεριτσες προς τον καναπε οπου καθομουν.
"Ειι καλημερα, χρειαζεσαι βοηθεια?" ρωτησα οταν παρατηρησα ποσο αργα πηγαινε. Εκεινον εκανε ενα αρνητικο νευμα και ειπε απλα "Καλημερα" .
"Πως νιωθεις? Καλυτερα? Ξεκουσραστηκες?" ρωτοησα απο ενδιαφερον.
"Μια χαρα ειμαι Βανεσα, εχω λιγο πονοκεφαλο μονο " ειπε.
"Σου εχω φτιαξει πρωινο. Ερχομαι." ειπα και σηκωθηκα εμεσως αφηνοντας το λαπτοπ μου στο τραπεζι και υστερα πηγα στην κουζινα να.φερω τα φαγητα. Τα εβαλα.ολα.σε εναν δισκο.και γυρισα παλι στο σαλονι.
Τον.παρατήρησα, το.χρωμα του ειχε φτιαξει σε σχεση με χθες,τα μαλλια του ηταν ανακατα και ηταν ελαφρως προσμενος απο τον.υπνο.
"Οριτσε.." ειπα και του ακουμπισα τον.δικο στα ποδια..
"Μωρο μου σ'ευχαριστώ , αλλα δεν πειναω" ειπε γλυκα. Εκανα.μερικα.λεπτα να συνηθίσω το 'μωρό μου'. Δε το ειχσ συνηθισει. Ηξερα πως ελεγα.κι εγω πολλες φορες παρομοια επίθετα αλλα.μου ξεφευγαν..
"Δεν.εχει τέτοια, πρεπει να φας" ειπα μολις συνήλθα απο το.μικρο.σοκ.
"Ελα ρε Βανέσα.. " ειπε Παρακλητικα.
"Καντο για μενα .. " ειπα στον.ιδιο τονο.
"Παιζεις βρωμικα" ειπε και επιασε το.πιρούνι στα χερια.
YOU ARE READING
When I Lost My Memories.
Teen FictionΗ Βανεσα ειναι μια 18χρονη ομορφη κοπελα που ζει με τους γονεις και τον μεγαλύτερο αδερφο της στην Θεσ/νικη . Ειναι στην τελευταια ταξη του λυκειου και περιμενει πως και πως να ξεκινήσει τις σπουδές της.. εχει δυο πολυ καλες φιλες που ειναι σαν αδερ...