When I Lost My Memories.

Part 11

Οταν φτασαμε στο σχολειο και μπηκαμε στην ταξη , το θεαμα που αντικρισα ηταν πραγματικα αηδιαστικο! Ο Ραφαηλ και η Φαιδρα να κάθονται μαζι στο θρανιο που μολις χθες καθομασταν μαζι .Ακουω την Στελλα να μουρμουριζει κατι σαν "Θα του σπασω τα μουτρα! " . Αφου χτυπαει το κουδουνι για προσευχη και μετα πηγαινουμε ξανα στις ταξεις εγω καθομαι με την Βαλερια ενω η Στελλα με τον καλο μας φιλο Χαρη. Ολοι τους κοιτουσαν με περιεργεια , μαλλον ουτε εκεινοι το περιμεναν .

Στο διαλημμα εφυγαν ολοι στο προαβλιο η στο κηλικειο κι ετσι μειναμε μονες μας μεσα στην αιθουσα . Αρχησα ξανα να κλαιω , δεν αντεξα την πιεση ολης την πρωτης ωρας , να τους βλεπω να σαλιαριζουν μπροστα στα ματια μου..

"Ρε κοιτα θρασος που εχει!!!" λεει η Βαλερια και μπορω να διακρινω το κοκκινο χρωμα στο προσωπο της απο τα νευρα της.

"Λοιπον.. πρεπει να σταματησω να ασχολουμαι.. πραγματικα δεν αξηζει.." λεω μεσα απο το κλαμα μου . Εκεινη την στιγμη το κουδουνι χτυπαει κι ενω τοση ωρα ειχα σκημενο το κεφαλι μου στο πατομα τωρα κοιταζω ανησυχη προς την πορτα να δω μηπως ερθει κανεις και με δει σε αυτα τα χαλια. Ε μη ξεφτηλιστουμε τωρα για τον ηληθιο τον Ραφαηλ, αρκετα!

Το βλεμα μου πευτει πανω στο δικο του . Καλα ρε γαμωτο , ποση ωρα ειναι εκει; Πως τα καταφερνει καθε φορα και ειναι παντα καπου εκει χωρις να τον καταλαβω?!? Εχει γροθιες τα χερια του ενω.. ειναι η ιδεα μου η το προσωπο του αρχιζει να σπαει και απο σκληρο και μυστιριοδες να γινεται γλυκο κι εβαλοτο.. Σαν να καταλαβαινει τι περναω και να προσπαθει να με κανει να νιωσω καλυτερα... Πφφ.. τι παιζει με την παρτη σου ρε Μαρκο? Μπαινει μεσα και καθεται στο θαρανιο του διπλα στο παραθυρο στην γωνια. Ολη την υπολοιπη ωρα δεν μπορεσα να τον βγαλω απο το μυαλο μου.. Τωρα που χωρισα με τον Ραφαηλ μηπως θα ειχα μια ευκαιρια μαζι του? Ωωω Βανεσα ξεκολλα!! Τι λες? Συγκεντρωσου γαμωτο στην εξησωση!!

Την προτελευταια ωρα ειχα μεινει με την Στελλα στην ταξη και συζητουσαμε κατι για τη φιλολογο .. Βασικα το πιο σωστο θα ηταν 'θαβαμε' την φιλολογο , ενω η Βαλερια πηγε για νερα και τσιχλες στο κηληκειο. Μετα απο μερικα λεπτα , η πορτα ανοιγει με εναν δυνατο κροτο και μπαινει μεσα η Βαλερια λαχανιασμενη.

"Τι εγινε ρε , ετρεχες; Κατι σοβαρο πρεπει να εγινε για να τρεχεις εσυ!" λεω ολο ειρωνεια αφου ξερω πως με την γυμναστικη εχουμε τσακωθει και οι τρεις .

"Δε-δεν ειναι ωρα για αστεια!" λεει με σοβαρο υφος, σχεδον με μαλωνει! Μα καλα τι επαθε?

"Παρε βαθυα ανασα , ηρεμυσε και πες μας τι εγινε" της λεει ηρεμα η Στελλα κι εκεινη υπακουει . "Καλα δεν ακουσατε φασαρια; Πλακοθηκαν εξω!" Καλα γι'αυτο κανει ετσι? Καθε μερα πλακωνοντε κατι τριτακια μεταξυ τους η για γκομενες η για ποδοσφαιρο.. πρωτη φορα ειναι?

"Αααα.. ποιος πλακωθηκε σημερα;;" λεω κοροιδευτικα..

"Μμμμ .. Ο Μαρκος πλακωσε στο ξυλο τον Ραφαηλ, αλλα μιας κι αυτος παει μποξ τον εδηρε για τα καλα.. του ανοιξε την μυτη τα χειλη και το φρυδι.. ο Ραφαηλ την γλυτωσε με κατι μελανιες στην κοιλια και την πλατη. Μπορει να χρειαστει ραματα!" Λεει με μια ανασα.. τοσο γρηγορα που δεν ξερω αν καταλαβα καλα.. Τι ειναι αυτα που λεει? Νιωθω το κεφαλι μου να βουιζει .. δεν ειναι δυνατον .. Γιατι να κανει κατι τετοιο? Γιατι με ενδυαφερει τοσο γαμωτο αν ειναι καλα?

"Ποιος να χρειαστει ραματα, ο Ραφαηλ; :/ " λεει με ολο απορια η Στελλα..

"Τι λες κι εσυ τωρα γαμωτο? Ο Μαρκος!!" την μαλωνει η Βαλερια .. εεε ωρες ωρες δε της κοβει!

"Κοριτσια πρεπει να σας μιλησω..! " λεω και τις βγαζω απο την ηληθια αυτη συζητηση .. Πρεπει να τους πω καποια πραγματα..

Κοριτσαρεεες ευχαριστουμε παρά πολύ για την #25 θέση που μας χαρισατε!!!!!κάντε vote για να πάμε ακόμα πιο ψηλά!!! (Βαλεντίνη-εκ μέρους και των άλλων κοριτσιών)