When I Lost My Memories.

Part 10

Η ωρα ειναι 8 παρα 20 οποτε δεν εχω αργησει ως συνηθως. Τρωω αργα αργα το πρωινο μου μεχρι να ερθει η ωρα να κατεβω κατεβω να συναντισω τα κοριτσια για να παμε σχολειο . Δεν ξερουν τιποτα για τα χθεσινα , αφου ξυπνησα μετα δεν ειχα ορεξη να μιλησω γι'αυτο ξανα οποτε δεν τις πηρα καν τηλεφωνο . Μετα απο ενα τεταρτο περιπου σηκονομαι απο την καρεκλα μου, παιρνω τα πραγματα μου και κατεβαινω τις σκαλες . Δεν εχουν ερθει ακομη τα κοριτσια.. μμμ.. η πρωτη και μαλλον η τελευταια φορα που γινεται αυτο . Σκεφτομαι να τις δουλεψω λιγακι γι'αυτο . Μετα απο λιγα λεπτα αναμωνης ερχοντε και οι δυο με την ιδια ακριβως διαθεση με εμενα, μονο που γι'αυτες ειναι συνηθισμενη η αντιδραση αυτη οπως καθε Δευτερα. Ξερετε η αρχη της εβδομαδας , πεντε μερες γαι το ΣΚ , κτλπ.

"Πλακα κανεις?!? , Στελλα σημειωσε ετος , μερα , τα παντα!! Βγηκε στην ωρα της!!" λεει με θαυμασμο η Βαλερια σταζοντας ολο ειρωνια τα λογια της.. ημουν σιγουρη για την αντιδραση! Οσο και να μην εχω ορεξη μου φανηκε πραγματικα αστιος ο τροπος που το ειπε και ξεσπω σε δυνατα γελια.

"Δε μου το 'χες ε;;" την πειραζω.

"Μη μας τα κανεις αυτα και μας τρομαζεις!" μου απανταει στο πειραγμα μου. Χαμογελαω και δεν συνεχιζω αυτη την συζητηση .. Πρεπει να τους το πω..

" Δεν κοιμηθηκες χθες βραδυ? τι σακουλες ειναι αυτες κατω απο τα ματια σου?" Οπως παντα παρατηρητικη η Στελλα. Υπο αλλες συνθηκες θα με πειραζε το σχολιο της , αλλα στην προκειμενη περιπτωση την ευχαριστω γι'αυτο.. μου δινει ενα κινητρο να τους πω τι εγινε χθες..

"Ναι η αληθεια ειναι πως δεν κοιμηθηκα και πολυ μετα τα χθεσινα" λεω λυπημενα καθως φερνω ξανα στο μυαλο μου τα γεγονοτα.

"Τι εννοεις? Τι εγινε? " με ρωτουν ταυτοχρονα . Περνω μια ανασα και ειμαι ετοιμη για το χαος που θα επικρατησει αφου τους πω τι συνεβει..

"Χωρισα" λεω με μια ανασα. Εριξα την βομβα μου και συνεχιζω να περπαταω ενω εκεινες στο ακουσμα της λεξης αυτης σταματησαν αποτομα και οι δυο να περπατουν κοιταζοντας με με ματια γουρλομενα . Ναι.. και μετα ενας χημαρος ερωτησεων αρχησαν να με κατακλιζουν για το ποτε , γιατι , κτλπ.

Τους εξηγησα ολη την ιστορια μεχρι να φτασουμε στο σχολειο . Καταπια τον κομπο στον λαιμο μου τους μιλουσα ενω εκεινες πραγματικα ακουγαν με προσοχη την καθε μου λεξη και απο τα βλεματα τους καταλαβαινω πως ουτε εκεινες το περιμεναν απο τον Ραφαηλ να κανει κατι τετοιο..

Καληνυχτα σας!! Ειπαμε να σας κανουμε την χαρη και να βαλουμε ενα μικρουλι!! Να περιμενετε κεφαλαια πολυ ωραια απο εδω και περα..

SPOILER "Κατι συμαντικο θα γινει στο σχολειο"

Bye!!!!! see you tomorrow!!! <3