When I Lost My Memories.

Part 33

"Βανέσα, κλείσε λιγάκι τον φούρνο!!! Θα μου καεί ή γαλοπούλα!" Ακούω την μητέρα μου να φωνάζει απο τον επανω όροφο.
Γαμωω.. και μόλις είχα βολευτει στον καναπέ.
Σήμερα Χριστούγεννα.. ημερα χαράς, ημερα γιορτής . Μονο αυτά δεν είναι για μενα.
Σήμερα μου ήρθε ή περίοδος μου τα νεύρα μου είναι στην τσίτα και ποναω πολύ. Νιώθω σαν ανημπορη ! Ο Μάρκος είναι σαν να εξαφανηστηκε ξαφνικά. ουτε ξέρω που είναι ουτε απαντάει στις κλησεις μου.. Έχω να επικοινωνησω μαζί του εδώ και 3 μέρες, απο τοτε που... φιληθηκαμε.. Αυτό το καταραμένο φιλί.. παίζεται σε replay στο μυαλό μου απο τότε που έγινε.. δεν με έχει αφήσει σε ησηχεια!
Και δεν μου έφταναν οοοολα αυτά, έχω κι ένα περίεργο όνειρο που είδα το βράδυ να με τιρανναει όλη μέρα σήμερα.

Καλά Χριστούγεννα Βανεσα , θαυμάσια θα τα περάσεις και φέτος βρε..!

Στο όνειρο μου ήμουν εγώ καθησμενη σε ενα παγκάκι σε ένα πολύ όμορφο μέρος που ενώ στο όνειρο μου ηξερα που βρίσκεται και ποιο είναι αυτό το μέρος, όταν ξυπνησα ηταν σαν να το είδα πρωτη φορά. Ή ψυχολογία μου μέσα στο όνειρο δεν ηταν και ή καλύτερη. Ένιωθα πολύ έντονα συναισθήματα κι ας ηταν απλα μια φαντασίωση, ένα παιχνιδι του μυαλού.. Κοίταζα το ηλιοβασίλεμα αναμεσα απο μερικά ψηλά και όμορφα δέντρα. Το υπολοιπο μέρος ηταν μια.μικρή έκταση γεμάτη πρασινο. Ήταν σαν αυτά τα πάρκα που βλεπεις σε κάτι αμερικανικές ταινίες που βγάζουν βολτα οι ιδιοκτήτες τα σκυλιά τους ή που τα παιδιά πηγαίνουν ποδηλαταδα. Αντίθετα όμως δεν πατουσε ψυχή, φαινόταν απόμερο όμως δεν το αξηζε ηταν πανέμορφο. Μπορουσα να αισθανθω μέσα απο το όνειρο μου οτι αγαπούσα πολύ αυτό το μέρος, με έκανε να ηρεμω και να μπορω να σκεφτώ καθαρά. Κάτι με είχε ταράξει αρκετά και είχα παει να ξεφυγω.. είχα μαζί μου μια καλη. Φωτογραφική μηχανή και αρχισα να τραβάω ασταμάτητες φωτογραφίες το ηλιοβασίλεμα με τα δέντρα αλλάζοντας φακούς, φίλτρα και στάσεις σώματος.
Είχα απορροφηθεί πολύ σε αυτό που εκανα και ξεχαστικα τελείως απο τα προβληματα μου , απλα απολαβμανα την στιγμη .
Ξαφνηκα ακούω μια φωνη . Πολύ γνωρημη. Κατάλαβα αμέσως σε ποιον ανήκε. Δεν με εξέπληξε που ηταν εκει , σχεδόν το περίμενα..
"Βανέσα, πρέπει να μιλήσουμε, ξέρεις πως πρεπει.. " είπε ή φωνη του Μάρκου..

Κι έτσι απλα έδωσα ένα τέλος στο όνειρο μου αφού μπήκε με βια ή μαμά στο δωμάτιο μου να με ξυπνήσει για να την βοηθήσω με την γαλοπούλα...

Αργοτερα το απόγευμα..

"Σου το είπα, μην επιμενεις δεν ερχομαι ! " Λέω στην Βαλε που εδω και ωρα προσπαθει να με πησει να πάω μαζί τους στο εμπορικό κεντρο 'Cosmos' αλλά δεν έχω καμια όρεξη να βγω_όπως και τις τελευταίες μέρες αλλωστε_ κι έτσι της πεταξα το ψέμα οτι ποναω υπερβολικά στην κοιλιά μου ακόμα κι αν πήρα το χάπι περιόδου μου.

"Ελπίζω να είναι μονο ή αδιαθεσία σου και οχι παλι για τον Μάρκο! Δεν ειναι ο μόνος που υπάρχει εκει εξω ! Ποτέ δεν έκανες έτσι για καποιον , τι εχεις παθει; " Ίσως γιατί ποτε δεν ενιωσα έτσι για καποιον , σκέφτηκα..

"Πφφφ... κλησε θέλω να ξαπλωσω, είναι μονο ή περίοδος μου , αλήθεια! "
Λέω ξανα ψέματα. Δε μου αρέσει να τους λέω ψέματα όμως δεν έχω αλλη επιλογή γιατί ξέρω ποσο θα με πιεσουν..

"Καλά.. καλη ξεκουραση " λέει απογοητευμενα και τερματιζει την κλήση .

Κάπως έτσι πέρασαν οι γιορτές μου, όλη μέρα κλεισμένη μέσα βρησκοντας διάφορες προφάσεις για να μη μιλήσω σε κανέναν ή να πάω κάποια βόλτα..
Κανένα σημείο ζωής του Μάρκου και αυτό με εθλιβε ακόμα περισσότερο. Δεν είναι δυνατόν δηλαδή. Να γινεται οτι γίνεται και μετα αδιαφορία.. ουτε να με πάρει, να μου στείλει ενα μήνυμα του στιλ *ειμαι καλά, έχω παει στην γιαγιά μου για τις γιορτές θα τα πουμε μόλις γυρησω* , ή κάτι σαν αυτό. Αντιθέτως σιωπή.. απόλυτη, αποπνικτική σιωπή.
Τα βραδια κοιμάμαι ανησηχα, δεν μπορω να συγκεντρωθω σε τίποτα, προσπάθησα να κάνω μια επαναληψη στα μαθήματα μου όμως μάταια.. Αν συνεχίσω έτσι θα πατωσω στις πανελληνιες..
Οι μέρες περνουν βασανιστικά χωρίς πολλά πολλά με ρομαντικες ταινίες ή δραματα το βράδυ, θλιμενα τραγούδια στη δια πασών και κλεισμένη μέσα..
Που να ηξερα πως σε λιγες μέρες θα αναζητούσα ξανά την ηρεμία που έχω τώρα παρα το όλο μπλεξημο που θα δημιουργηθεί στη ζωή μου.. και όχι μονο στην δική μου.. αλλά και των γύρω μου..

Γεια σας girls!! Λιγάκι μικρουλινιιιι, όμως το παρτ 34 θα είναι σπέσιαλ το είπαμε για να προετοιμαστείται αναλωγος.. απο εδώ και πέρα αρχίζει ή δραση.. πάνε αυτά που ξερατεε!! Τίποτα δε θα είναι το ίδιο πια.. ή ζωή της Βανεσας θα αλλάξει πολύ.. το ίδιο και της Βαλερίας αλλά και της Στέλλας.. και όσων μπλεκοντε άμεσα μαζί τους.. επόμενο σύντομα.. να προετοιμαστειραι αναλωγως.. Σας λατρευουμε!

ΜΗ ΞΕΧΝΑΤΕΕΕ! ΨΗΦΗΣΤΕΕΕΕΕ!!!

ΤΟ ΧΡΕΙΆΖΟΜΑΣΤΑΙ!
❤❤❤❤💜💜💜💜