Saranghae, BAEKHYUN!

SB:50☆Sorry

Taeyeon's POV

Napakapit ako nang mahigpit sa tiyan ko at napatingin sa orasan ko, Kanina pa nakaalis ang eroplanong sinasakyan Baekhyun.

Napapikit ako nang mariin, hanggang ngayon hindi parin ako makapaniwalang nagawa niya akong pagtaksilan. Dalawang buwan nalang sana, Magiging pamilya na kami. Pero anong ginawa niya? Sinira niya.

Pinunasan ko ang mga luha ko at sandaling natulala, Pilit kong inalala kung ilang months naba ang baby ni Sulli. Napakagat ako sa ibabang labi ko at napaisip. Mukhang 4 months palang iyon, Ibig sabihin noong 4month old palang ang baby ko ay may nangyari sakanila ni Baekhyun.

Kumunot ang noo ko at napailing. Imposible ang sinasabi niyang si Baekhyun ang nakabuntis sakaniya! Baekhyun was with me all the time, Never din siyang umuwi nang late at lasing. Madalas din akong tambay sa office niya, Kaya imposible talaga.

I was the overly attached wife, At si Baekhyun naman ang overly loving husband.

Napayukom ako nang palad ko at napakagat sa labi ko sa sobrang inis, That crazy bitch! Huminga ako nang malalim para pakalmahin ang sarili ko, Hinding hindi pwede saakin ang nastress dahil baka mapasama si Baby.

Nagsigh ako at tumingin uli sa orasan ko, Napamura ako sa isip ko. Sigurado akong arrived na ang plane na sinasakyan ni Baekhyun sa Guangzhou, China. Thankful ako at andun si Luhan para samahan siya.

Baekhyun's POV

Napabuga ako nang malakas na hangin, Kanina kopa iniikot ang kotse ko nagbabakasaling makita si Taeyeon, Pero wala siya. Saan nanaman kaya napadpad 'yon?

Pinamove ko ang flight ko nang 5 hours, Buti nalang at pumayag ang business partner ko, Total ay alam naiintindihan naman daw niya.

Napatingin ako sa phone ko nang mag blink to, Kinuha ko yon at tinignan, Nag text si Taeyeon.

From: Wifey

Hyunie, Im Sorry.

Para akong tangang napangiti sa sarili ko, Para saan nanaman siya nag sosorry? Total ay naka on ang gps niya, Niliko ko ang kotse ko pa-ilsan, Anong ginagawa niya sa school? Hindi na ako nagreply, Akala niya siguro nakaalis na ako.

Pinakita ko sa guard yung company ID ko at former college ID ko, Pinapasok naman niya ako. Kaylangan konalang siyang hanapin ngayon. Pinagtitinginan panga ako nang mga highschool students,college at iba pa.

Hindi konalang sila pinansin dahil si Taeyeon ang pinunta ko dito, Di naman sila. Huminga ako nang malalim at lumapit kay Yeri, Busy itong makipag usap sa mga kaybigan niya.

"Kuya!" Bati niya pagkakita saakin. "Nakita mo si Taeyeon? She's here, but i don't know where exactly." Napaawang naman sandali siya nang labi.

"Sabi niya, Pupunta lang raw siya sa garden." Ginulo ko ang buhok niya at umalis na.

Napakagat ako sa ibabang labi ko nang makita ko si Taeyeon na nakatalikod mula sa pwesto ko, Kinakausap niya ang sarili niya habang hawak ang tiyan niya, lumapit ako agad at niyakap siya. "What are you doing here, Love?" tumingala naman siya at mahinang sinampal ang pisngi ko.

"Baekhyun, Sorry." bulong niya at niyakap ako, Hinagod konaman ang likod niya, Umiiyak kasi siya.

"Akala ko umalis kana? Bakit andito kapa?" Naiinis na saad niya. "Bakit ayaw moba?" Mahina naman siyang umiling.

"Naniniwala na ako sayo, I knew she's just framing you. Narealize kolang lahat kanina, So sorry for not trusting you." Napangiti ako at hinalikan siya sa noo, sa dami nang tatambayan niya, Bakit dito pa talaga sa school?

"Sorry for not letting you know that she's bothering me since then." Pinaginterwine naman niya ang mga kamay namin. "Halikananga, Uwi na tayo." Yaya ko, tumango naman siya.

Pinunasan ko muna ang mga luha niya bago siya hinatak palabas.

Nagulat ako nang biglang humigpit ang hawak ni Taeyeon sa kamay ko. "Bilisan monga maglakad, Baka makapatay ako nang estudyante dito!" Sigaw niya sa tenga ko, natawa ako. "Bakit mo sila pinagseselosan?" Umiling naman siya pero ang talim parin nang mga titig niya.

"Hindi ako nagseselos." Palusot niya, Pinasakay konalang siya sa passenger seat at siniguradong maayos ang pagkakalagay nang seatbelt niya, Talagang pina adjust ko yung belt dahil ang laki na kaya nang tummy niya.

Sulli's POV

Pilit kong tinulak si Vincent, paano kasi kanina niya pa ako sinusundan! "Damn it Sulli, Sakin sabi ang batang iyan eh!" Inis na sigaw niya at sinuntok yung pader.

Napatigil naman ako at natawa nang mahina.

"Fuck you, Di iyo to! Kay Baekhyun ang batang 'to kahit anong gawin mo!" Napasabunot siya sa sarili niyang buhok at hinawakan ako sa braso, Tama lang para hindi ako masaktan. "Stop your fucking illusions, Ako ang ama nang batang iyan!" sigaw niya sa mukha ko.

"Siya ang daddy nang baby ko, Iyon lang ang paniniwalaan ko. Hindi porke kambal kayo ay paniniwalaan na kita!" Inis na sagot ko, ngumisi naman siya na ikinahinto ko, hindi ko gusto si Vincent kapag ganyan ang ngisi niya sa mukha.

"Fuck, Ako ang kasama mo nung gabing 'yon! Ako ang tinawagan mo, Lasing ka nun kaya hindi mo natandaan, pero ikaw pa ang pumilit saakin na gawin natin ang bagay nayun!" Sinampal ko siya sa pisngi, Pero di siya nagpatinag.

"Kahit umiyak ka nang dugo, Hindi kay Baekhyun galing ang batang 'yan, Im trying to take the responsibilty here, Pero anong gusto mong mangyari? Ipaako sa iba? Damn it Sulli, Damn it!" Gigil na gigil ang boses niya, at alam kong galit na galit na siya.

"Anak ko ang batang iyan, Wag mo naman sanang ipagdamot saakin, Don't use that innocent fetus for your selfish deeds!" Napahawak ako sa pisngi ko nang maramdaman ko ang paglapat nang palad niya dito.

First time niya akong pinagbuhatan nang kamay. "Listen, subukan molang gawan nang masa ang batang 'iyan, Ako ang gaganti sayo. Tandaan mo." Pagkasabi niya noon ay iniwan niya na ako.

Napaupo ako sa sahig habang hawak ang tiyan ko. Fuck,fuck,fuck!

Wala talaga akong matandaan noong gabing 'yon, pero sigurado akong si Baekhyun ang tinawagan ko para sunduin ako, Imposibleng si Vincent yon dahil dinelete kona ang number niya, matagal na.

Fuck it, sira na lahat nang plano ko!

+++++++

A//N: 5 chaps more mga bes. 😂😂😂😂😂 try ko mag update mamaya.😂😂😂