Taeyeon's POV
Kanina kopa hinahanap si Hera dahil siya daw ang sasama sakin sa check up pero wala siya sa bahay, Nakita konaman si Sulli na nakapatong ang dalawang paa sa mini table sa Sala habang nagbabasa nang magazine. "Have you seen Hera?" Umiling naman siya at binaba ang magazine niya.
"Nope, pero sabi ni Tita Hyunji sinugod raw siya sa hospital kaninang madaling araw, Inatake nang asthma." A frown was etched on my face, nagsigh ako at umakyat na uli sa taas para magshower, Missing Baekshit became my hobby, I miss ruffling my fingers on his hair, Massaging his tired back and kissing his soft velvety lips, the strawberry scent of his armpit, cuddling into the warmth of his embrace, I'm missing every inch of him.
I feel so weird today, As if that terrible thing will happen today. Hindi ko maintindihan ang sarili ko.
Iniisip konalang na napaparanoid lang ako, At iniisip konalang rin na baka wala nang time si Baekhyun para hawakan ang phone niya dahil sa sobrang busy niya, Oh godamn, I miss my Big baby.
"Oh, i know baby. You miss Daddy byunshit too." Natatawang saad ko habang kinakausap ang tummy ko, kakatapos kolang magshower at magbihis, nagpapatuyo lang ako nang buhok.
Kinuha ko ang phone ko at nag type uli nang message para sakaniya.
To: Big Baby
2am, kst
I miss you so much, Are you that busy?
To: Big Baby
5:30am, kst
It's okay, I understand, Call me when you have free time.
To: Big Baby
8:15am, kst
Today is my check up, I love you so much byunshit!
Tinago kona ang phone ko sa bulsa ko, naglagay nang onting liptint atsaka bumaba. "Taeyeon, Hera asked me to accompany you, Let's go and get you checked." Hindi ko alam pero bakit parang kakaiba ata ang ngiti ni Tita Hyunji? Hindi konalang pinansin ang ngiting itinapon niya saakin at sumama na sakaniya.
Mabilis rin kaming nakarating sa Hospital. "Mrs. Taeyeon, Doctor Jonghyun is out of town, But we have replaced him for the meantime, just for this session." Tinanguan nalang ang nurse, Wala namang nabanggit saakin si Jonghyun na magbabakasyon siya.
Ugh, why do i have this weird feeling?
Pinasakay ako ni tita Hyunji sa wheelchair, I will be vaccinated today for giving birth purposes, mag rurun din sila nang few tests sakin para masiguro ang health nang Baby.
Kinuha ko ulit ang phone ko at nagcompose nang message.
To: Big Baby
Baekhyun please reply, Something is weird here.
To: Big Baby
I love you, Byun Baekhyun.
Nagpalit na ako into hospital gown, Inalalayan naman ako nang nurse na humiga sa hospital bed para makapag relax bago maiinject sakin yung gamot.
Lumapit naman saakin si Tita Hyunji at hinawakan ang tummy ko. Pumasok narin yung nurse at na may hawak nang syringe.
Nagrelax na ako, Napakagat ako sa ibabang labi ko nang maramdaman ko ang pag sting nang needle sa loob nang veins ko. Bigla namang lumapit si Tita Hyunji sa tenga ko.
"Sorry Taeyeon, Your baby was in the way so i had to do something." Nanlalaking mata ko siyang tinignan, nakangisi siya at tinakpan ang bibig ko. "It will pain alot, But i promise mawawala rin ang sakit mamaya, I will just remove the baby." Pinilit kong sumigaw pero wala nang lumalabas na boses sa bibig ko, pakiramdam ko unti unting napaparalyze ang katawan ko.
Nang makalabas na siya ay iniabot ko ang phone ko, Nanghihina ako. Sobrang nanghihina ako.
Baekhyun, asan kana?
To: Big Baby
Baekhyun, Help.
To: Big Baby
I feel like dying
To: Big Baby
Baekhyun im halfway paralyzed
To: Big Baby
Baekhyun, help
To: Big Baby
I love you
To: Big Baby
Baekhyun, Save me.
To: Big Baby
I love you so much, Byun Baekhyun
nailaglag ko ang phone na na hawak ko dahil nakaramdam ako nang sobrang pagkirot, Gustong humiyaw at humingi nang tulong, Napahawak ako sa tiyan ko.
No, My baby!
"Aaah." Hindi ako makahinga, Biglang sumakit rin ang dibdib ko, sa tingin ko inaatake ako sa puso dahil hindi ko kinakaya ang pain na nararamdaman ko.
Am i gonna die here? Right here? But i want to see Baekhyun first.
"P-pl-please h-help m-my baby." Halos wala nang lumalabas na boses sa bibig ko, Sobrang sakit nang nararamdaman ko, Para akong pinapatay.
Hindi na talaga ako makahinga. Sinubukan kong huminga nang malalim pero parang lalo lang nagsasarado ang daanan nang paghinga ko.
I was crying mercilessly, asking to no one for help.
Pinilit kong abutin ang phone ko, Hirap na hirap na ako. Gusto konang sumuko. Pinindot ko ang number 4, Hindi ko alam kung napindot ko ba talaga iyon, Dahil once again, Nahulog nanaman sa kamay ko.
Manhid na manhid na ang katawan ko, Ano bang sinaksak nila sa katawan ko?
Gusto ko nang itigil to, Gusto konang pumikit dahil di na talaga ako makahinga, Pero kaylangan kong lumaban para sa baby ko.
"P-please , M-m-my b-bab-by." hindi ko mahawakan ang tiyan ko dahil maging ang pareho kong kamay ay paralyzed na paralyzed na.
I can't help my self any more longer, puro luha lang ang lumalabad sa mata ko, I can't even open my mouth, Paralyzed na paralyzed na ang katawan ko, I shouldn't have trusted Baekhyun's mom in the first place.
I can feel my breathings slowly stopping, I can feel my heart tightening even more.
I saw a blurry tall figure of a man wearing a coat. Huminga ako nang malalim, Hindi ko na talaga kaya.
Sorry Baekhyun, I can't do this anymore.
+++++++++++
A//N: Can't say anything.
BINABASA MO ANG
Saranghae, BAEKHYUN!
Fanfiction[Book 1: Completed] Taeyeon, a bright and lovely daughter of the Kim Family loves her family very much that she would do anything for them, the day has come and in order to save their sinking company she should mary the heirs of BY clothing lines...
