My Melody (COMPLETED)

Chapter 46

"Sa tingin mo magiging okay pa si Mommy at Dad?"

Tanung ni Leon sakin habang hawak hawak nya yung malaki kahoy na gagamitin nya daw sa mananakit sakin. Para syang ewan.

"Think positive baby"

Nagpatuloy na kami sa paglalakad. Hindi pa din nag kikibuan si Kuya at Trixy nakakabwisit na sila.

"HOY KUYA AT TRIXY PWEDE BANG ITIGIL NYO NA YANG KAARTEHAN NINYO AT KADRAMAHAM? ANG TATANDA NA NINYO GANYAN PA KAYO. KUMILOS NAMAN KAYO NG MAAYUS PARA KAYONG 8 YEARS OLD DALAWA EH. NAKAKAINIS NA KAYO MAPAPANIS NA LAWAY NINYO SA GINAGAWA NINYO. MAG USAP NA KAYONG DALAWA."

hingal na hingal akong huminto sa paglalakad ko. Sila rin naman napatigil. Nakakainis na yung ktahimikan nila wala na sa ayus.

"Pati tuloy si Leon dito nag dadrama na. Tsaka anu pang dahilan ng hindi nyo pag kikibuan? Hindi naman na pwede si Adelle at Kuya ah? Hindi nalang kayo mag away kung mag aaway kayo."

Nakatitig lang silang lahat sakin. Mabuti lang na mabigla sila. Nakilala nila ko bilang pa demure na babae. Kasi demure pa naman talaga ko pero hindi sa mga ganitong bagay. Meron namang mabuting maidudulot at cold war pero hindi sa ganitong sitwasyon. Kaya mas ok na mag sigawan at mag away sila sa harapan namin kesa sa lahat kami hindi nag sasalita.

"tsaka oo nga pala kuya may sinabi sakin si Adelle."

Biglang nagkinang yung mga mata ni kuya sa narinig nya at alam kong nakita yun ni Trixy kaya namula sya sa galit.

"Talaga? Anu yun?"

Lumapit ako kay kuya as in sa harapan nya.

"wag na wag mo daw aawayin si Trixy kasi kapag ginawa mo yun? Bibiyakin nya yung ulo ni Leon para lumabas at patayin ka."

Napaatras naman si Kuya.

"Umalis nga kayo dyan ako mauunang mag lakad."

Sabay tulak sa kanilang dalawa ni Trixy. Sumunod agad sakin si Trina, Lance at Leon na hindi makapag salita sa ginawa ko. Hindi ko na kasi mapigilan yung ka engotan nilang dalawa.

Habang nag lalakad kami, naririnig namin sila Trixy na pinag dadadakdakan si Kuya. Si kuya naman siging paliwanag kung bakit daw nag nagningnig yung mata nya nung narinig nya yung sinabi ko. Kaya nag tawanan na lang kami habang pababa papunta sa kaharian.

Pag dating sa bulwagan ng kaharian nag yukuan yung mga sumalubog saming mga tao.

"NAG BALIK ANG MAHAL NA PRINSEPE AT PRINSESA."

Masaya nilang hiyawan lingid sa kaalaman nilabg hindi naman kami mananatili sa lugar na 'to. Nasa bulwagan palang ng kaharian ang dami ng nag bubunying mga tao, ang mga taong nasa loob ng bulwagan ay yung mga nasasakupang hindi mayayaman. Sa sumunod na parte ng kaharian nakahilera naman ang mga maharlika para salubungin kami. Kung kanina maingay at hiyawan ng kaligayahan? Sa lugar na ito ay puro pag ngiting walang kwenta at mapanglinlang lamang. Hinawakan ni Leon ang kamay ko at inakbayan ako.

"Parang akala mo naman mawawala ako."

"Oo kasi ang daming mga binatang lalaking nakatitig sayo."

Napatingin ako bigla sa paligid at tama nga yung sinabi ng mahal ko. Lahat ng binatang lalaki saakin na katitig. Nakalimutan kong ako lang pala ang nakikita nila ngayon dahil si Trina at Trixy ay nasaloob namin.

"Napaka Territorial mo talaga"

"they should know their limitation Baby"

Nabakas naman sa mukha ng mga binata yung lungkot nung ginawa yun ni Leon. Yung iba naman na bastosan.

"Hindi naman kita ipagpapalit sa mga taga rito. Kaya nga ako nag punta sa mundo ng mga tao."

"Oo sobrang pogi ko kasi kaya hanggang dito sa mundo nyo naaakit kita."

"Ehemmmm ehemmm tama na yan ayan na ang Mama at Papa mo"

Pang asar na bulong sakin ni Trina. Nabulong pa sya eh asa loob ko na nga sya. Tumigil kami sa unang lagusan ng kaharian.

Hindi si kuya natingin kay Mama at Papa. Habang si Mama at Papa naman mabilis na nag utos sa mga muchacha para ikuha kami ng damit at ipag ayus ng pag liliguan.

"Michael, ang tagal ka naming hinintay."

Naglakad si Kuya papasok sa kaharian ng hindi nag bibigay bati sa Mama at Papa. Hindi ko sya masisisi lalo na sa ginawang kawalang modohan ni Papa nung mga oras na hinihingi ni Kuya ang kamay ni Adelle sa kanya.

"Hindi na dapat kayo nag antay, Cristel tara na."

Naglakad si kuya sa gitna ni Mama at Papa. Alam naman ni Leon at Lance na sila ang Lolo at Lola nila. Sumunod ako kay Kuya at ganun din naman ang ginawa ni Leon at Lance pero bago yun nag mano muna sila.

Habang papasok sa pinaka loob napatigil kami ni Papa sa pag lalakad.

"Alam naming naging masamang magulang kami pero para naman sa inyo ang lahat ng yon."

May pang aasar na mukhang binigay si kuya sa kanila.

"Talaga Papa? Para sa amin? O para sa ikatataas ninyo sa asussasyon?"

"kuya anung asussasyon?"

"mamaya ka na makisali Cristel."

Lumapit si Kuya kay Papa. Alam kong galit na galit si Kuya kasi hindi na nya pinapakitaan ng galang ang Mama at Papa. Naiinitindihan naman namin sya.

"Why are they like that?"

Tanung ni Lance.

"nung nandito pa kami, ginawa nila kaming robot. Kung anunh sasabihin nila iyun lang ang masusunod. Gusto man namin o hindi. Kahit pa ang pag aasawa namin sila ang mamimili mahal man namin o hindi."

"Oww that's horrible. Buti nalang Trina ako pinili mo."

Napairap nalang ako sa sinabi ni Lance

"Ang corny nila no?"

Tanung ko kay Leon.

"Hahaha parang hindi naman.tayo ganun nung bago bago."

Hinampas ko sya sa balikat.

"Kapal mo.ikaw lang yun eh"

"Kung meron mag makikinabang sa pag papakasal namin sa mga anak ng alipores nyo? Kayo yun? Hindi kami."

"Anak patawarin nyo kami ng papa mo"

Pag singit naman ni Mama. Napatahimik nalang ako. Mas mabuti ng hindi kami mag tagal dito kasi nalulungkot akong tignan si Kuya.

"Patawarin? Tapos na Yna. Simula pa nung umalis ako rito pinutol ko na kung anung meron ako sa inyo. Kung gusto nyo? Tanungin nyo si Cristel baka sya malambot pa rin ang puso at tinatanggap pa kayong mga walang kwenta naming magulang bilang magulang nya."

Tumingin naman sila sakin. Hindi ko naman alam kung anung isasagot ko kaya tumingin nalang ako sa malayo. Sapat na layo para maiwasan sila. Naramdaman ko namang nalungkot ang Mama at Papa. Kasalanan nila. At totoo naman lahat ng sinabi ni Kuya. Kung hindi nila kami pinilit edi sana nananatili pa kami rito. Nag lakad na kami palayo sa kay Mama at Papa pababa sa kwarto ni Kuya kung saan kami dadaan pabalik ng mundo ng mga tao. Kahit na alam kong pagbalik doon marami pa rin akong tanong. Mabuti na sigurong hindi na. Tutal tapos na mana ang problema.tanggap na ng mama at papa na hindi kami babalik sa kanila.