Chapter 48

546 8 0
                                    

There are times when I just want to look at your face
With the stars in the night
There are times when I just want to feel your embrace
In the cold night
I just can't believe that you are mine now

You were just a dream that I once knew
I never thought I would be right for you
I just can't compare you with anything in this world
You're all I need to be with forevermore

All those years, I long to hold you in my arms
I've been dreaming of you
Every night, I've been watching all the stars that fall down
Wishing you will be mine
I just can't believe that you are mine now

You were just a dream that I once knew
I never thought I would be right for you
I just can't compare you with anything in this world
You're all I need to be with forevermore

Time and again
There are these changes that we cannot end
As sure as the time keeps going on and on
My love for you will be forevermore
Ohhh, yeah---ey
I just can't believe that you are mine now

You were just a dream that I once knew
I never thought I would be right for you
I just can't compare you with anything in this world

As endless as forever
Our love will stay together
You are all I need to be with forevermore
Forevermore
You are all I need to be with me forever more.

Habang nag lalakad kami ni Papa papunta dun sa gitna ng Garden kung nasaan si Leon at si Kuya hindi ko alam kung anung klase ng init yung nararamdaman ko. Katulad ng dati nakulo nanaman yung dugo ko. Hindi katulad ng normal na mga tao na galit ang dahilan ng pag kulo ng dugo? Yung sakin dahil siguro sa sobrang saya. Hindi ko kayang ipaliwanag sa loob ng isang pangungusap ang nararamdaman ko. Hindi ko rin kayang iplaiwanag sa loob ng iisang salita. Alam ko lang sa sarili ko maligaya akong magiging isa na kami ni Leon. Kahit na sobrang konti lang ng mga panahong nag kasama kami dahil sa tigas ng ulo ko, alam naming mahal namin yung isa't isa.

"Anak"

Nasa harapan na kami ngayon ng dalawang importanteng lalaki sa buhay ko. Ang kuya ko na nag silbing Tatay ni Leon. Si Leon na naging dahilan ng pagpapakatatag ko. Alam kong nakakalito dahil maliit na pamilya lang kami. Iilan lang ang mga bisita at iilan lang din ang nakaka alam ng katotohanan. Kami kami lang. Pero yung sayang meron ako alam kong nakikita ng mga tao.

"Anak kailangan mo ng lumapit kay Leon"

Ngumiti nalang ako kay Papa. Alam kong totoo na lahat ng nangyayarin hindi na ako nananaginip ni nangangarap na mangyaring maikasal ako sa taong mahal ko at papahalagahan ko hanggang sa huling hininga ng buhay ko.

Dahan dahan ng inabot ni Papa yung kamay ko kay Leon at sabay na silang umalis ni Kuya. Alam kong naiilang pa si Kuyang sumabay sa lakad ni Papa dahil hanggang ngayon hindi nya pa rin matanggap sila Papa.

Ngayong hawak hawak na ni Leon yung mga kamay ko bilang babaeng papakasalan nya hindi nya pa rin binuksan yung isip nya kaya hindi ko rin alam kung anung iniisip nya.

"Sobrang saya kong makasama ka dito sa lugar na 'to sa harap ng importanteng mga tao sa buhay natin."

Natawa naman ako. Ngayon lang kasi sya naging vulnerable sa nararamdaman nya. Alam kong pag tapos nito, saka pa lang mag sisimula yung totoong relasyon saming dalawa.

"ako din"

Humarap na kami sa taong mag kakasal samin. Dahil dito namin sa mundo ng mga tao naisipang mag pakasal. Isang pastor ang inirekomenda nila Kuya, yun daw kasi yung nag kasal sa kanila. Dahil Danus ang ginamit kong apilyedo at Frylle naman ang kila Kuya, walang naging problema.

Naupo na kami sa dalawang upuang nakalaan para saming dalawa. Nasa loob kami ngayon ng isang garden na pinagawa ni Kuya kay Trixy at Trina pati kay Adelle para lang sa kasal namin. Dahil may lupain naman sila kuya sa lugar na 'to, in short si Trina, Trixy at Adelle ang punong abala ng kasal naming dalawa.

Nag simula ng mag salita si Pastor Jerome ang pangalan ng pastor na nag kasal kila kuya. Pinaliwag kung anu nga ba ang kasal at para saan. Hanggang sa matapos sya hawak hawak lang ni Leon yung kamay ko na para bang mawawala ako. Kaya natatawa ako.

"Leon, tinatanggap mo ba si Cristel bilang iyong asawa?"

"Yes, Pastor"

"Kahit na sa hirap at kagipitan nangangako ka bang hindi mo sya iiwanan?"

"Yes, Pastor."

"Ikaw Cristel, tinatanggap mo ba si Leon Frylle bilang iyong mapapang asawa?"

"Yes, Pastor"

"Kahit na sa kalungkutan at pag durusa? Magagawa mo ba syang alagaan sa oras ng kanyanv karamdaman?"

"Yes, Pastor."

Tumango si Pastor at ngumiti. Hindi ko inakalang ganito pala yung pakiramdam ng ikasal. Ito yung isa sa pinaka mahalaga at hindi ko makakalimutang araw ng buhay ko. Dadalhin ko 'to hanggang sa oras na humarap na ako sa may Lalang.

"kung ganoon, sa kapangyarihang binigay sakin ng Panginoon, itinatakda ko ng kayong dalawa ay mag asawa na, na mag sasama sa hirap man at ginhawa, sa kagipitan at sa kasaganahan, sa sakit at kalusugan, sa kasiyahan at kalungkutan. Pwede mo na syang halikan Leon"

Humarap na sakin si Leon at nag ngingitian lang kaming dalawa. Natatawa dahil sa sobrang saya. Hindi ko alam naiiyak na pala ako. Naramdaman kong pinunasan nya yung tumulong luha galing sa mata ko.

"Mabubura yung make up ko"

"Maganda ka pa rin kahit walang make up"

Nag tawanan nalang kami. Moment namin 'to, pero biglang sumigaw si Trina.

"Kiss na"

Nag tawanan naman yung mga tao Sa loob ng garden. Lumapit na si Leon sa mukha ko para halikan ako. Masaya akong umabot pa akong buo sa mga oras na 'to. Walang bawas, buo lang. Hinalikan na ko ni Leon at umalis din naman agad. Narinig ko ng nag palakpakan yung mga bisita.

Natapos ng mabilis pero masaya yung araw ng kasal naming dalawa. Hanggang sa kami na lang yung natira.

*

"Masaya ka ba?"

"sobrang saya"

"ako din"

Bilang regalo nila Mama at Papa, ginawan nila kami ni Leon ng bahay sa ilalim ng bundok. Isang lugar na kami lang ang nakakaalam at kami lang ang makakapasok.

Nasa bintana kami ni Leon at mag kayakap na nakaupo sa malaking upuan.

"Mahal na mahal kita."

"Mas mahal kita."

*

And this is our first day being a married couple. Alam naming sa lahat ng mga bagay na pinag daanan namin magagawa na namin iyong lagpasan.

"Diba Baby?"

Hindi sya sumagot dahil nakangiti lang sya sakin ngayon. Baliw nanaman po si Leon.

"Baliw sayo"

"Letche ka kamo, dyan ka na nga"

Tumayo na ko para lumipat dun sa kwarto talaga namin.

"sus. Tignan mo kanina mo pa siguro pinag nanasaan yung katawan ko kaya dito ka na dumiretso."

Ang kapal talaga ng mukha nitong lalaking 'to. Bigla nya kong binuhat nung bridal carry.

"Leon, napaka ligalig naman eh"

"tss. Wag kang maingay ako masusunod ngayon"

Hinagis nya ko bigla sa kama. Hindi naman as in malakas kasi malambot naman yung kama. Pero I know where this things going.

My Melody (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon