Bloodline (The Unconditional Love) (complete)

BL19

"Not bad." I comented as I walk in inside my condo. I glance around the place, walls and ceilings are all painted in shade of white and gray.

The things and appliances are complete inside. I walk inside of the kitchen and open the refrigerator well it is full of goods.

Lumapit ako sa isang pinto na malapit sa kitchen at binuksan ito, comfort room lang pala na merong shower at bathtub. Tumungo naman ako sa isang pinto at binuksan ito, my room I guess.

Pareho lang ang kulay ng loob ng silid ko sa buong condo na to. A queen size bed, a side table and a lampshade. Meron ding computer, printer at fax machine na nasa isang bahagi ng room at meron din palang telephone dito na nakalagay.

Pumunta naman ako sa right side ng room at binuksan ang isang pinto, another comfort room na merong shower at bathtub. Sinirado ko na ito at binuksan ko naman ang isang malaking cabinet na nasa left side ng room ko.

"oh." Di ko mapigilang ibulalas, nandito na ang ilang mga damit ko pati na din ang uniporme kong gagamitin sa paaralan. Naka ayos na ito ng mabuti, may mga pormal attire na din dito at naka separate ang mga pambahay ko. Nakita ko naman ang isang nakatagong square na pindutan. Binuksan ko ito at pinindot ang button doon. Gumalaw ang buong cabinet ko at may nabuksan isang malaking shelf na nasa likuran na bahagi ng cabinet.

Naka ayos dito ang mga laruan ko. From different kinds of knives to guns, may mga whips and katana pang nasama. May maliliit na smoke bombs and grenades, may mga magazines din at ammo.

Pinindot ko ulit ang button at sumira na ito at bumalik sa dati, I just closed the cabinet door. Lumapit ako sa kama ko at umupo binuksan ko ang aking bagpack na dala kanina at nilabas doon ang tablet ko, I started shuffling my gallery when I spotted a very familiar and beautiful photo.

I click that photo in order to maximize it's size.

"I miss your smile, mheg.. I really miss you." Bulong ko dito habang pinagmamasdan ko ng mabuti ang nakangiting picture niya. This smile is one of her genuine and sweet smile that I love to see.

Lumapit ako sa computer at ini-on ito., inupload ko dito ang picture niya at ginawa itong wallpaper ng computer. So that, Everytime I turn on the comp makikita ko ang napaka ganda niyang ngiti.

Nagdecide akong i open ang account ko sa fb at mag tingin- tingin nalang, baka sakaling makakita ako ng balita tungkol sa kanya. O Baka kasi naka online siya ngayon kaya pwedi ko siyang e chat.

As I was scrolling down some stuff in my wall, something caught my attention. I nervously click that post and my world slowly crumbles down.

"No.., shit.. no.." patuloy ko sa pagsabi habang binabasa ko ang mga comments na nasa post na ito. Tumulo na din ang luha ko ng Makita ko ang full image ng picture na pinagkakaguluhan nila.

"No.., no.." I immediately type the name of her half brother in search tab and click the photos that I was looking at.

"No.. shit.. mheg.. no.." di ko mapigilang di maiyak at mapahagulgol dahil sa mga nakikita ko. Winawasak at dinudurog ang puso ko sa mga nakikita ko.

It is her picture inside the coffin and her pictures when she's still alive. Ang daming comments ng "I miss you", "we will miss you" at "condolence" na nasa ilalim ng photo.

And that photo was uploaded 4 months ago. Shit, bat hindi ko ito alam? Bakit di ko alam na naaksidente siya sa barkong sinasakyan niya? Bakit??

"My avon may.., my mheg.. I'm so sorry.., I'm not there with you.. I'm so sorry,. I leave you.. mheg,. I'm so sorry... I love you.." iyak at hagulgol na lamang ang magagawa ko.

Anong klaseng bestfriend ako? Burol niya di ako nakapunta,. At ang malala wala akong ka alam alam na ang hinihintay kong makitang muli at mabalikan ay patay na.

Patay na ang babaeng mahal ko., patay na ang babaeng gusto kong makasama habang buhay, patay na ang babaeng pinadama ang kasiyahan sa buhay ko, patay na ang babaeng nakakaintindi at tumanggap sa akin,. Patay na ang babaeng gusto kong pakasalan.. Patay na siya pero ayaw parin tanggapin ng systema ko na wala na siya.

"Arghh!!!.." malakas na sigaw ko at tumayo sa upuan at sinuntok ng sinuntok ang pader na malapit sa comp.

Tuloy- tuloy na lumalandas ang luha sa aking mga mata at ang dugong dumadaloy sa aking kamao.

Kasalanan ko ito.. Namatay siya dahil sa akin, kasalanan ko ito.. kasalanan ko ang lahat.

"I'm so sorry mheg.." napahilamos ko lamang ang aking mga kamay sa mukha ko at napadaosdos ng upo sa lapag at tuluyan na akong umiyak ng umiyak..