Geçmişten Gelen

33.Bölüm

Ağabeyim? Annem benden önce hamile kalmış evet ama o zaman düşük yapmış hatta İspanya'da da hamile kamıştı ama hamileliğinin ikinci ayında düşürmüştü kardeşimi. Joseph de yanıma oturup kağıtta yazanları okumuştu.

"Sabah erkenden gideriz."dedi Joseph "Ama artık dinlenmelisin."

"Dinlenmek mi? Joseph benim hemen gitmem lazım."

"Sevgilim biraz mantıklı ol."elimi tutup gözümün içine baktı "Şu an o adamla görüşebilecek halde misin sence? Ayakta uyuyacak haldesin. Bir an önce görüşmek istediğinin farkındayım ama bu görüşmeniz sağlıklı geçmez. Sabah ben de sana eşlik ederim birlikte görüşürüz."

"Ama..."

Beni kucağına alıp öptü

"Şimdi uyuyacağız Düşes, sabah da misafirinle görüşeceğiz."

Sabah kalkar kalmaz hazırlanmaya başladım. Joseph benden önce kalkmıştı onun hazırlığı bitmek üzereydi.Karnım büyümeye başladığından giysilerin yavaş yavaş dar gelmeye başlamıştı. Fermuarı bir türlü çekemedim.Joseph

"Yardımcı olayım."diyip fermuarımı çekti

"Karnım bu hızla büyümeye devam ederse elbise masrafımız çok olacak."

"Tek sorun bu olsun."diye gülümsedi Joseph

Hazırlanmam bitince faytona binip saraya gittik. Rosa'nın yazdıklarının doğru olmaması için dua ediyordum. O adam herkimse düzenbaz olmalıydı bundan emindim, öyle olması gerekiyordu.

Şatoya vardığımızda hemen faytondan inip şatodan içeri girdim.Rosa koşarak yanımıza geldi

"Tanrı'ya şükür geldin."

"Nerede o?"

"Yemek odasında kahvaltı yapıyor."

"Efendim?"bir de o adam benim yemeklerimden mi yiyordu yani!

"Sen gelene kadar misafir ettik, ağabeyin olabilir Maria, ağabeyin olduğunu düşünüp ona göre hareket etmem gerekiyordu."

"Peki."diye mırıldandım. Yemek salonuna gittim, kapıyı açmadan önce bir iki saniye durup nefes aldım. Joseph yanımda olmasa bunu nasıl atlatırdım bilmiyordum.

"Kapıyı açmamı ister misin?"dedi Joseph

"Ben açarım, teşekkürler."

Derin bir nefes alıp kapıyı açtım. Masada oturan adam bizi görünce ayağa kalktı. Sadece birbirimize bakıyorduk, ne diyeceğimi bilmiyordum. Karşımdaki adam babamın gençliğine o kadar benziyordu ki söylediklerinin yalan olması imkansızdı.

"Carmen... değil mi?"dedi sonunda, konuşma konusunda benden daha iyi çıkmıştı

"Evet. Siz?"

"Efrain... Efrain CHİTA."

"Efrain."diye mırıldandım "Beni nasıl buldunuz? Kardeş olduğumuzu..."

"Babam annemle İspanya'da yaşadığı dönemde tanışmış. Kısa bir ilişkileri olmuş. Zaten bir süre sonra annem babamın Fransa'da nişanlandığını öğrenmiş, bu da babamda aldığı son haber olmuş. Babam Fransa'ya gitmeden önce de bana hamile kalmış.Tabi siz İspanya'ya gelince..."