20.Bölüm

2.3K 158 1
                                    

İçeri girdiğimizde Joseph

"Sen salona geç ben yiyecek bir şey hazırlayayım."dedi

"Sen mi?"diye gülümsedim "Alınma ama zehirlenmek istemiyorum en azından nasıl yaptığına bakayım."

Joseph içten bir kahkaha atıp yanağımı öptü.

"İçiniz rahat edecekse Barones neden olmasın?"

Çok başarılı olmasa da beklediğimden daha iyi bir performansla karşılaşmıştım.Salatayı hazırlarken bıçağı parmaklarını kesecek gibi tuttuğunu fark ettim.

"Bu gidişle parmaklarını keseceksin."dedim yanına gidip.Elini tutup olması gereken pozisyona getirdim "Bu daha güvenli."

Joseph hafifçe gülümseyip kesmeye devam etti "Senden öğrenecek çok şeyim var."

"Yemek konusunda mı? Joseph bu senin öğrenmen gereken bir şey değil ki."

"İleride sana sürpriz yapmak istediğimde bilmem gerek."diyip göz kırptı

O kadar süre birlikte olabilirsek şans olacak diye düşündüm. Hamileliğim ortaya çıkmasa da yaptığım ticari anlaşmalar er ya da geç Joseph'in kulağına gidecekti sonuçta.

Salata olduktan kısa süre sonra yemekler de pişmişti.Joseph yemekleri servis tabaklarına yerleştirdikten sonra tabakları sofraya götürdük

"Çok güzel kokuyorlar."dedim "Lezzetleri de kokuları gibiyse gerçekten yeteneklisin demektir."

"Umarım lezzetli olmuşlardır."diye gülümsedi "Yediğin zaman gerçek fikrini söyle, her türlü eleştiriye açığım."

Yemekler beklemediğim bir şekilde lezzetli olmuştu.

"Gerçekten çok lezzetliler."dedim yemeğin bitmesine yakın "Hepsi çok lezzetli olmuş."

"Alçak gönüllük yapamayacağım ben de yemeklerimi gerçekten beğendim."

Yüzündeki gülümseme bana da geçti.Joseph yerinden kalkıp yanıma geldi

"Yemek bittiğine göre dans edebiliriz değil mi?"diyip elini uzattı

"Joseph müzik çalmadığının farkında mısın?"

Elimden tutup beni ayağa kaldırdı

"Müziğe gerek yok, bana ayak uydur yeter."

Müzik olmamasına rağmen hayatımdaki en iyi danslardan biriydi. Joseph çok ritmik hareket ediyordu, mutlaka zihninde bir müzik çalıyor olmalıydı

"Şu an hangi müziği düşünüp dans ediyorsun?"

Joseph hafifçe gülümsedi

"Bir tahminin yok mu?"

Başımı salladım

"Kendini Maria Silvas olarak tanıttığın zaman bana dans borcun vardı..."

"Şatonuzda dans etmiştik?"

"Evet ,o zaman çalan şarkı."

Başımı omzuna yaslayıp gözlerimi kapadım "Çok güzel bir şarkıydı."dedim "Hatırlamana şaşırdım ama."

"Barones Escoder bana güvenmeyi öğrenmen gerek."diye iç çekti

Başımı kaldırıp yüzüne baktım, sıkkın olduğu belliydi

Geçmişten GelenHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin