Geçmişten Gelen

19.Bölüm

O şokla yataktan nasıl çıktım bilmiyorum.Hamile olduğum nasıl ortaya çıkmıştı şimdi?Oldukça sakin gözükmeye çalıştım.

"Bu da nereden çıktı şimdi? Ben ve Sinyor Serventes mi? Arkadaşım bu imkansız."

"Ben de Kontese öyle dedim ama..."

"Kontes?"Kontes Rohce işlerimi kolaylaştırdığını bilse ne yapardı acaba "Kontes Roche mi söyledi bunu sana?"

Amabella başını salladı "Tüm saray bunu konuşuyormuş."

"Böyle bir şey olmadığına eminim."dedim tüm soğukkanlılığımla.Kontes Roche bunu kimden öğrendiyse hemencecik saraya ulaştırmış olamazdı

"Neyse rahatladım" diye gülümsedi Amabella "Zavallı Joseph duysa yıkılırdı."

Joseph!Eğer bunu bir şekilde öğrendiyse yanmıştım. Joseph'i kaybetmek istemiyordum, hele de hamileyken ona gerçekten ihtiyacım vardı.Bu konu bir şekilde kulağına gitmeden konuşmalıydım onunla.

"Kontes ,Joseph ile konuşmadı mı yani?"dedim kaşlarımı çatıp

"Hayır, o daha uyuyordu."

"Amabella haber verdiğin için çok teşekkür ederim.Yalnız sabah erkenden işim vardı.Hemen hazırlanıp çıkmam lazım.İzninle..."

"Tabi... Ben seni daha fazla meşgul etmeyeyim o zaman."

Amabella gittikten sonra bir süre put gibi olduğum yerde kaldım. Hamileliğimi Yasemin, Rosa ve Sinyor dışında kimse bilmiyordu. Üçünün de bunu Kontes Roche'ye yetiştirmeyeceğinden adım gibi emindim.Bunu nedimelerimden biri bir şekilde öğrenmiş olmalıydı.Aklıma Vera'dan başkası gelmese de öğrendiği anda soluğu yanımda alıp benden hesap soracağını biliyordum.Joseph konusunda mantıklı düşünemeyecek kadar hassastı.Bir şekilde ortaya çıkacağını ümit edip üstümü değiştirdim. Sinyor Serventes ile bu konuyu görüşmem gerekecekti.Faytona binip Sinyor Serventes'in ofisine gittim.Sekreteri beni görünce gülümseyip ayağa kalktı

"Barones hoş geldiniz.Mösyö Serventes'in şu an bir görüşmesi var. Sizi biraz bekleteceğim."

"Elbette."

Beklemem fazla sürmedi.Bir iki dakika sonra kapı açıldı.Odadan çıkan kişi Joseph idi.İkimiz de aynı anda birbirimizi fark ettik

"Joseph? Senin burada ne işin var?"

"Avukatından bir konu hakkında fikir almam gerekti."dedi gülümseyip. "Sen ne için gelmiştin?"

"Ben?"bir iki saniye durdum. "Ticari bir iş var da... Onun için geldim."

"İşin uzun sürmeyecekse seni bekleyeyim."

"Belli olmaz.Senin için varsa..."

"Hayatım senden önemli ne olabilir."

Demek ki daha bir şeyden haberi yoktu.

"Elimden geldiğince çabuk gelirim."diyip yanağını öptüm.Ardından Sinyorun odasından içeri girdim.Sinyor beni görünce şaşırdığı belliydi

"Joseph'in sizinle ne işi vardı?"dedim koltuğa otururken "Hamileliğimle ilgili bir şey değildi değil mi?"

"Değildi içiniz rahat olsun ama etik kurallar gereği konuyu sizinle konuşamam Barones."

"Neyse...O halde asıl konuma gelebilirim. Hamileliğim duyulmaya başladı.Bebeğin sizden olduğuna dair söylenti çıkmış."

"Ne!"diye bağırdı sinyor "Hanımefendi siz ne dedi...."

"Farkındayım!"diye sözünü kestim "Ucunun size dokunacağını düşünmemiştim. Özür dilerim"

Sinyor karşımdaki koltuğa oturup elimi tuttu

"Benden özür dilemeyin, buna gerek yok. Eğer bu söylentiyi devam ettirmek isterseniz yardımcı olurum."

Ne demek istediğini anlamam bir iki saniyemi aldı.Elimi çekip ciddi bir tonla

"Sizden böyle bir şeyi isteyecek değilim."dedim "Bu çok zor bir şey..."

"Biliyorum."diye omuz silkti "Ama katlanamayacağım bir şey değil."

"Teşekkürler."diye iç çektim "Ama gerek yok."Ayağa kalkıp devam ettim "Benim gitmem gerek.İngiltere'ye gidecek filonun son halini bizzat denetlemek istiyorum.Yarın birlikte limana gidelim."

"Olur, sabah sizi alırım."

Sinyorun ofisinden çıktıktan sonra Joseph'e sarılıp bir süre durdum.Sinirlerim çok gergindi ve bu sarılmaya ihtiyacım vardı.

"Sen iyi misin?"dedi Joseph yüzümü kaldırıp "Tanrım...Gözlerin de dolmuş bir şey mi oldu?"

"Hayır."dedim gülümseyip "Nedense bir anda sinirlerim bozuldu."

"En son annemin çiftliğine gitmek istediğimde sorun çıkarmıştın .Şimdi gidebiliriz umarım."

"Benim içinde iyi olur."dedim gülümseyip.

Faytona bindiğimizde kendimi daha da rahatlamış hissettim.Bu konuşmayı bir an önce yapmam gerekiyordu

"Joseph sana bir şey söylemeliyim."

"Dinliyorum"

"Nasıl diyeceğim bilmiyorum ama...Kulağına bazı söylemler gelebilir."

"Ne gibi?"kaşlarının duruşuna bakılırsa bu konuşma iyi gitmeyecekti

"Hamile olduğum gibi..."diye mırıldandım "Ve babasının Sinyor Serventes olduğu gibi..."

Joseph ilk başta bir tepki vermedi.Aksi gibi yüz ifadesinden de bir anlam çıkartamıyordum

"Sana tek bir soru soracağım."dedi en sonunda "Bunun bir aslı var mı?"

Başımı iki yana salladım.Heyecandan konuşamıyordum

"O zaman ben de o söylentilere kulak asmam."Kolunu omzuma atıp başımı öptü "Benim için senin ne dediğin önemli, başkalarının değil."

İyice sarılıp gözümü kapadım.O kadar rahatlamıştım ki.

Çiftliğe vardığımızda Joseph faytondan inmeme yardımcı oldu.

"Burayı gerçekten seviyorum."dedim "O kadar doğal bir yer ki..."

"Seninle gelmeye başlayınca ben de sevdim."dedi Joseph "Öyle bir enerjin var ki her şeyi güzelleştiriyorsun."

"Böyle bir etkim olduğuna sevindim."dedim gülümseyip "Soracaktım bir türlü soramadım, amcan nasıl oldu? Ciddi bir şeyi yoktur umarım."

"Gayet iyiydi.İşin garibi amcam babamın uğramadığını söyledi.Muhtemelen uyuduğunda uğradı amcam ondan bilmiyor geldiğini."

"Öyle olmuştur."

Tahminim doğruysa dük Kontes Roche ile buluşmuş olmalıydı.Yani kontesin dediği gibi ayrılmamışlardı.