My Dream Girl

Chapter 5:Jealous???

"Ikaw?..." Hindi ko inaasahan na siya pala
ang bisita namin.

Siya si Daniel, siya yung
crush na crush ni ate.
May pinagsamahan
naman din kami, kaso
hanggang kaibigan lang.
Hindi ko siya gusto, pero
hindi naman ibig sabihin
ng 'Kaibigan lang' na
kukulangan ako, crush kasi
ako niyan eh.

"Mia long time no see."
Ang tagal na din mula
nung huli kami nagkita,
ang bilis kasi ng panahon
eh.

"Kamusta na kayo? At,
kamusta na yung pagpapa-
galing ni tita Melody?"
Speaking of. Unti unti
nalang akong naiyak.

"Daniel, p-patay na si
Mama, iniwan na ako ni
Mama." Hinayaan ko
nalang na umiyak ako,
hindi ko din naman ito
mapipigil.

"A-ano patay na? Pero
Mia i'm sorry hindi ko
sinasadya na mapag-usapan
yung tungkol dito, stop
crying." I can't, hindi ko
mapigil yung sarili ko.
Yun lang ang gusto ko
sabihin sa kanya, pero
parang hindi ko kaya dahil
sa sobrang pag-iyak ko.

~~~

Pareho kaming napa
tingin ni Daniel sa
pinto, dahil may pumasok.
Si Joseph...

Bigla namang sinugod
ni Joseph si Daniel,
pareho kaming nagulat
ni Daniel sa ginawa ni
Joseph.

"Joseph! Ano bang ginagawa
mo? Bakit ka biglang
sumugod?" Nakakakulo
naman ng dugo 'tong si
Joseph, sino ba naman
hindi maiinis kapag
bigla bigla nalang susugod
yung isang tao na hindi
naglalabas ng sama ng loob.

"Bakit mo pinaiyak si
Mia?" Pinaiyak? Seriously?
Ano bang ginagawa ni
Daniel? Wala namam
diba?

Mabuti at hindi pumalag
si Daniel, kundi... Ewan
bahala na kung mahimatay
ako.

"Wala naman akong
ginagawang masama
sa kaniya." Daniel tama
yan, ipaglaban mo yung
karapatan mo, ewan ko
naman kasi dito kay Joseph.

"Walang ginagawa? Eh
bakit umiiyak." Tama na
Joseph mapapahiya ka
lang, bakit hindi ako
makapagsalita? Ano ba
itong nangyayari sa akin?
Mama tulungan mo ako
please, kung naririnig
mo ako.

"Sorry, napag usapan lang
naman kasi namin yung
mama niya, hindi ko
naman talaga gusto na
umabot doon yung pag
kakamustahan namin eh."
Tama iyan! Ipaglaban mo,
mapapahiya iyan si Joseph
sigurado ako, kung ano ano
kasi nalalaman eh.

"Kamustahan? Magkakilala
ba kayo." Obvious naman,
ano? Pahiya ka ano?

"Oo, eh kayo magkakilala
kayo?" Buti naman change
topic na, what a relief.

"Tingin mo? Kaya
siguro kami magkasama
kasi magkakilala siguro
kami." Sarcastic talaga
nitong si Joseph, pahiya
lang kasi e. Hindi ko nga
din alam kung bakit ko
siya nagustuhan eh,
nagpadala kasi ako masyado
sa pagiging friendly at concern niya.

"Excuse me." May pa walk
out walk out pang nalalaman 'to si Joseph.

"Anyways, Daniel kain
ka na muna." Umupo siya
sa upuan at sabay ngiti
habang nakatingin sa akin.

"Sabay ka na." Kakakain
ko lang kasi, tatanggi ba
ako o magpapataba?
Aish! Hirap talaga pumili
Sino ang pipiliin ko?
Kaibigan ko o katawan ko?

"Sorry, busog pa kasi ako
eh." Bigla naman siya nag
pout.

"Sige, suyuin mo nalang
si Joseph." Suyuin? Ok lang
siya?

"Sige, akyat na ako."
Nakakahiya naman kay
Joseph, ayain ko nalang
kumain.

~~~

Kumatok ako, hindi niya
ako sinasagot, bukas naman
yung pinto, kaya pinihit
ko na yung doorknob.

Pagkapasok ko walang
tao, at nakita ko naman
na naka lock yung cr, tapos
parang may gumagalaw.

Idinikit ko yung tenga
ko sa may pinto, ewan ko
kung anong pumasok sa isip
ko at ginawa ko yun.

"Ouch!!!" Bumukas na
pala yung pinto, tapos
na gumamit si Joseph.

"Ano ba kasing ginagawa
mo dito?!" Nakakatakot
siya. "Ahh...ano...kasi..."
Ano ba itong nangyayari
sa akin? "Ano?" Sandali
ano nga ba?

Ayun! "Kain na tayo."
Tumingin siya sa akin na
parang nagtataka, baka
ano pa magawa niya
natatakot na ako, parang
anytime puwedeng
matanggal iyang tapis na
ipinangtatakip niya sa
ANO niya...

"What? Kain na naman?"
Ikaw na nga niyayaya ikaw
pa magagalit, mabuti nga
na alala pa kita, kundi baka
nagtampo ka na ng tuluyan
sa akin.

"Wala ka bang kabusugan?"
Meron din naman, kala mo
naman na kahit ilang pag-
kain pa ipakain mo sakin
ay hindi ako mabubusog.

"Sabi ko nga, aalis na ako."
Natatakot na ako eh. Hindi
ako kumain nakaupo lang
ako sa sofa, hinihintay na
matapos si Daniel.

Maya maya nakita ko
naman na bumaba si
Joseph, at mukhang lalabas
pa ang loko, hindi na kaya
puwede 10 pm na lalabas
pa siya? Pwes huwag niyang
asahan na hihintayin ko
siya makadating.

Aba! Lumabas pa nga
ang loko, ayaw ko na
pigilan baka mamaya
masaktan pa niya ako.

"Ano'ng problema nun?"
Hay nako Daniel, madrama
talaga iyan...
"Ewan ko dun." Tse! Wala
akong paki.

"Akala ko ba sinuyo
mo na?" Excuse me? Siya?
Susuyuin ko? No way!...

"Hindi, inaya ko lang
siya kumain, pero tulad ko
busog pa din siya."
Tumango tango nalang
si Daniel.

"Sige Mia alis na ako ah."
Aalis akala ko ba wala
siyang matitirahan, at
gabi na para maghanap
siya ng mga condo units,
sabagay...

"Hindi ba wala ka
pang matitirahan"
Tumawa naman siya
may nakakatawa ba sa
sinabi ko?

"Alam mo Mia, kailangan
masanay naman ako
na hindi puro asa asa lang
sa iba, kaya ko na 'to ok?"
Natawa pa siya dun ah.

~~~

Alas dos na nang madaling
araw wala pa rin si Joseph.

Ano ba iyan? Hindi ko
matiis na hintayin siya.

Parang awa mo Joseph,
pareho tayong may pasok
pa bukas.

~~~

Maya maya pa...
Aakyat na sana ako, kaya
lang narinig ko ang pinto,
hayun si Joseph, bumulagta
sa sofa, lasing na lasing pa.

Sa awa ko, siyempre hindi
naman ako ganoon kasama,
nagbaba ako ng kumot at
kinumutan ko siya.

May fireplace sa sala, kaya
naglatag ako ng higaan sa
tabi ng sofa, para kapag
nalaglag siya, hindi siya
malamigan sa sahig. Hindi
ko naman siya kayang
buhatin dahil nga mabigat
siya.

Bigla tuloy akong napaisip.
Bakit kaya siya naglasing?
Bakit pagkatapos ng
nangyari sa kanila ni Daniel
naging cold na siya?
Teka nga...
Nagseselos ba siya sa amin
ni Daniel?...
Ano ba itong iniisip ko.
Nahiga nalang ako sa
inilatag ko na higaan,
hindi kasi ako mapakali.

Pero siyempre, nag iwan
ako ng space, para kapag
nalaglag si Joseph hindi
niya ako madaganan.

~~~

Nakatulog na rin ako.
Maya maya...

Naramdaman ko na
nalaglag na si Joseph...

Ibinalik ko nalang
ang kumot niya. Pero
hindi ko maiwasan na
tumitig sa kanya, napaka
guwapo naman talaga niya.

Hindi ko alam kung anong
pumasok sa utak ko, may
kung anong nagtulak sa akin
na yakapin siya. Kahit ako
nagulat din dun.

ENEBE NEMEN EYEN!!!...

Itutuloy...