Chapter 46: The Big Day

48 0 0
                                    

Jessica's POV

8:46 am na. Mamayang 2:00 na ang kasal. Hayys. Ayoko ma-late, no, no, no!!!



Kinukulot pa lang ako. Hindi pa 'ko naka-bihis at naka-make-up.




Maya-maya pa'y dumating na yung magme-make-up sa'kin. Haay, salamat.

Mia's POV

Naka-ayos na ang buhok ko at mine-make-up-an na 'ko. Mamaya na muna 'daw ako magbihis. Baka 'daw madumihan dahil sa make-up eh.




Si Ate at ang mag-aayos lang sa'kin ang pinayagan ko pumasok. Ayoko kasi ng masyadong magulo.




Pero heto't naiilang ako dahil may mga nagvi-video 'pang mga tao. At hindi ko sila kilala.😑







May kinaka-usap si Ate sa phone. Si Papa yata yun. Usapan kasi namin, hahabol sya.





Naka-ayos na si Ate. Mabuti nalang at may tig-isa kaming make-up artist kaya hindi kami natagalan.





Joseph's POV

Nandito na 'ko sa may lobby ng hotel kasama ang mga groomsmen ko.






Ang bilis namin noh? Gano'n talaga. Matagal kasi ayusan ang mga babae eh.




Dumating na 'din ang mga camera man na magvi-video sa'ming mga lalaki. So ayun, ginawan na nga kami ng video.








So ayun, habang naghihintay, selfie selfie muna.






Bumaba na 'rin si Pearl kasama ang kapatid nya at si Honey...



"Wow sweetheart, mas lalo ka gumanda!!!" Manghang sabi ni Kuya saka tumakbo sa kanyang sinisinta.




Lilinga-linga naman si Marlon sa paligid.




"Wala pa si Jessica?" Nag-aalalang tanong ni Marlon. Iniisip nya siguro na baka mapabilang si Jessica sa mga runaway brides. Ehem.









Naramdaman namin na may bumababa sa hagdan. Kung sino 'man 'yan, ang tanga nya. May elevator naman kasi.




"OMG. O.O wow! Ang ganda mooo~ feeling ko tuloy tayo yung ikakasal." Sabik na sigaw ni Marlon saka nilapitan si Jessica.







Nagbukas naman ng elevator at niluwa no'n si Wi--Ate Maria. Pagkalabas nya ay lumingon pa sya sa loob ng elevator at hindi nagtagal, nilabas na no'n ang pinaka-mamahal ko.




Literal akong napatulala nang makita ko sya. Wala namang pinagbago ng itsura nya. Parang wala nga syang make-up eh. At 'yon ang ikina-mangha ko. Sani nga nila, simple is pretty.






Hindi ako kailanman magsisisi na sya ang napili ko na makasama sa buong buhay ko.








Ngayon ay nasa harap ko na sya at nags-snap.



"Ok ka lang?" Nabalik ako sa reyalidad nang makitang isang pulgada nalang ang layo nya sa'kin.








"This is it." Nakangiting sabi nya.




"Yes. This. Is. It." Pagkasabi ko ay huminga ako ng malalim.








12:00 am. Ok. Konting oras nalang talaga--




My Dream GirlTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon