KAÇAK KOCAM

37.BÖLÜM

Emir Menekşe yi kendi evine taşınma konusunda ikna ettikten sonra o hafta içinde Menekşe Emir in evine ..artık kendi evine taşınmıştı.Bir kaç parça eşyasını almak için daha sonra uğrayacaktı Zeynep e.Hafta sonu çift olarak ufak bir gezi yapmışlar ve dinlenmişlerdi.Akşam yemeklerini yiyip bu güzel yerden ayrılacaklardı.Fakat bazıları için tam anlamıyla tatilken diğer çift birbirlerine kurşun atacak durumdaydı.Zeynep in Tayfuna karşı olan sitemkar halleri gözden kaçmazken Tayfun un alttan alan ve suskun tavrı arkadaşlarının gözünden kaçmamıştı.

Menekşe tabağındaki balığı ayıklarken Emir e baktı.Gözleri gölgelenmişti.

-''Nesi var bunların,barut gibiler? Zeyneple konuşma fırsatım olmadı daha, ilk fırsatta ne olduğunu öğrenmem lazım.Tayfunu ilk kez bu kadar suskun ve düşünceli görüyorum.''

Emir de az ilerisindeki dostuna baktı.Yemeğini bitirip denize boş gözlerle bakıyordu.Zeynep ise adeta balığına işkence etmiş ve yemeden odasına, eşyalarını toplamaya çıkmıştı.

-''Bilmiyorum ..Tayfun böyle zamanlarda sır küpü olur.Ama öğrenmeye çalışıcam.Dertleri neyse çözsünler bu böyle gitmez kaç gündür bu haldeler.''

Şile yolunu ayrı ayrı arabalarda aşıp istanbul a yaklaşırken Zeynep yanında arabayı sakince süren adama daha fazla kayıtsız kalamadı.Yüzündeki ulaşılmaz ifade Zeynep i iyice çileden çıkarmıştı.

-''Bu hallerin beni senden soğutuyor ne bana yaklaşıyorsun ne de yaklaşma fırsatı veriyorsun.Senin derdin ne !Beni kendine oyuncak etmek mi!''

-''Yeterrr!! Kendi yaptıklarını görmezden gelip hala beni mi suçluyorsun ?''

Zeynep adamın gür sesi ile bağırması ile olduğu yerde sıçradı.Gözleri anında dolarken burnunu çekip konuştu.

-''Enes haklıymış..Sen tam bir zorbasın !!!''

Tayfun duyduğu isim ile dişlerini sıkıp gaza yüklendi.Son sürat gidip arabayı emniyet şeridine çekip keskin bir virajla durdurdu.Hışımla açtığı kapıdan çıkıp kızın kapısını açıp kolundan tutup onu arabaya yasladı.Zeynep hangi ara bu hale geldiğini anlamazken çenesini tutup kendisine bakması için kaldıran el ile gözlerini açtı.Burun kanatları öfkeyle inip kalkan adamın kahverengi gözleri adeta ateş içindeydi.Hava zifiri karanlığa gömülmüş ,yoldan geçen arabaların hız sesi kulaklarında uğulduyordu.

-''Ben zorbayım öyle mi !!!! Ben zorba olsam sence bu zamana kadar sana elimi sürmez miydim ha!? Niye birkaç öpücük ile yetineyim o zaman..Tadına bakmak için niye bekliyorum peki ..Neyi bekliyorum !!? Sana ne zaman zorla dokundum ..ne zaman incittim seni söylesenee!! Ama yok seni dolduran bir adam var değil mi Enes piçi aklına girdi ve sende hemen inandın.Onunla konuşmadığını görmediğimi mi sanıyosun! O şerefsizin sana nasıl baktığını gördüğün halde konuşmaya devam ettin.Tayfun sevgilisinin gönlünü almak için ona yemek getirsin odada sevdiği ..aşık olduğu..uğruna herşeyi bırakacağı kız itin biri ile sohbet etsin! ''

Zeynep çenesini tutan adamdan başını kurtarıp ne zaman akmaya başladığını bilmediği gözyaşlarını sildi bir çırpıda.Tayfun un haklı sözlerine mi yoksa kendine mi kızsın bilemedi.Adamın günlerce içinde biriktirdiği her şeyi söylemesi onu rahatlamış mıydı peki niye konuşamıyordu.?Tayfun kızın susup öylece yere bakması ile dişlerini sıktı.Derin nefes alıp verdi.Daha az önce bir ton laf söylediği kızı niye şimdi sarmalamak istiyordu.İyice dengesizleşmişti.Bu aşk onun tamemen ayarları ile oynamışa benziyordu.Elini uzatıp kızın yüzüne,gözyaşlarına dokunacağı sırada Zeynep başını çekip fısıldadı.Sessizce ağladığı belliydi.

-''Gidebilir miyiz '' deyip arabanın içine geri bindi.Tayfun elini alnına koyup oflarken arabaya binip sessizce yola koyuldu.Zeynebi kırmıştı ama kendi de kırılmıştı.Ne demişler ; içinde kış olanın dışında bahar olmazmış..