KAÇAK KOCAM

31.BÖLÜM

İyi okumalar

Menekşe taksinin hastahaneye yaklaşması ile gözlerini silip eliyle yüzünü yelpazeledi.Kendine gelmesi lazımdı artık.Parayı ödeyip taksiden inince asistan doktorlardan birinin kendisine doğru koşup bağırdığını duydu.

-"Menekşe hanım acil ameliyata girmeniz gerek.Sizi bekliyoruz.Hastanın kanamasını durduramadık."

Menekşe asistanın acele ve tedirgin tavırları ile konuşmasını dinlerken diğer yandan koşturuyordu.Hızlı bir şekilde hazırlanıp ameliyathaneye girince dört cerrahın kendisine bakıp ameliyata geri döndüklerini gördü. Hemen gidip müdahaleye katıldığında yanı başında Çağrı 'nın tüm dikkati ile işine odaklandığını görünce kaşları şaşkınlıkla kalksada Çağrı 'nın biran için kendisine bakıp tekrar önüne baktığını gördü.Menekşe de kendine gelip hemen açılan göğüs kafesine bakıp müdahaleye başladı..

Saatler süren ameliyattan nihayet başarı ile çıkan ekip dağılırken Menekşe ağzındaki maskeyi çıkarıp yorgun şekilde kendisini odasına attı.Koltuğuna uzanıp gözlerini kapatması ile yorgunluktan uyuya kalması bir oldu.

Çağrı odasında dinlenirken kapının açılıp babasının içeri girmesiyle bıkkın şekilde babasına baktı.Hoşgeldin deyip koltuğuna oturdu.Kaşlarındaki küçük beyaz bandaja aynasından bakıp çekmeceye aynayı geri fırlattı.Çetin oğlunun dağılan yüzüyle karşılaşmasının verdiği sinir bozukluğu ile konuştu.

-''Adamlarımdan öğreniyorum kadının kocası sonunda seni iyice benzetmiş.Elalemin karısına sarkarsan böyle sıfatını yamulturlar işte.Senin elinden armut topluyordu belliki..Şu hale bak !''

Çağrı sıkıntılı bir ifade ile karşısında oturan yaşlı adama bakıp mırıldandı.

-''Bittiyse çok işim var baba,ayrıca çok yorgunum saatlerdir ameliyattaydım ve hiç nutuk çekemicem ''

Çetin oğlunun her zamanki pervasız konuşmasını kısaca dinleyip ayağa kalktı.Kapıdan çıkacağı sırada genç adamın sesini duydu.

-''Peşime taktığın o sürüngenleri hemen çek,artık kendimi öldürmek gibi bir girişimde bulunmuyorum biliyosun ''

Çetin arkasını dönmeden odadan çıkarken ,Çağrı ise boşalan odada kendisine itirafta bulundu.

-''Tek yaptığım başkalarına zarar vermek..''

Emir işe gitmemiş , evde tek başına düşüncelere dalmıştı.Yarın boşanacaklardı..Eliyle saçlarını karştırıp başını koltuğa dayadı.Aklına gece yaşadıkları gelince gülümsedi.Yüzünde ..gözlerinde aşık bir adamın doygun siması belirdi.Yutkunup doğruldu.Sehpadaki kahveden bir yudum alıp kaderini beklemeye koyuldu.Yarın hayatında koca bir boşluk olacaktı..Sabah olacak mahkemede karısı onu bırakacak mıydı ..Aklındaki cevapsız sorular iyice beynini bulandırırken elindeki kokusu gitmiş olan karısının pijamasını koklayıp bir nefes daha çekti ciğerlerine..Aklında dün geceki ihtirasla ona karşılık veren dudaklar vardı..

Tayfun Zeynep in dalgınlığını fark etmiş kaşlarını çatarak seslendi .

-''Zeynep iyi misin noldu ?''

Zeynep elindeki kalemle deftere karalamayı bırakıp konuştu.

-''Efendim canım ,yok iyiyim ben.. Menekşe yi düşünüyorum.Yarın mahkemeleri var ve o kendini duygularına kapatmış durumda.Emiri seviyor ama boşanmakta kararlı görünüyor.''