25.bölümÖnemli: Emir Meneksenin Istanbula geldiğini ogrendikten sonra ki Hakan in elinden kurtarinca gördü onu..Yeldaya dokunmadı ondan sonra !
Hikayenin gidişatı böyle devam edicek arkadaşlar yalnız birkaç kişi aynı şeyi söyledi ve bende birkez de burada açıklama gereği duydum.
Emir Yeldaya dokunmadı Menekseyi Istanbulda Hakan in evinden kurtardiktan sonra..
**"filmden bu "diye yeni gelen okuyucu güruhu yazdığım emeğime haksızlık ediyorlar.begenmeyen okumasın arkadaşlar.ben okuyan ve begenen takipcilerim için yaziyorum.sizin elestiriniz icin degil.teşekkürler..
İyi okumalar..
Menekşe bir hafta önce başladığı işinden gayet memnundu.Sabahları Zeynep le birlikte kahvaltı edip erkenden ikiside işe gidiyordu.Genç kadının tek sorunu vardı oda her sabah kendini takip eden siyah araçtı.Hastaneye gidene kadar bindiği taksiyi takip ediyor,hastaneye girince ortadan kayboluyordu.İlk günlerde anlamasada artık durumdan iyice korkmaya başlamıştı.Aklına Hakan denen o kart zampara geldi.Onun olmaması için içinden dualar edip her sabah olduğu gibi odasına girdi.
Çantasını ve montunu çıkarıp geniş masanın önünde dizayn edilmiş deri sandalyeye düzenle koydu.Arkasını döndüğünde küçük bir çığlık attı.Eli göğsüne gidip gözlerini kapatıp derin nefes aldı.
-"Korkuttuysam özür dilerim Menekşe hanım "
Çağrı odaya giren Menekşe nin her hareketini inceledi.Kokusu..uzun saçlarının göğsünün aşağısına kadar salınışı..ve gözleri..Yutkunup kadının kendine gelmesini bekledi.Bu zamana kadar ne istediyse babası vermişti..İstediği şimdi bu kadındı.Saplantı olmaya başlayan bu tutku vücuduna zehir gibi yayılmaya başlamıştı..
-"Evet..korkuttunuz Çağrı bey.Lütfen bir dahakine seslenip kendinizi belli edin !"
Çağrı kadının sert çıkmasıyla dişlerini sıktı.Hemen yüz ifadesini düz tutmaya çalışıp gülümsedi.
-"Kahve ?"
Menekşe adamın davranislarindaki tutarsızlıga şaşırıp kaldı.Başını yana yatırıp' peki olur 'diye mırıldandı.
Çağrı masanın üstündeki telefonla pratik şekilde kahve isteyip sandalyeye oturdu.Menekşe de sıkkın tavırla masasinin başına oturup gülümsemeye çalıştı.
-"Menekşe hanım.Alıştınız mı iş ortamına ?"
Menekşe her gelen doktora böyle ilgi alaka gösteriyor musunuz diye sormak istesede dilinin ucunu ısırıp kendini engelledi.
-"Evet alıştım,herşey gayet güzel gidiyor.Zaten gün icinde ameliyatta oluyorum sürekli.Seviyorum mesleğimi "
Çağrı kadının dediği şeylerden çok bluzundan belli olan çıkıntıya odaklanmıştı.Hemen sonra gözlerini kadının yüzüne çevirip dinlediğini belli etmek için başını salladı.
-"Peki Menekşe hanım.Görüşmek üzere."deyip odayı terk etti.Menekşe adamın kaçarcasına odayı terk etmesine kaşlarını kaldırdı.Adam düzgün birine benziyordu garip davranışları dışında diye.düşündü..
Çağrı odasına girip kapıyı arkasından kitledi.Masasının alt çekmecesine hemen elini attı.Elleri titriyordu.İşte yine oluyordu.Bu ataklardan nefret ediyordu.Aradığını bulunca hemen ağzına attı.Masadaki suyla midesine inmesini sağladı.Sandalyesine yaslanıp başını arkaya atıp gözlerini yumdu..Şimdi herşey eskisi gibiydi..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAÇAK KOCAM
Ficción GeneralBir adam.. İstanbulun en zengin gözde bekarlarından ve çapkınlarından biri.. Bir kadın.. Köyünün en güzel ve hamarat kızı.. Bu iki zıt insanı bir kaza birleştirirse ne olur?