KAÇAK KOCAM

34.BÖLÜM

İyi okumalar..

Yazarken dinlediğim şarkı: Gripin -Muhtemel Aşk

Yaklaşık iki haftadır ilişkilerinde bir yere varamayan ikili içlerindeki fırtınayla başetmeye çalışıyorlardı.Menekşe bir şans vermeyi kabul etmişti fakat hiçbir şekilde adama yaklaşmaması genç adamı gitgide zorlamaya başlamıştı.Bu kadar mı iğrenmişti kendinden..Menekşe ise kalbinde yaşadığı bocalamayı bir türlü atamazken bu karmaşık olayın ne zaman rayına oturacağını bilmiyordu.

Ameliyattan çıkıp odasında dinlenirken bu zor zamanlarında Zeynep in varlığı ona destek olurken Çağrı nın dediğini yapıp hastahane ye gelmemesi onun için ganimet olmuştu.Onun sözlü tacizlerinden uzak geçen günler rahat şekilde aklını toparlama fırsatı vermişti.Emir in son birkaç gündür kendini aramaması ile telefonu eline aldı.Elinde çevirip masaya geri koydu.Kafasını toplamak için her zaman yaptığı şeyi yapıp yerinden kalkıp duvardaki aynanın önüne gitti.Kapıyı kilitledi hemen.Onu görenlerin deli olduğunu düşünmesini istemezdi.Aynada kendi aksine bakarken konuşmaya başladı kendi kendine..

'Evet adam her gün seni işten alıyor mu alıyor sesi çıkmadı,en son günden beri elinin ucu sana değmedi ona da tamam yüzünde en ufak bir bıkkınlık oldu mu hayır olmadı peki seni görüp mü seni aldattı hayır  ben gelince ayrıldı ama sonuçta beni o sabah bırakıp kaçtı.Sonra köpek gibi pişman olup yalvarmadı mı.sürünmedi mi evet süründü.Kaza bile geçirdi senden boşanmamak için..evet son soru bebeğim!! Bu adamı seviyo musun? ..E..vet seviyorum..İstiyo musun.. . ?           Evet .'

Söylediği kesin cevaba  kendisi bile şaşırdı.Gülerek ellerini ağzına kapatıp aynada parlayan gözlerine baktı.Menekşe rengi gözlerine..Saatine bakıp işten çıktı.Eve gelip güzel bir hazırlık için kolları sıvadı.Şık ve leziz bir masa hazırlayıp üstünü giyinmek için odasına girdi.Zeynep in Tayfunla yemeğe çıkması son anda öğrense de iyi olmuştu.Dudağının kenarını ısırıp içinden fısıldadı.Başbaşa kalacaklardı..Emir i arayıp nerde olduğunu öğrendi.Aldığı cevapla az daha kahkaha atacaktı..Şaşkın kocası bir saattir aşağıda saatin dolmasını bekliyormuş.Onu eve çağırıp kapıda beklemeye başladı.Emir içeri girince Menekşe nin yüzünde gördüğü garip gülümseme ile gülümsedi.Neler dönüyordu burda..Kolundan çekilip içeri alınırken gülümseyip karısına doğru eğildi.Dudakları Menekşe nin başını çevirmesi ile yanağına  gelince homurdanıp öptü.Hiç yoktan iyiydi.. 

İçeri geçen ikili yemeklerini yerken aynı anda ekmeğe uzanınca elektrik çarpmış gibi aynı anda ekmeği bıraktılar.Birbirlerine bakıp güldüler.

-''Sen al önce sevgilim''

Menekşe elini ekmeğe uzatırken gözlerini imayla Emir e çevirip mırıldandı.

-''Sevgilim ?''

Emir içeceğini içip bardaktaki sıvıyı salladı.

-''Değilmisin?''

-''Öyle miyim?''

Gözleri birbirlerinde hüküm sürerken Emir pes edercesine konuştu.

-''Evet öylesin.Bizde herşey ters başlasada sevgili de olduk bu iki haftada.Gerçi benim bildiğim sevgililer birbirlerini öper ama biz daha bişey görmedik''

Menekşe tek kaşını kaldırıp emin şekilde konuştu.Adamın ağzından birşeyler duymak istiyor gibiydi.

-''Bıktın mı yoksa? ,senin için her şey temas mı ?''

Emir elini burnuna götürüp işaret parmağı ile kemerini okşadı.Karısı oyun mu istiyordu ..Evet öyleydi.O zaman oyun başlasın..