KAÇAK KOCAM

46.Bölüm

SADECE ECE NİN GERÇEKLERİ ANLATTIĞI BİR BÖLÜMDÜR..YENİ BÖLÜM CUMA SİZLERLE..

Çağrı boynundaki minik kolların kendisini hiç bırakmayacağını anlayınca şaşkınlık ve merakla çocuğun yüzüne bakmak için kendini geri çekti.Bir oğlu mu vardı yani !?

Ece telaşla ve korkuyla Çağlar ı yanına gidip başını öptü.Onu kendine çekip mırıldandı.

-"Oğlum baba biraz hasta.Bırakalım dinlensin."

Çağlar üzgünce Çağrı ya bakarken annesinin elinden kurtulup genç adamın yüzünü elleriyle kavradı.Çağrı ikizi gibi olan küçük adama bakarken Çağlar babasının gözlerine bakıp konuştu.

-''Babacığım ben şimdi okula gidicem.Büyüyüp senin gibi çok büyük bir doktor olucam.Hastanem bile olucak tıpkı senin gibi.Ama ben okuldan gelince hep burda yat tamam mı sakın kalkma.Ben hep senin gelmeni bekledim.Sakın gitme '' 

Çağrı oğlunun! söylediği sözlerle az kalsın ağlayacaktı.Dişleriyle dudaklarını kıstırıp oğlunun başını sevdi.Sarı saçlarını karıştırıp gülümsemeye çalıştı.Ece ye baktığında onun nemli gözleri yalvarırcasına kendine bakıyordu.Nolur hayallerini yıkma der gibi..

Çağrı başıyla onaylayıp  gülümsedi. Ona merakla bakan çocuğu kendi çekip sarıldı sıkıca.Elini ensesine atıp baba edası ile konuştu.

-''Okuldan döndüğünde burada olucam o..oğlum hiç merak etme.''

Çağlar sevinçle boynuna atlayıp babasının  iki yanağınıda sevgiyle öpüp koşarak evden çıktı.Ece onun servise bindiğini görünce rahatladı.Çağrı yine büyüklüğünü göstermiş ve küçücük bir çocuğun hayallerini yıkmak istememişti.

Onun yanına girdiğinde adamın ayakkabısını bağladığını gördü.Gidiyor muydu şimdi ?Üzüldü.Sanmıştı ki Çağlar a dediğini yapacak akşam burda olacak..Üzgün gözlerle onu izledi.Sarı saçlarını örmüş omzundan aşağı sarkıtmıştı.Şimdi saçının ucuyla oynayıp onu izliyordu.Kocasını..Evlilerdi hala..

Çok önce Orhan babası gitmiş mahkeme yoluyla Çağrı nın boşanma davası açıp açmadığını öğrenmişti.Fakat Çağrı hiçbirşey yapmamış ve 10 senedir görmediği karısını kanunen boşamamıştı.Ne vardı onu affetseydi sanki .Karı koca olup oğullarıyla mutlu bir yaşamı en çok onlar hakediyorlardı..Mavi ve yeşil karışımı gözleri adamın omuzlarına kaydı.Geniş omuzları ve bedenini süzdü alıcı gözle.Yıllar onun toyluğunu atmış şimdi tam bir erkek olmuştu.30 yaşında sağlıklı bir erkek..Çağrı kaburgaları acısada ayakkabılarını zoraki bağlayıp doğruldu.Biraz yaslanıp nefes aldığında kapının pervazına dayanmış kadının, kendisini izlediğini  gördü.Karısını..Kısa bir an için onun ince bedenini süzdü alelen..Daha da güzelleştiğini görmüştü.Ona sadece evlendikleri gece defalarca sahip olmuştu..Ece nin kendine nasıl baktığını görünce kafasını çevirdi.

Ece adamın gözlerini kendisinden kaçırması ile ellerini kot pantalonunun arka cebine sokup mırıldandı.Gitmesini istemiyordu hemde hiç ..

-''Şey..gidiyor musun ?''

-''Evet gidicem fakat ondan önce az önce yaşadığım trajikomik hadiseyi bana açıkla istersen.''

Ece ne demek istediğini anlayınca gülümsedi.Doğru ya oğlunu ilk kez görmüştü.Varlığından ilk kez haberi olmuştu ve kadın 'gitmesi' ile ilgileniyordu.Sanki herşey çok düzgün başlamış gibi..

Çağrı kadının yanındaki koltuğa oturup doğal bir edayla konuşmasını izledi.

-''Çağlar..oğlumuz..İlk gecemizden ..senden bana kalan tek parçam..''

Çağrı o geceyi hatırlayınca gözlerini sıkıca yumup tekrar açtı.Bir oğlu vardı..Hemde kendi çocukluğunun aynısı..

-''Peki beni nasıl tanıdı?Beni sayende hiç görmedi..Tabi bende oğlumu..ilk adımlarını..konuşmasını..ilk okula başladığı anı..''

Ece adamın yüzündeki derin hüznü silmek için herşeyini verirdi.Fakat bu hikayede tek suçlu vardı.O da  Çetin Günaydı..

''Ben hamile olduğumu sonradan öğrendim.O zamanlar bunalımdaydım.Sensiz geçen her günüm cehennemden farksızdı.Yediğimden zevk alamıyorum.içtiğim su zehir gibi..Kötü günlerdi Çağrı..Hamile olmasam çoktan kendimi öldürmüştüm.Ona senin adına benzer bir ad verdim .Bana seni hatırlatsın diye..Senin resimlerini ona gösteriyordum babasının olduğunu..senin olduğunu her zaman bildi.Ben klinikte yattığım zamanlar..senelerce tedavi gördüm.Seni uzaktan izlemek..başka kadınların olduğunu görmek..tek gecelikte olsa..''

Gözünden düşen yaşı silip ellerine bakmaya devam etti Ece.Anlattıkça ağladı..

-''O kadın Sevil ..Benim doktorumdu..Benim kim olduğumu biliyordu..

Çağrı eliyle yüzünü sıvazlayıp şaşkınlıkla sordu.

-''Nasıl..Nasıl yani ? Sevil  mi? Ama nasıl olur neden ..neden söylemedi bana ?''

Ece acıda olsa kendi tamamladı adamın sözünü ..

-''O kadın sana aşıktı Çağrı.Hastalıklı bir aşktı hemde...Klinikte yattığım zamanlar oldu.Aşık olduğum adamla evlendiğimin ertesi günü baban beni senden ebediyen uzaklaştırmıştı.Hamile olduğum için ilaç almasam da terapilere gidiyordum. Yattığım zamanlar nerden öğrendiyse benim senin karın olduğumu ve ayrıldığımızı..Ben gözlerimle boş boş duvara bakarken o gelir seninle konuşurdu..Evet senin onu istemeyen sesini duyardım telefonda..Sesini duymak bile bana yaşam mucizesi veriyordu.O kadının yaptıklarını umursamıyordum bile..Sonra Menekşe geldi.Onun seni tanıdığını biliyordum ve bende ona dövmemi gösterdim.O seni bana getirecekti..''

Çağrı dinlediği şeylerle ne yapacağını şaşırmış vaziyette ayağa fırladı.Bu kadarı çok fazlaydı..Duydukları..etrafında dönen oyunlar ve Menekşe nin bile Ece yi bilmesi..Sıkıntı dolu bir nefes çekti ciğerlerine.

-''Bak..ben ..ben ne düşüneceğimi bilmiyorum..Bu anlattıkların..babam olacak o adamın yanına gidip bunların..hayatımı cehenneme çevirdiğinin doğruluğunu ispat etmem gerek.Kafayı yemek üzereyim.Benim gitmem lazım.''

Ceketini giyip odadan çıktı.Ece anlattıklarının ağır olduğunu bilse de herşeyi anlattığı için rahattı.Çağrı kapıdan çıkmadan arkasını döndü.Ece nin yüzüne gelişi güzel bakıp kadının beklediği sözleri söyledi.

-''Akşam Çağlar için ..oğlum için..gelicem ''

Kapanan kapı ile duvara yaslanıp mırıldandı..

-''Sen gel de..farketmez aşkım..sen gel yeter..''

süpriz bir bölüm yazdım.Sizi seviyorum değerli okuyucularım.