P.S. I Love You Kuya #Wattys2016

Chapter 31

BEAUMONT POV

I'm happy that Mom and Dad was preparing well for my birthday. Ang dami nilang niluto, tapos tumulong pa sina Cass at Caleb.

I insisted na gusto kong tumulong pero pinagtabuyan nila ako kase daw birthday ko. Napangiti nlng ako sa. That's why I love them. They value me more than I value them and despite of not being the real Montreal child still pinaparamdam nila sa akin na mahal na mahal nila ako.

So wala na akong nagawa kung hindi ang pumunta sa kwarto ko. Medyo naluluha yung mata ko, kase sa pinaggagagawa nila sa akin. Masaya lng ako kase nakilala ko sila.

I scanned my phone and saw a message from Dad Nicholas. Yan na ang tawag ko, kase ang dami ko kaseng ama hehe.

'Happy Birthday Anak, Pede ko punta sa kaarawan mo? Tama ba yung pananagalog ko?'

Napangiti nlng ako kay Dad, talagang ginawa nya talga yung gusto kong mangyari and I really appreciate that, natatawa lang ako kase wrong grammar siya managalog pero nakakaamaze lng kase gagawin nya ang lahat para sa akin.

Believe it or not, unti unting nawawala yung galit ko kay Dad. I replied him back

'Marami pareng mali, tsaka hindi buong tagalog ang sinabi mo. Hindi ko mawari kung inaaral mo ban g maayos o kung nagpapakitang gilas ka lng'

Tagalog rin yung reply ko sa kanya. Natatawa lng ako kay Dad minsan kase nagrereklamo tapos napapaenglish, tignan nyo mag eenglish yan pag nag reply sa akin.

Nakita ko yung mga message ng mga tropa ko na si Theo, Julian at Charlie na pupunta daw sila ditto. Lagi naman silang napunta rito eh yung nga lng nadagdagan kase kasama ni Theo si Aria.

'Son I can't understand, dahan dahan please'

Sabe sa inyo eh.

'Opps English, I told you no English in our conversation, you agreed to this right? And I'm letting you Dad to come to my birthday'

Well, wala namang masama na tawagin ko siyang Dad di ba? Tsaka kahit kakakita palang namen kahapon, parang lumalambot ako. Siguro natural nlgn sa anak yun, hindi mo rin matitiis ang magulang.

'Anak, pedeng salita ko English? You called me Dad? You have no idea how happy I am, and salamat because you let me to attend your birthday. Mahal kita anak, tanda mo yan'

Natouch ako pero natatawa paren ako kase nagrequest na mag English pero ginawa na nya. Nagmana nga ako sa kanya, yung magtatanong pero sinasagot ko nlng haha.

'You already speak in English. But I want you to speak in Filipino when you come in my birthday ok Dad. And even if I'm mad at you, it will never change that without you I'm nothing though there is still bit of madness inside me but it is bearable'

Yeah totoo yun. Hindi naman kase ganun kadaling makalimutan ang isang pagkakamali, pero makakalimutan ko rin yan sa proseso ng pagpapatawad. Kung si God nga nagpapatawad ako pa kaya.

'Salamat Anak, punta na ako, hintay ko ah, bigay kita regalo para bawi ako sa lahat pagkulang ko'

Wala na akong magagawa dyan, kung dyan Masaya si Dad, ok na ako

'Salamat Dad. Are you coming or what? Make if fast before I change my mind Dad hehe'

At kelan pa ako nag 'hehe' sa text ko kay Dad? Malamang ngayon. Hays tuluyan na nga akong nagbabago. Dahil to sa pag ibig.

'Sorry, punta na me ,wag Anak, lungkot ako pag bawi mo. Promise bilis ko punta dyan'

Natawa nlng ako. Hindi na ako nagreply , makulit pa naman yun. Bumaba ako at nakita ko sila na nag aayos ng mesa at nagluto paren.

"Pa, Ma, pupunta nga pala si Dad Nicholas" sabe ko

Napatingin sila sa akin

"ANong tawang mo anak Dad?" tanong ni Papa

"Opo, may mali po ba dun?"tanong ko. Umiling sila at ngumiti sa akin.

"So napatawad mo na ng tuluyan?" tnaong sa akin ni Mama.

"Hindi pa gaano Ma, pero kahit naman ganun karapatan nya na tawagin siyang Dad. Baka kung wala siya wala ako, at hindi ko kayo makikita. Tsaka tinuruan nyo rin akong magpatawad " sabe ko

Natuwa nman sina Mama at Papa sa akin pati na rin si Cassidy. Si Caleb missing in action , siguro nasa bakuran yun

"Tama yan anak, Proud kame sayo at maswerte kame dahil lumaki kang mabait. Proud na proud kame" sabe ni Papa

Ngumiti lng ako sa kanya.

"I'm so happy with you Kuya, madali nalang yan, kase kung unti unti mo nang napapatawad, hindi na mahirap na patawarin siya ng tuluyan." Sabe ni Cass.

Ngumiti lng ako sa kanya. Pinagpatuloy nila ang pag luluto at pag aayos

"Malapit na kame anak, tsupi ka muna , manuod ka nlng ng movie sa sala" sabe ni Mom.

Natawa nlng ako, parang blacklisted ako sa kusina hehe. Bago ako pumuntang sala tumingin muna ako kay Cass at nakangiti sa akin. Nginitian ko siya pabalik, at dumiretso na akong sala.

Madali nlng bang mahalin ka Cass kung alam kong unti unti na akong nalulunod? Madali nlng bang makaahon sa pagmamahal ko sayo? Hindi na ako makaahon at tuluyan na kitang minahal at sana tuluyan mo narin na mahalin din ako pabalik hindi bilang kapatid kundi bilang special someone mo.