Only Whore | ChanBaek

Rozdział 32

Chanyeol

- Panie Park - ciche pukanie do drzwi i głos mojej gosposi, wyrwał mnie z zamyślenia. - Ma pan gościa.

- Proszę wejść - mruknąłem, po raz kolejny kartkując zeszyt z notatkami.

Naprawdę trudno było mi się uczyć, ciągle mając w głowie błagającego Baekhyuna, desperacko uczepionego rękawa mojej kurtki. Cóż, miałem wyrzuty sumienia, że definitywnie zakończyłem nasz związek, o ile można tak nazwać naszą relację, ale każdy na moim miejscu postąpiłby tak samo.

Zostałem zdradzony i oszukany. Czego mogłem oczekiwać po czymś takim?

- Nadal w książkach? - drgnąłem, słysząc głos Sehuna i mimo wszystko zmusiłem się do krzywego uśmiechu.

- Nadchodzą egzaminy. Muszę nadrobić trochę zaległości - mruknąłem, zaznaczając stronę podręcznika samoprzylepną karteczką i odwróciłem się w jego stronę. - Co cię tu sprowadza?

- Czy potrzebuję powodu, żeby odwiedzić starego przyjaciela - uniósł brew w górę, siadając na moim łóżku.

- Jeżeli chciałeś wypić ze mną Brandy to muszę ci zmartwić. Do egzaminów jestem stuprocentowym abstynentem - westchnąłem, wbijając wzrok w Rocketa, leżącego na dywaniku przy wyjściu na balkon z łbem ułożonym na łapach.

- Właśnie widzę - zaśmiał się z politowaniem Sehun, ostentacyjnie unosząc pustą butelkę po alkoholu, stojącą na mojej szafce nocnej.

- Ej, ta się nie liczy - powiedziałem, szybko poważniejąc.

Istotnie, opróżniłem tę butelkę alkoholu tego wieczora, kiedy zakończyłem moją znajomość z Baekhyunem, ale nie musiałem o tym mówić Sehunowi. Byłem pewny, że doskonale rozumiał, iż w tamtej chwili naprawdę potrzebowałem chwili zapomnienia.

- Słabo wyglądasz, Yeol - mruknął, odstawiając butelkę na miejsce.

- Studia wymagają poświęceń - odparłem, mimo wszystko wyjmując z barku nową butelkę Brandy.

Nie wypicie z przyjacielem drinka w piątkowy wieczór byłoby grzechem. Poza tym tylko alkohol pozwalał mi oddalić myśli od mojej relacji z Baekhyunem.

To znaczy, mojej zakończonej relacji z Baekhyunem.

- Widzę - parsknął Sehun. - Więc od jak dawna trwa twoja abstynencja?

Obydwoje wybuchliśmy śmiechem. Oh znał mnie lepiej niż ktokolwiek. Z pewnością słyszał o całej sprawie z Baekiem i to pewnie dlatego tak szybko się u mnie pojawił. Oczekiwał chyba, że będę książkowym przykładem człowieka z urażoną męską dumą i złamanym sercem, lecz ja trzymałem się nadzwyczaj dobrze. Chyba przywykłem do tego całego bólu.

- Co u ciebie i Lu? - spytałem bardziej z grzeczności, niż z ciekawości, nalewając do wysokich szklanek wiśniową Brandy.

- W porządku - uśmiechnął się na sam dźwięk imienia blondyna. - Słyszałem, że ty i Baekhyun macie za sobą dość poważną kłótnię.

Zatrzymałem szklankę w połowie drogi do ust.

- Skąd wiesz? - mruknąłem, początkowo zbity z tropu. - Ach, no tak. Zapomniałem, że spędzasz w mieszkaniu Lu i Baeka praktycznie dwadzieścia cztery godziny na dobę.

Mój ton zabrzmiał opryskliwie, jednak Sehun nie zwrócił na niego uwagi, obojętnie upijając łyk trunku. Zastanawiałem się, który z nas upije się pierwszy.

- Nie chciałbyś dać mu drugiej szansy?

Zacisnąłem palce na szklance, niemal miażdżąc kruche szkło.