KUZEY (+18) Düzenleniyor

BÖLÜM-7-HERYERDESİN

Derin'den
Aldırmadan kafamı diğer tarafa çevirdim.

"Derin devam mı, tamam mı ?"
Boksa devam edip etmeyeceğimi soruyordu.

"Yok Demir abi, ben gideyim artık." Kafasını olur anlamında salladı ve eldivenlerin cırt cırtını sökmeme yardım etti.

Bir anda bütün salon okyanus kokusu dolmuştu.Bu kadar güzel bir kokunun sahibinin bu kadar kendini beğenmiş olması kesinlikle haksızlıktı.

Sırtının bana dönük olması işime gelmişti, suratına bakmak istemiyordum.

Üstümü değiştirip çıktım.Hafif yağmur yağmaya başlamıştı.Ceketimin kapşonunu geçirip hızlı adımlarla yürümeye devam ettim.

Buraya, benim çalıştığım spor salonuna gelmesi tesadüf ya da bilerek beni sinirlendirmişti.Hiç sevmediğim birini etrafımda görmek kesinlikle hoş değildi.

İçimden güne berbatlık puanı verirken çoktan eve gelmiştim.Direkt odama çıktım ve kendimi duşa attım.

Yaklaşık 2 saat sonra rahatlamış bir şekilde odamdaki koltukta oturup kitap okuyordum.Telefonumun çaldığını duyunca cebimden çıkarıp açtım.

"Ne oldu Nilay, bu saatte ?"

"Ödev yapıyordum yeni bitti o yüzden geç aradım kusura bakma.Şey diyecektim Kuzey bahsetmiştir Zenan hocanın size verdiği ödev..neydi ya unuttum?"

Bir an duraksadım.Ben gittikten sonra ödev vermiş olmalıydı.

"Bilmiyorum Nilay ben-"

Heyecanla lafımı böldü.

"Hah hatırladım ya, Kuzey ile senin ödev toprak araştırma ya bizimde Emre ile Köylü halkın ithalat-ihracat işlerini listelememiz gerekiyor.Birlikte gidelim mi diyecektim.Sahi, siz gitmek için nereyi seçtiniz ?"

Öylece kalmıştım.Salonda beni görmesine rağmen bahsetmemişti bu ödev konusundan.Sanki her şey tamam, her şey mükemmelmiş gibi bir de grup olmuştuk öyle mi ?

Sesli bir nefes verdim dışarıya.

"Bilmiyorum Nilay, sonra konuşuruz."

Evet konuşulacak çok şey vardı ama zamanı gelince. Kendisi gururunu ezip gelecek ve anlatacaktı ödevi.

Bilinmezlikle kitabı kapatıp koydum.Gece lambamı tam söndürmüştüm ki çok yakından araba sesi gelmişti.

Perdemi belli belirsiz aralayıp ne olduğuna bakmak istedim. Kuzey evin önünde bekliyordu ve yanında 5-6 kişi daha vardı. Arabadan inenlerle el sıkıştıktan sonra bir şeyler konuştular ve sokağın karanlığında kayboldular.

Ne olduğunu anlamıyordum, merak da etmiyordum. Tek dileğim benden uzak durmasıydı.