BÖLÜM-55-AŞK UZAK DURMAZ

11K 482 46
                                    

Kayra'nın arabası görünürde yoktu.Işıl ile çaktırmadan etrafı kolaçan ettikten sonra girişe doğru koştuk.Silahı belime yerleştirip kazağımla üzerini kapattım.Işıl da tam arkamdaydı.

Yemekhaneden ses geliyordu  ama girişte kimse yoktu.Rahat bir nefes verip merdivene yöneldiğim sırada aşağı inen Kayra ile çarpışmak üzere olduğumuzu gördüm.Beni görünce gözleri fal taşı gibi açılmıştı,görmeyi hiç beklemediği her halinden belli oluyordu.

"Derin,neredeydin seni arıyorduk biz de?"

Gözlerini kısıp sorgular gibi sormuştu.Her an alacağı negatif cevaba karşın elini silahına atacak gibi duruyordu.

"Derin biraz rahatsızlandı,mide bulantısı ve ateşi vardı.Üşüttü sanırım."

Işıl'ın cevabından sonra arkasındaki elini yavaşça indirdi.

"Öyle mi? Bir de buradaki revire görün bakalım Derin.Gerçekten neyin varmış görelim istersen."

Beni sorguluyordu.

"Olur,giderim."

"Şimdi."

Sesi sinirliydi.İtiraz etmeden koridorun ortasındaki revire ilerledim.O da beni takip ediyordu.İçeri girdiğimde kadın sedyeye oturmamı söyledi.

"Evet,neyin var?"

"Midem bulanıyor."

Uzanmamı işaret edip karnıma belli noktalara bastırdı ve tepki verip vermediğime baktı.Genel olarak alt karnıma yaptığı her harekette acıyla kıvranıyordum.

"Ateşi de varmış,bir de ona bak."

Kayra'nın emriyle ateşimi ölçtü.

"Olması gerekenden yüksek çıktı.Biraz istirahat etmeli."

Elindeki ateş ölçeri masaya bırakmak için döndüğü sırada Kayra'ya seslendi.

"Üşütmüş olabilir,lütfen çıkar mısınız hastayla yalnız görüşmek istiyorum."

Kayra önce kadına sonra bana baktı ardından tatmin olmuş bir şekilde odadan çıktı.Işıl da peşinden çıkmıştı.

"Hamilelik şüphen var mı?"

Gözlerimin dolduğunu hissettim.

Başımı olumsuz anlamda salladım.

"İstersen diğer odadan ultrasonu getirip bakabiliriz."

Eğer hamileysem bile Kayra'nın bunu asla bilmemesi gerekiyordu.

"Hayır teşekkürler ben daha dün test yaptım,hamile değilim."

Sedyeden doğrulup hızla odadan çıktım.Işıl koridorda duvara yaslanmış beni bekliyordu.Yanına geldiğimde baştan aşağı iyi olup olmadığımı süzmüştü.

"Bir şey anlamadı aptal,ikna oldu bence."

Odama çıktığımızda kapıyı arkamdan kapattım.Herkes eğitimde olduğu için içerisi boştu.

"Ne yapıp ne edip Kuzey'i nerede tuttuğunu öğrenmem lazım."

"Nasıl yapacaksın?"

"Bilmiyorum,belki odasında bir şeyler bulabilirim."

Tam hareket edeceğim sırada Işıl beni kolumdan tutup engelledi.

"Ben bakarım,seni oralarda görürse daha çok şüphelenir."

Bir süre Işıl'ın açık kahve gözlerine baktım ve başımı sallayıp gitmesine izin verdim.O gittikten sonra stresle yatağıma oturdum.Bir şekilde bulmam gerekiyordu.Dışardan gelen koşma ve bağırma sesiyle beraber hemen pencereye koştum.Perdeyi aralayıp aşağıya baktım.Herkes darmadağın bir şekilde hızla sıraya girmeye çalışıyordu.Bir şeyler oluyordu.Dayanamayıp odadan çıktım ve tam aşağı inecekken kapısı açık olan yan odadan kızların seslerini duydum.Kapının yanına sinip dinlemeye başladım.

KUZEY (+18) Düzenleniyor Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin