KUZEY (+18) Düzenleniyor

BÖLÜM-59-AŞK EVİ

Apar topar çantama cüzdanımı eşyalarımı koyduktan sonra beni kapıda endişeli gözlerle bekleyen Işıl'a döndüm.

"Hazır mısın?"

Başımı sallayıp yanına gittim ve eline uzandım.Gözlerinin içine bakarken sıkıca elimi kavradı.Yanımda olduğunu hissedebiliyordum.Aynı endişe onun gözlerinden de belli oluyordu.Merdivene yöneldiğimizde ikimiz de olduğumuz yerde kaldık.Egemen bizi baştan aşağı süzdü.

"Nereye?"

"Biraz kız kıza gezelim istedik."

Işıl uzanıp Egemen'in omzunu sıvazladığında bakışları daha da derinleşti.

"Tamam söyleyin çocuklara götürüp getirsinler."

"Yok."

"Yok."

Işıl ile aynı anda birbirimize döndük.

"Biz taksiyle gideriz abi,hem sıkıldık biz.Sen peşimize adam takıyorsun.Biraz nefes alalım."

Egemen hiç ikna olmuşa benzemiyordu.

"Siz bir şeyler çeviriyorsunuz da hadi neyse."

Işıl'a uzanıp yanağına öpücük kondurduğunda onları beklemeden merdivenden inmiştim.Çevirdiğimiz taksiye binip arka koltukta aynı gerilimle birbirimize döndük.

"Kuzey'den bir haber yok mu? Dünden beri aramadı mı?"

Başımı olumsuz anlamda salladım.

"Egemen de yeni geldi,aslında o biliyordur.Dönünce ağzından alırım ben lafı."

Başımı camdan tarafa çevirip mırıldandım.

"Ne yapacağım ben Işıl?"

Işıl dudaklarını büzerek elimi sıvazladı.Özel bir kadın doğuma yaklaştığımızda taksiden indik ve arka kapıdan içeriye girdik.Işıl çoktan randevu almıştı.Kapıyı tıklatıp içeriye girdim.

Bilgisayar ekranına bakan kadın bir anda bakışlarını bana çevirdi.

"Hoş geldin Derin,nasılsın? Otur lütfen."

Gösterdiği koltuğa oturdum.Kendimi çok rahatsız hissediyordum.

"İyiyim."

"Neden buradasın?"

"Test yaptım ve pozitif çıktı.Emin olmak istedim."

"Tabi,şöyle uzan lütfen."

Sedyeye uzanıp karnımı açtım.Doktor işinden oldukça memnun ve sevinçli görünüyordu.Keşke şu an ben de bu durumda olabilseydim diye düşündüm.Karnıma sıktığı jelin üzerinde buz gibi bir metal gezdirmeye başladı.Yüzündeki gülüşü gittikçe büyüyordu.

"Eveeet,bakalım saklanmış mısın? Biraz inatçı sanırım."

Kısa bir sürenin ardından gülüşü yüzünü kapladı.

"İşte buradasın,bak annesi."

Başımı hızla ekrana çevirdim.Sadece seyriyen bir karaltı görünüyordu.Bakışlarımın ekranda donduğunu hissettim.

"Daha çok minik.Bir-bir buçuk aylık olabilir tahmini,ama size kötü bir haberim var."

Anında doktordan tarafa döndüm.Gözlerim kocaman açılmıştı.Kadının yüzü ciddileşti.

"Rahmin duvarları biraz daha zorlanırsa kanayıp bebeğin tutunmasını zorlaştırabilir.Hamileyken sert ilişkilere girmemenizi tavsiye ediyoruz.Hatta bebeğinizin sağlığı için hiç girmemeniz çok daha iyi olabilir doğuma kadar."