Follow me ✧ Yoonmin ✔

XXXV

Her gün yaptığı gibi agresif bir yüz ifadesi ile yatağından kalktı. Bu günün de diğer günlerden farkı yoktu. Üstüne ceketini geçirip evden çıktı Yoongi. Her gün gittiği parka gidip cebinden çakmak ve sigara çıkardı. Bu ilk içişiydi. Annesinin ölümü onu çok derinden sarsmıştı. Yokluğunu hissetmiyordu zaten ölü gibiydi ama biryerlere yaşıyor olduğunu bilmek onu mutlu ediyordu.
Birçok insan görmüştü acılarını bastırmak için sigara içen. Belki ona da iyi gelirdi. Ölmek istemişti bazen ama hep bir umutla yaşamaya devam etmişti. O, Jimin'in geri döneceğine inanıyordu. Pişmandı. Onu kurtarmak istemişti ama elinden hiçbir şey gelmemişti. Sigarayı dudaktarına yerleştirip çakmağı yaktı ve sigarayı içine çekti. Çektiği an öksürmeye başlamıştı. Akciğerine çektiği zehirli dumana pek alışık değildi. Sigarayı söndürüp çöpe attı.

"Bunu asla içmem ben."

Uzun bir süre sigara paketi ile bakıştıktan sonra dayanamayıp bir tane daha sigara alıp yaktı. Bu sefer o kadar çok öksürmemişti. Kısa bir süre sonra sigaranın acı tadına alışmıştı. Ancak işe yaramıyordu. Acıları çabuk dinsin istemişti ama dinmiyordu.

"Zaten üç nefeslik bir zehir parçasından bir ömürlük acıyı alması beklenemezdi."

Elindeki sigarayı da küçük gölete attıktan sonra ayağa kalktı. Kalkar kalmaz cebindeki telefon üç kez titremişti.
Yavaşça elini cebine atıp telefonunu çıkardı.

Bilinmeyen numara size bir fotoğraf gönderdi.

Bilinmeyen numara:Follow me.

Bilinmeyen numara:Sigara sana yakışmıyor Min Yoongi.

Mesajı tekrar ve tekrar okudu Yoongi. Bir anda etrafına bakınmaya başladı. Numaranın attığı fotoğrafta kendisi vardı ve az önce o sigara içerken çekinmişti. Bu Jimin miydi? O burada mıydı?

"Yoongi... "

Yoongi sertçe kafasını çevirip çimenlik yolda öylece ona bakan küçüğüne baktı. İkisi de ne yapacaklarını bilemez olmuştu o an. Küçüğü sanki zayıflamıştı biraz? Turuncu saçları da değişmişti.

"Jimin...? "

Yoongi bir an idrak edemese de Jimin'e doğru yürürken içindeki bütün özlem duygusu dışarı çıkmış ve ağlayarak Jimin'e koşmasına sebep olmuştu.

"Jimin! "

"Yoongi! "

İkisi bir anda bulutlara yükseliyormuş gibi hissetti. Dünya sanki yavaşlamıştı. Sadece onların etrafında dönüyordu. Para, zaman, güç ve birçok şey... şu an hiçbiri onlar için önemli değildi. Sadece umutla parlayan gözler vardı.
Kolları birbirlerini bulunca sımsıkı sarıldılar. Bütün o zamanın özlemini ve acısını alırcasına birbirlerini bedenlerine bastırdılar. Tek kelime etmek istemiyorlardı. Susup sarılmak onları cennetteymiş gibisine bir hisle kaplamıştı çünkü. Jimin o çok özlediği boyna kafasını gömerken Yoongi en çok muhtaç olduğu şeyi yaptı.
Tekrar içine çekti sevgilisinin kokusunu. Unuttuğu bu koku resmen boğazlarını yakmıştı. Sigaradan bin kat daha iyiydi bu kesinlikle. Üstelik sigaranın aksine anında etki etmişti. Yoongi şimdiden kendini iyi hissediyordu. Jimin kafasını biraz geri çekince Yoongi bir anda dudaklarına yapıştı.
Nasıl bir özlemdi ki anlatılamazdı. Nasıl bir ilaçtı ki hissedilemezdi. Tıpkı büyü gibiydi. Sevginin cazibeli büyüsüydü bu.
Yoongi'nin kalbindeki onca sancı gidiyordu. Rahatlamış hissediyordu. Jimin ona o kadar iyi geliyordu ki.
Yoongi dudaklarını Jimin'den nefes nefese ayırırken yüzüne bakıp okşadı.

"Seni çok özledim Jimin... "

Jimin yürek sızlatan bir şekilde Yoongi'ye baktı.

"Özür dilerim. Seni yanlız bıraktım. Canın yandığı zaman yanında olmak için neleri vermezdim. Ben... çok özür dilerim. "

Jimin kafasını eğip gözyaşı dökmeye devam etti. Yoongi küçüğünün kafasını okşarken kaldırdı ve göz yaşlarını sildi.

"Shh... bu senin suçun değil. Şu an buradasın ya... her şey sona ermiş gibi. Hiçbir şey olmamış gibi hissediyorum. Geleceğini biliyordum Jimin. Sonunda benimlesin. Sonunda yanımdasın. "

Jimin büyüğüne tekrar sarıldı.

"O kadar uzun zamandır sana iyi gelmek istiyordum ki... "

Yoongi Jimin'in kafasını okşarken güldü.

"Sen bana her zaman iyi geldin Jimin. "

Sabahın erken saatlerinde birbirine delice sarılan bu çifte iki kez bakıyorlardı. Ama kimin umurundaydı? Kimin umurundaydı onların sevgisini yargılayanlar? Kimin umurundaydı onlara iğrenerek bakan homofobik insanlar? Sevgi her halukarda sevgiydi. Bu çiftin sevgisi ise mükemmeldi.