ORTAKLIĞIN BEDELİ

40.Bölüm

🌸Arkadaşlar artık buradayım. Uzun süredir bazı sebeplerden dolayı bölüm yazamadım. Özel olduğu için bunu sizlere açıklayamam. Üzgünüm. Bu kadar uzun süre sizleri beklettiğim için özür dilerim . Hepinizin bana çok kızdığının farkındayım ama dediğim gibi artık buradayım.

🎈İYİ OKUMALAR :)

Yaşananların üzerinden iki gün geçmişti ama hala aklımın bir köşesinde yer ediniyordu.

Selçuk ve Arasın kavgası.. Anneleri kötüleşmeseydi nasıl sonuçlanacağı belli olmayan bir kavgaydı.

Aras düşüncelerini gizlemeyip selçukla olan evliliğim hakkında yorumlar yapınca ortalık dahada kızışmıştı.

Kendi yaptığı hataları gözardı edip beni suçlamaya kalkması o anda benide sinirlendirmişti. Bir şeyler söyleyeceğim sırada annelerinin  fenalaştığını gördüğüm için susmuştum. Hepimizi bir panik sarmış ne yapacağımızı şaşırmıştık..

Şimdi ise yatakta oturmuş Selçuğun banyodan çıkmasını bekliyordum. Yaşananlar hakkında konuşmama kararı almıştık ama hala üzerimizden olayın gerginliğini atamamıştık.

Selçuk banyodan çıkıp yanıma doğru yaklaştı. Anlıma küçük bir öpücük bırakıp giysi dolabına yöneldi.

"Günaydın güzelim."

"Günaydın."

Yataktan çıkıp hızlı adımlarla banyoya ilerledim. Bir an önce banyomu yapıp hazırlanmalıydım. İki gündür Selçukla birlikte işe gidiyordum. Bugünde gidecektim ve Selçuğu bekletmemek için hazırlanmam gerekiyordu.

Banyomu yapmış ve akşamdan kararlaştırdığım kıyafetlerimi üzerime giymiştim. Selçuğun aşağı katta olduğunu tahmin ettiğimden aşağı inmeye karar verdim. Çantamı ve telefonumu elime alıp odadan çıkmak için yavaş adımlarla kapıya ilerledim. Odadan çıkıp aşağı kata inen merdivenlere yöneldiğimde bir ses benim adım atmamı engelledi.

"Mira."

Derin bir nefes alıp arkamı yavaşça döndüm. Konuşmayıp 'Ne var' dercesine bakmayı tercih ettim.

"Günaydın. Seninle biraz konuşabilir miyiz?"

"Seninle ne konuşabiliriz ki."

Sude sabır dilercesine yukarı baktı. Sinirlerine hakim olmaya çalışır bir tavrı vardı. Tekrar sakin bir şekilde konuşmaya başladı.

"Biliyorsunki artık ikimizde evliyiz ve.."

"Sude uzatmada söyle."

"İyi geçinmeye bakalım. Sonuçta bu duruma annelerinin mutluluğu ve sağlığı için katlanıyoruz."

"Korkmana gerek yok Sude. Buraya bir şeyler çevirdiğim için dönmedim. Senin evliliğini bozacak hiçbir şey yapmayacağım."

Sudenin ne diyeceğini umursamayıp arkamı döndüm ve koşar adımlarla merdivenleri inip alt kata ulaştım. Selçuğun salonda olmasını umarak adımlarımı salona yönelttim.

Selçuk tekli kanepede oturmuş kahvesini yudumluyordu. Gözleri beni bulduğunda gülümsedi.

"Ben hazırım istersen çıkalım."

Ayağı kalkıp yanıma geldi. Kollarını belime sarıp dudağıma küçük bir öpücük bırakıp geri çekildi.

"Bugün benimle gelmeyeceksin Mira."