ORTAKLIĞIN BEDELİ

15.Bölüm

🐾Herkese Merhaba, keyifler yerindedir inşallah😊 Bölüm yine geç geldi biliyorum ama elimde değil. Dediğim gibi Üniversiteye hazırlanıyorum.😔 Bölümü daha uzun yazacaktım daha fazla bekletmeyeyim diye yarıda kestim..

İYİ OKUMALAR CANLARIM ☺️☺️

~MİRA~

"Neden bana öyle bakıyorsun."

İan'ın aniden gözlerini açıp soru sorması beni afallatmıştı. Şuan cevap vermemi bekliyordu. Ben susuyordum.

"Hi..hiç ö..öylesine."
"Tamam o zaman."

Biraz sessizliğin ardından İan konuşarak durumumuzu görmezden geldiğini gösterdi.

"Şirkete gitmeliyiz."
"Kahvaltı yapmayacak mıyız?"
"Tabiki yapacağız.. Ama şirkette."
"Yine mii?"

İan beni takmayarak odadan çıktı. Umursamaz İan.

🎈🎈🎈🎈🎈🎈

Kısa bir duşun ardından ne giyeceğime karar verme kısmına gelmiştim. Bu konuda benden kararsızını tanımıyorum. Saatlerce dolabın karşısında oturup tek tek kıyafetlerime bakar ve hiç üşenmeden denerim. Tabii İan'ın yanında yaşadığım sürece bu mümkün değil. Neden mi değil? Çünkü dediği dakikada ya da saatte yanında olmazsan karşısındaki kişiye demediğini bırakmıyor. Bir keresinde bana sorumsuz demişti ya. Bunu hiç unutmuyorum. Gerçeği İandan beklenir.

🎈🎈🎈🎈🎈🎈

Beyaz mini elbisemi giyip, siyah mercedesinde beni bekleyen İan'ın yanına koşturarak gittim. Çok şükür ki tam zamanında gelebilmiştim.

Bazen İan'ın beni sevdiğini söylemediğini benim kendi uydurmamdan ibaret olduğunu düşünmeden edemiyorum. Neden mi böyle düşünüyorum? Çünkü İan bana karşı mesafeli, soğuk, temkinli.. Davranıyor. Neden böyle davrandığını hala çözemedim.

Belki de yakın davranmamı buna ihtiyacım olduğu için sanıyordur. Ama öyle değil işte. Ben bir karar verdiysem bunun arkasında dururum. Madem bu hayatı seçtim mecburumda.

🎈🎈🎈🎈🎈🎈

Şirkette güzelce kahvaltımızı yaptıktan sonra odalarımıza çekildik. Yapacak hiçbir şey olmadığı için ipadimde oyun oynadım, instagrama girdim bütün arkadaşlarıma baktım. Aras'a, abime ve handeye de baktım tabi. Az kalsın İan'a yakalanıyordum. Arasın fotoğraflarına bakarken bodoslama odama girince ne yapacağımı şaşırıp iPadi çöpe attım o panikle.

Okul işlemlerimi konuşmak için odama gelmiş. Her şeyi konuşup karar verdikten sonra odamdan kovarak çıkarabilmiştim İan'ı.

İpadi boş çöp kutusundan aldığım gibi bütün geçmişi temizledim ve masamın üzerine bıraktım.

O kadar çok sıkıldım ki şirketi keşfetmeye karar verdim. Asansöre gerek duymayarak merdivenleri kullanmayı tercih ettim. Bir kata indim. Buradakilerin görevi neydi bilmiyordum ve hiçbirini tanımıyordum.

Duvardaki tabloları incelerken gelen sesle irkilmiştim.

"İlginizi baya çekmiş anlaşılan."

Duyduğum sesin kime ait olduğunu anlamak için arkamı döndüm. Karşımdaki adam kimse beni tanıyordu. Benimle Türkçe konuşuyordu. Nasıl cevap vereceğimi düşünürken dediği şeyle kalakaldım.

"Mira Bozdağ neden susuyorsunuz sadece basit bir şey söylemiştim."

FOTOĞRAF: Mira&İan