ORTAKLIĞIN BEDELİ

12.BÖLÜM

MİRA

-Konuşmalar İngilizce-

"Mira, ölmediğini söylersen her şey başa döner bunu mu istiyorsun."

"Bu kadarı çok fazla.. Aileme bunu yapamam. Yaşadığımı nasıl gizlerim."

"Yapacaksın Mira. Buraya gelirken her şeyi göze aldın. Aileni silerek geldin yanıma."

"Evet ama.."

"Aması yok Mira. Hayatına hiçbir şey olmamış gibi devam edeceksin benimle!"

"Neden her cümleye kendini katıyorsun. Evet buraya senin yanına geldim ama birkaç günlüğüne kalacağım. Hayatına benimle devam edeceksin de ne demek."

"Seni ne kadar çok sevdiğimi anlamıyor musun Mira?"

Karşısındaki adamın itirafıyla genç kız afallamıştı. Her şey bir anda berbat olmaya başlamıştı. Binmediği uçak düşmüştü ve herkes öldüğünü sanıyordu o da yetmezmiş gibi can dostu olarak gördüğü kişi kendisini sevdiğini söylemişti. Bir Aras sevemedi zaten..

"Bir şey söylemeyecek misin Mira?"

"İan, ben..ben..seni.."

"Tamam anladım."

İan, evden çıkmak için kapıya yönelmiştiki Mira'nın dediğiyle yerinde durdu.

"İan, deneyeceğim.. Seni sevmeyi deneyeceğim.."

Mira'nın cevabıyla genç adamın yüzünde duyduğu cevaptan dolayı ukala bir sırıtış vardı. Mira bu gülüşü farketmişti ama pek aldırmadı. Zaten neden böyle bir cevap verdiğinide bilmiyordu. Belkide yeni hayatında İandan başka kimse olmadığı içindir.

********

Genç kız yatağına uzanmış ailesinin ne kadar çok üzüldüğünü düşünüyordu. Hata mı yapıyordu? Arayıp ben iyiyim yaşıyorum mu demeliydi yoksa susup her şeyi uzaktan mı izlemeliydi? Aras üzülmüş müdür acaba.. Üzüleceğine hiç ihtimal vermiyordu genç kız çünkü Aras'ın ondan nefret ettiğini düşünüyordu.

Kapının tıklatılma sesiyle düşüncelerini yarıda kesip "Gel" dedi. İçeri İan girince, yakışıklı olduğuna ikinci kez onay verdi içinden. Düşüncelerine sırıtan haline inceleyerek bakan İan'a "Aklıma bir şey geldi de ona güldüm." dedi. Başını sallamakla yetinen İan'ı incelemeden edemiyordu Mira.

Aslında böyle düşünerek çoktan vermişti kararını tekrar o cehenneme dönmeyecek hayatına burada İanla devam edecekti. Zamanla belki İan'ı sevebilirdi. Bunu yapabilirdi.

"Nereye gitmek istersin?"

"Hmm.. Bilmem.. Aslında bir yere gitmek istemiyorum."

"Hayatıma devam edeceğim derken odandan çıkmayarak devam edeceğini mi kastediyordun."

"Peki öyleyse ilk önce yemeğe gidelim. Çok açıımm.."

Göbeğini okşayan Mira'ya sırıtarak bakan İan "Aşağıda bekliyorum on dakikan var güzelim." dedi. "Nee.. on dakika mı?" dedi şaşkınlıkla Mira. Asla on dakikada hazırlanamazdı. "Evet. Bekletilmeyi sevmem biliyorsun." dedi İan ciddiyetle. "Deneyeceğim.. Nereye gideceğiz" dedi sevimlice gülümseyerek.

İan Mira'nın bu tatlı halinin içini ne kadarda ısıttığını düşündü. Gerçekten melek gibi bir kızdı Mira, onun için. Merakla bakan gözlere "Sevimli bir yere." Deyip odadan çıktı İan.

Hmm.. Sevimli bir yerse abartıya kaçmamak gerek diye düşündü genç kız. Eşyalarını daha valizden çıkarmaya vakit bulamadığı için her an isyan edebilirdi genç kız.

Valizin en üst kısmındaki etek ve askılı bluzunu alıp üzerine geçirdi genç kız. Saçımıda yaptım mı tamam dedi içinden.

Odadan çıkmadan önce aklının bir köşesine bir an önce ev bakmaya başlasa iyi olur diye not etti.

"Bildiğim bir yer mi?"

"Açılalı iki üç ay oldu."

"Anladım."

******

Hoş sohbet eşliğinde yemeklerini yemişlerdi. Mira buranın harika bir yer olduğunu düşündü. Harika bir yerde ruhsuz biri olarak nitelendirdi kendini. Ne kadar belli etmemeye çalışsada karşısındaki adam her şeyi anlıyordu. Ama yinede üzerine gitmiyordu. Ailesinin bu kadar üzülmesine ne kadar göz yumabilirdi bilmiyordu.

"Sana küçük bir hediyem var."

"Hediye mi? Zaten bana telefon aldın daha ne hediyesi."

Kendisine uzatılan pembe kutuyu açtığında 'iPad' ona sırıtıyordu. "Lazım olacağını düşündüm." Dedi İan. "Çok iyi düşünmüşsün.. Kaçıncı kez sana borçlandım artık sayamıyorum." Dedi mahçup gülümsemesiyle Mira.

"Saçmalama Mira.. Bana karşı Borçlu hissettiğini hiç düşünmemiştim. Lütfen böyle düşünme."

"Olsun.. En yakın zamanda borcumu ödeyeceğim. Umarım."

"Hala inatçısın."

"Değişmeye niyetim yok.. Birde en kısa zamanda yanından taşınacağım daha fazla yük olmak istemiyorum."

"Mira, bende bu konuyu konuşmak istiyordum."

"Neyi ev konusunu mu?"

"Evet.. Yanımdan ayrılmanı istemiyorum. Benimle yaşamanı istiyorum."

"İan olm.."

"Hemen itiraz etme biraz düşün."

"Peki düşüneceğim."

****

Eve geldiklerinde genç kız hemen odasına çekildi. Düşünüp karar vermesi için çok şey vardı. Aile konusu, ev konusu, iş konusu...

İlk önce İan'ın teklifini düşünmekle başlasam iyi olur diye düşündü Mira. Aslında İan'ın teklifine olumlu bakıyordu. İnan'ın şirketine ortak olabilirdi tabi, bir şartla modacı olma hayalini gerçekleştirmesine izin verecekti.

*****

Sabaha kadar gözüne uyku girmemişti genç kızın. Her konuyu düşünüp karar verdikten sonra ailesini ve Aras'ı düşünmüştü. Evet ağlamıştı. Buna nasıl katlanacağım diye de düşünmüştü ama kendisi güçlü bir kızdı ve buna katlanabilirim diyordu her seferinde.

Aras'ı unutabilir miydi bilmiyordu çünkü aşık olmuştu. İan'ı seviyordu ama diğer anlamda sevebilir miydi onuda bilmiyordu.

Aslında her şeyin üstesinden gelebilirdi genç kız. Çünkü güçlü bir kızdı. İnatçı ve azimliydi.



Fotoğraf: Gittikleri kafe
Video: Kafede çalan şarkı

İyi Okumalar..