47. Bölüm

5.7K 245 64
                                    

🎈Mor Salkımın birinci bölümünü okudunuz mu? Okuduysanız ne düşünüyorsunuz?





İYİ OKUMALAR💕




Sudeyle konuştuktan sonra odama gelmiştim. Geldiğimde Selçuk odada yoktu. Nerede olduğunu merak etsemde merakımı umursamayarak yatağın içerisine girdim.

Gözlerimi kapatıp kendimi uykunun kollarına bıraktım..

Gözlerimi açtığımda hava aydınlanmıştı. Yatağın içerisinde gerindiğimde kolarımı koca yatağın içerisinde açtım.

Bugün bir çok şeyin peşinde koşturmalıydım. Bazı sırlar vardı ve çözülmesi için bekleniyorlardı.

Yataktan yavaş hareketlerle kalkıp banyoya girdim. Ilık bir duşun iyi geleceğini umuyordum.

Banyodaki işlemlerimi hallettikten sonra dolaptan giymek için aldığım siyah dar kotumu ve beyaz tişörtümü üzerime geçirdim.

Beyaz sporlarımıda ayağımı geçirdiğimde makyaj aynasının karşısına geçtim. Gözüme siyah kalemimi çektikten sonra dudaklarıma koyu bordo rujumu sürdüm.

Hazır olduğuma karar verdiğimde telefonumu elime alıp odadan çıktım.

Mutfağın kapısına gelip içeriye göz attığımda hizmetli beni gördü ve yüzüne bir tebessüm yerleştirdi.

"Günaydın Mira hanım."

"Günaydın tatlım, bana sade kahve yapar mısın? Bahçede olacağım."

"Tabii Mira hanım."

Bahçedeki koltuk takımlarından tekli koltuğa oturdum. Birisi geldiğinde rahatlıkla görebilirdim.

Elimde tuttuğum telefonun kilidini açtım. Uzun zamandır adını anmadığım ve arayıp sormadığım dostum dediğim adamın, telefonunu rehberde bulup ara tuşuna bastım.

Birkaç çalışın ardından telefon açılmıştı.

Sesindeki şaşkınlığı gizlemeyerek "Miraa.." Dedi Murat.

"Nasılsın Murat?"

Karşı taraftan sıkıntıyla alınıp verilen bir nefes duyduğumda kaşlarım çatılmıştı bile.

"Sanada günaydın."

Şimdi anlaşılmıştı sıkıntılı nefes alışverişi. Murat erken kalkmayı ve başkası tarafından uyandırılmayı sevmezdi. Özellikle telefonla aranılıp uyandırılmayı.

"Özür dilerim.. Görüşmemiz gerekiyor."

"Bir ay sonra arıyorsun ve görüşmemiz gerek diyorsun.. Ne oldu?"

Bir şeyin olduğunu tahmin eden Murata telefonda bilgi veremezdim.

"Telefonda olmaz, bugün saat ikide her zamanki yerde.."

"Tamam tamam, hadi görüşürüz ben uyuyacağım!"

Telefon yüzüme kapanınca şaşkınlıkla kulağımdan uzaklaştırmış telefona bakakalmıştım. Muratta bir değişikti. Ben dahil herkes tuhaftı!

ORTAKLIĞIN BEDELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin