De 12 kinderen(#1)

Hoofdstuk 15

Maart werd langzaam wakker en keek verbaasd om zich heen. Meteen herinnerde hij zich wat er de vorige dag gebeurt was. In een klein houten hutje dat aan een touw omhoog hing zag hij het elfje slapen. Zijn elfje was oranje, niet fel oranje maar zacht oranje zoals de zonsondergang. Hij tikte tegen het hutje zodat het wiegde. Het elfje werd wakker en begon rond te vliegen. Maart lachte.'Fijn dat jij ook wakker bent'. Hij volgde het elfje tot bij de muur.'Wat nu?' vroeg hij en keek naar de muur. Het elfje vloog in een soort patroon dat hij nadeed. De deur verscheen en hij wandelde erdoorheen naar de kamer met de ronde tafel. Daar zat Juli met haar elfje aan de tafel.'Jij bent vroeg op' lachte Maart. Juli keek verbaasd om en lachte.'Hey Maarten' lachte ze en plaagde haar elfje. Het elfje was licht geel en zat op haar schouder. 'Hey Julie' lachte hij.'Hoe noem jij je elfje?' vroeg ze.'Ik noem die van mij Geel'.'Geef je ze een naam?' vroeg Maarten verward.'June zegt dat we hier nog even gaan zijn, dus waarom niet?' vroeg ze. Maarten keek naar zijn elfje en zette het ook op zijn schouder. Hij ging op de tafel zitten en zuchte. 'Ik denk dat ik haar Oranje noem'. June kwam de hal binnen met haar elfje. Het elfje was een soort wazig wit, een beetje mysterieus. 'Goeiemorgen Julie, Maarten' zei ze en ging naast Juli op haar plaats aan de tafel zitten.'Jij bent zo goed gehumeurd' zei Juli.'Dat is omdat ik uitkijk naar het ontbijt, het is echt heel lekker'.'Dus jij kan echt in de toekomst kijken?' vroeg Maarten verbaasd.'En jij praat met dieren, dus wat is er vreemder?' zei ze.'Daar zit wat in' zei hij.'Hoe noem jij je elfje?' vroeg Julie.'Mist' zei ze en zette ook haar elfje op haar schouder.'Naar haar kleur'.'Die van mij noemt Geel' zei Julie. Augustus kwam de kamer binnen en ging aan de andere kant van Juli zitten.'Goeiemorgen Augustus' zei June.'Hey' zei hij en staarde voor zich uit.'Voor ons is het ook niet de ideale situatie hoor' zei Maarten.'Maar een beetje vriendelijkheid mag wel'.'Ik ben liever alleen dan in groep' zei hij.'Dat zal toch moeten' zei June.'We moeten nog veel samenwerken'. Hij zuchte. 'Dat zal dan moeten'. Langzaamaan kwam iedereen binnen sijpelen. Toen iedereen er was stond June op. 'Goeiemorgen iedereen' zei ze en keek naar een lege stoel aan de tafel.'Waar is December?'.'Zal ik anders even gaan kijken?' vroeg November en stond op. 'Pas op als je binnengaat' zei Juni.'Je kan wat verrast worden'. November keek haar even verward aan en maakte toen het symbool op de deur van December. De deur verscheen en hij ging langzaam binnen. Brrrrrrr....De hele kamer was bevroren. Zijn elfje zocht meteen Decembers elfje en daarmee ook December. Ze zat tegen de muur op de grond. Haar ogen waren rood van het huilen.'Gaat het?' vroeg hij bezorgd en ging naast haar zitten.'Nee, raak me niet aan' zei ze bang en deinsde achteruit.'Ik doe je niets hoor' zei hij met zachte stem en legde zijn hand op haar schouder. 'Kom, de anderen wachten op je'. Ze keek hem met een trieste blik aan. 'Ben je dan niet bang?' vroeg ze.'Ik kan me niet beheersen, dat zie je toch'.'Maakt dat uit dan? We zijn allemaal hetzelfde hier. We hebben allemaal krachten en gaven' zei November. Ze glimlachte. 'Dankje November' zei ze.'Noem me maar Niels' zei hij en trok haar mee recht.'Ik ben Demi' zei ze. Samen gingen ze naar de hal en namen ze plaats aan de tafel. Juni lachte.'Het komt wel' zei ze tegen Demi.'Je moet er gewoon nog wat aan wennen'. Ze lachte.'Ik zal mijn best doen'.'Meer vraag ik ook niet' zei ze en keek rond. 'Dan kunnen we nu beginnen met het ontbijt'. Ze klapte in haar handen en op de tafel verscheen een volledig ontbijt voor elk van hen.'Hoe deed je dat?' vroeg Januari verbaasd.'Ik deed niets' lachte Juni.'Het was gewoon een mooie timing'. Ze ging zitten en begon te eten. 'Smakelijk' zei September en begon ook te eten.'Smakelijk'.

Na het eten verscheen dezelfde deur als gisterenavond. Dezelfde man stapte naar ons toe en kwam voor de tafel staan.'Ik zie dat jullie leider is opgestaan' zei hij met dezelfde zware, diepe stem en keek naar Juni.'Vandaag is jullie eerste training als een team. Morgen zullen jullie de magische wereld ingelaten worden. Berijd jullie goed voor, het zal niet makkelijk zijn'.

Deze keer verdween de deur niet toen de man verdween. Januari stond op en wandelde naar de deur.'Het is een gang met andere deuren' zei ze verward.'Wat?' vroeg Februari verward en ging naast haar staan.'Ze heeft gelijk'.'Natuurlijk heb ik gelijk' zei ze. 'Niet ruziën, we zijn een groep' zei Juni en ging erbij staan.'Hij zei dat we ons moesten voorbereiden op de magische wereld'.'Wat bedoelde hij daar nu mee?' vroeg Oktober.'Wie weet' zei Juni.'We kunnen ons er maar beter op voorbereiden, niet?'. Juli kwam naast haar staan.'Dat lijkt me een goed plan'. 'Zegt het nichtje van Juni' lachte Maart. 'Heel grappig Maarten' zei Julie. 'Jullie kennen elkaar?' vroeg December verbaasd.'Al van voor al dit'.'We kwamen elkaar soms tegen' zei Juni. 'Het was het lot, denk je dat anderen elkaar hier niet kennen dan?'. Ze keek naar Januari en Oktober.'Jana en Oktober kennen elkaar ook'. Jana zuchte.'We hebben elkaar 1 keer gezien' zuchte ze.'Weet ik' zei Juni.'Dat heb ik gezien'. Ze keek naar Augustus.'Jij ook, niet waar August?'. Hij knikte.'Het is creapy hoeveel jij weet, weet je dat' zei September. Juni keek in zijn ogen en verstijfde even. Daarna knipperde ze hevig en keek naar de gang.'We moeten ons echt voorbereiden' zuchte ze.'Wat heb je gezien?' vroeg November verward.'De magische wereld' zei ze en ging de gang in samen met haar elfje.'Er is een trainingsruimte langs links, een grote bibliotheek langs rechts en een prachtige tuin recht vooruit'. Ze wandelde rechtstreeks de bib in gevolgd door Sam. Juli keek naar Mei, November en December.'Komen jullie mee naar de tuin?' vroeg ze.'Waarom naar de tuin?' vroeg December.'Wij zijn de 4 seizoenen, toch?'. Ze lachte.'Je hebt gelijk' lachte Mei.'Wij zijn de seizoenen' Ze draaide zich om en keek naar Niels en Demi.'Komop, het word leuk' lachte ze.'Jou definitie van leuk is anders dan de mijne' zuchte Demi.'Komop Demi, het zal je goed doen' zei November. Ze zuchte.'Oké dan Niels'.'Niels en Demi dus hé' lachte Julie.'Ik ben eigenlijk Julie'.'En ik Mia' lachte mei.'Kom dan gaan we naar de tuin'. De elfjes vlogen voorop naar de deur, die ook verdween toen ze erdoorheen waren. Augustus ging ook naar de bib en de rest naar de trainingsruimte.