Hoofdstuk 37

178 21 0
                                    

Ik wist niet wat er gebeurde of waar ik was, maar plots lag ik in een man zijn armen. Verward keek ik om me heen, maar alles was donker. Ik had ontzettend veel zeer en kon zien dat er bloed op de grond drupte.'Wat is dit nu weer!' hoorde ik een man roepen.'Ik wou hun leider pakken, maar deze sprong ervoor' zei de man die me vast had.'Vincent!' riep de man luid.'Wie van hen is dit nu weer?!'.'September meneer de commandant' zei een stem in de verte.'Dat is die van de wijsheid meneer' zei een andere stem.'Wat moet ik nu met die knul!' riep de man kwaad.'De anderen denken dat hij dood is' zei de man die me vast had. 'We hebben ze emotioneel geraakt, ze zijn verzwakt op dit moment'.'Hmmm, daar heb je een punt' zei de man wat kalmer.'Zet hem bij de anderen'.'Ja meneer de commandant' zei de man die me nog steeds vasthad.'Wacht'. De stem die ik herkende als Vincent kwam er nu ook bij staan.'In deze toestand zal hij het nooit overleven. Zijn wijsheid kan ons in de toekomst nog vanpas komen'. De commandant keek me nadenkend aan.'Geef hem magisch water, dat lapt hem wel op'.Voor ik het wist lag ik op een ijzeren tafel en werd mijn mond open gehouden. Ik wou me wel verzetten maar ik had er de kracht niet meer voor. Zo werd water in mijn mond gegoten en ik werd geforceerd het door te slikken. Daarna brachten ze me naar een donkere kamer, een cel dacht ik.'Sam!'. Een meisje dat op Lies leek kwam naar me toe rennen.'Lies?' vroeg ik verward. Ze kwam naast me zitten en begon in mijn armen te huilen. Achter haar zag ik Erik.'Erik?' vroeg ik en keek om me heen. Daar zat de prinses.'Prinses Amelia' kuchte ik. 'Spaar je adem' zei ze zacht en kwam naast me zitten.'Je bent helende, dus nog niet genezen. Je moet rusten'. Lies liet me los en vanaf het moment dat ik neerlag, viel ik in slaap.

Langzaam opende ik mijn ogen. Lies zat nog steeds naast me.'Hij is wakker' lachte ze en keek naar Erik.'Hoe gaat het met je?' vroeg hij bezorgd.'Zo te zien hebben ze je flink aangepakt'. 'Ziet het eruit alsof ik er goed aan toe ben dan?' vroeg ik en zette me recht.'Ik ben bijna levend opgegeten door een vuurspuwende draak!'. Prinses Amelia kwam nu ook naast me zitten.'Ben jij 1 van de 12?' vroeg ze.'Ja, ik ben September' zei ik.'Zeg maar Sam'. Ik keek terug de kamer rond.'Jullie zijn degene die ze ontvoerd hadden om ons te stoppen' zuchte ik.'Onze ouders zitten vast in een andere cel'. Iedereen keek me verbaasd aan.'Jij bent echt 1 van de 12' zuchte Lies verbaasd.'De anderen' zei ik en staarde voor me uit. 'Ze denken vast dat ik dood ben...'. 'Wie zijn de anderen?' vroeg een bruin meisje.'Namen graag'.'Jij bent André's oudere zus, niet?' vroeg ik.'André is April'.'Is Jana ook 1?' vroeg een jongen vanuit de andere kant van de kamer. 'Januari' zei ik bevestigend.'Ik zal alles wat ik weet met jullie delen'

De 12 kinderen(#1)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu