De 12 kinderen(#1)

Hoofdstuk 10

'Meneer Octaavius, het is tijd om op te staan'. Ik keek in mijn ooghoek naar James, mijn butler.'Hoe laat is het?' vroeg ik.'Acht uur meneer' zei hij.'U hebt om 9 uur een afspraak met de heer Mathias'.'Zeg gewoon Mathias, hier hebben we het over gehad James' zei ik.'En nu weg, ik ga me klaarmaken'.'Wilt u vers geperst sinaasappelsap bij uw omelet meneer?' vroeg James vanuit de deuropening. 'Wat denk je?' vroeg ik en stond op. 'Natuurlijk wil ik dat'. James knikte en deed de deur achter zich dicht.'Butlers' dacht ik en rolde met mijn ogen. Ik pakte mijn gsm en belde Mathias. 'Hey Oc' lachte hij.'Je gaat toch nog steeds naar de Halloween party van vanavond niet?'. 'Ja natuurlijk' zei ik en keek in de spiegel.'Je hebt zelfs een afspraak met James geregeld heb ik gehoord'.'Die fout maak ik niet nog een keer hoor. De vorige keer mocht je niet mee gaan voetballen omdat ik geen afspraak had' lachte hij.'Nou je hebt een afspraak' zuchte ik.'Om 9 uur in de ochtend!'. 'Wat?! Dat is onmogelijk!'. Toch is het zo' zei ik.'Maar geen probleem ik verzet het wel. De Halloween optocht waar ik met mijn ouders heen moet is dan toch al voorbij'.'Oké, goed dat je het laat weten. De volgende keer zal ik héél specifiek zijn tegen James als ik een afspraak maak'. Ik zuchte.'Doe dat' lachte ik en legde af. Mathias was 1 van mijn beste vrienden. Niet omdat hij even rijk en verwent was als ik, maar omdat hij mijn vriend was voor wie ik was en niet voor mijn geld. Ik maakte me verder klaar en ging via de wenteltrap naar de grote hal beneden. Daar ging ik in de grote boogvormige opening naar de keuken staan.'Is mijn ontbijt al klaar James?' vroeg ik.'Net klaar meneer Octaavius' zei hij en bracht een schotel naar de eetkamer. Na het eten ging ik gamen in mijn game hal op mijn zitzak.

'Octaavius, uw ouders zijn gearriveerd voor uw verjaardagsfeest' zei James. 'Zijn ze er al?' vroeg ik en zette mijn koptelefoon af.'Ze wachten' zei James. 'Zeg ze dat ik onderweg ben' zei ik en sloot mijn game af. Wat later zaten we samen aan tafel.'Laat ons even alleen James' zei pap. James knikte en verliet de kamer.'Wat is het vader?' vroeg ik. 'Ik had u pas verwacht tegen dat de optocht begon'.'Je bent nu 16 mijn jongen' zei hij en keek naar mam. 'Je moeder en ik vinden dat het tijd word dat je in het familiebedrijf komt werken'.'In het bedrijf werken?' vroeg ik verbaasd.'We denken dat je er klaar voor bent' zei mam.'Je begint volgende week met je eerste dag'. Ik zuchte. 'Denken jullie echt dat ik er klaar voor ben?'.'Toen in jou leeftijd had, werkte ik al 2 jaar in het familiebedrijf' zei pap. 'Dus ja, je bent er klaar voor'. James klopte op de deur en ging in de deuropening staan. 'Excuseer Meneer en Mevrouw Richerd, de optocht begint zo' zei hij.'Bedankt James' zei pap.'We komen er zo aan'. Hij knikte en ging weg.'Waarom laten we ze wachten?' vroeg ik verward.'Hierom' zei pap en knipte in zijn vingers. Er werd een grote taart van 5 lagen binnen gebracht.'Gelukkige verjaardag Octaavius' lachte mam.'Blaas je kaarsjes maar uit'. Ik lachte en blies de kaarsen uit. Dat moment voelde alles anders. Iets in me zei dat dit geen goed teken kon zijn.'De taart eten we later wel op' zei pap en stond op.'We moeten nu naar de Halloween optocht'. 'Oh ja, ik heb een afspraak met Mathias om 9 uur' zei ik.'Dan zijn we al thuis, toch?'.'Ja dan zijn we thuis' zei mam.

Na de optocht maakte ik me klaar voor de Halloween party. Ding dong. James deed de deur van de grote hal open. 'Goedenavond heer Mathias' zei hij. 'Komt u binnen, meneer Octaavius komt er meteen aan'.'Hey Matty!' riep ik en sprong van de laatste treden van de wenteltrap.'Hey Oc!' riep Mathias en kwam naar me toe.'Ben je klaar voor de fuif?'.'Wat denk je zelf?' lachte ik.

Esmee stond aan de ingang op ons te wachten.'Hey schatje' lachte Mathias en gaf haar een kus. Mathias had al langer een oogje op Esmee, maar ze waren pas vanaf dit jaar samen. Door 1 of ander meisje op de nieuwjaarsfuif. 'Omg Jana!' riep Matty en liep naar twee meisjes en een jongen.'Mathias?' vroeg ze verward.'Ik had je hier niet verwacht'. Esmee en ik wandelde tot bij Matty.'Hey jongens dit is Jana' zei hij.'Je weet wel, degene die ervoor gezorgd heeft dat Esmee en ik samen zijn'.'Zijn jullie nog steeds samen?' vroeg Jana lachend. Matty knikte en lachte.'Dus jij bent het meisje dat hem moed in sprak?' lachte Esmee.'Daar ben ik je eeuwig dankbaar voor'. Ze lachte.'Wensen vervullen is zeg maar mijn ding' zei ze.'Je ding?' vroeg ik verward. Ze keek me lachend aan, maar die lach verdween en ze keek angstig. Ze knipperde hevig met haar ogen en keek weer weg.'Is er iets?' vroeg ik verward.'Nee er zat gewoon wat in mijn oog dat is alles' zei ze.