De 12 kinderen(#1)

Hoofdstuk 13

Tijdens oud en nieuw veranderde de wereld. De tijd op aarde stond stil en de 12 uitgekozenen werden naar de magische wereld gebracht. Het kwaad had dit echter willen saboteren door de families en vrienden van de kinderen mee te nemen maar de hoge raad verborg dit voor hen. Ze werden allen in een cirkel gezet in volgorde van geboorte. Geen van hen was ouder geworden sinds hun verjaardag. Sommigen hadden hun krachten al volop gebruikt en erop geoefend. Anderen wouden het verborgen houden en het verstoppen. Maar nu zaten ze allemaal samen.

Jana
Ik wist niet wat er gebeurt was. Plots zat ik aan een ronde tafel met 11 anderen die ik nog nooit gezien had. Allemaal onbekenden behalve 1, Octaaf. Octaaf had ik ontmoet op de Halloween party. Hij was een vriend van Mathias, de jongen op wie ik mijn gave als eerst gebruikt had. Ik zag dat hij naar me keek, hij herkende me. Verder herkende ik niemand.

Febe
Ik staarde verbaasd de tafel rond. De anderen wisten duidelijk ook niet wat er gebeurt was en niemand durfde iets te zeggen. Het meisje links van me leek op mevrouw de Winter, de vrouw die ik had laten vreemdgaan. Het was daarna nog enkele keren gebeurt dat ik mensen verliefd liet worden. Meestal onbewust, ik wou het niet doen, het gebeurde gewoon.

Maarten
Voordat ik het wist zat ik aan een grote tafel met nog andere mensen, 6 meisjes en 6 jongens merkte ik op. De enige die ik herkende waren June en Julie, die ik soms tegen kwam als ze met hun hond Amadé gingen wandelen. Amadé en Felix konden het goed met elkaar vinden. Mijn gave, om het zo te zeggen, om goed met dieren te kunnen omgaan kwam goed van pas bij mijn baantje bij het asiel en als hulp in paps praktijk.

André
Van het ene op het andere moment zat ik aan een grote ronde tafel met 11 vreemden. Er was 1 jongen die me vaag bekent voorkwam. Een vriend van Mathias dacht ik. Ik keek naar de anderen en probeerde een gezicht te herkennen maar zonder succes. Ik kende niemand aan de tafel.

Mia
Het ene moment zat ik met pap naar het vuurwerk van nieuwjaar te kijken en het andere moment zat ik plots met 11 vreemden aan tafel. Pap wou zelfs een eigen zaak starten. Een bloemenwinkel waar elk seizoen prachtige bloemen stonden. Sinds ik mijn gave ontdekt had, hielp ik pap op het werk. Hij sprak altijd van zijn kleine wondertje met de groene vingers. Ik zuchte. Hoelang zou ik hier nog zijn?

June
Ik zat aan de ronde tafel. De tafel die ik in mijn visioenen al duizenden keren had gezien. Ik keek naar de 11 andere gezichten, gezichten die ik niet voor de eerste keer zag. Ik wist dat dit ging gebeuren, het was slechts een kwestie van tijd. Ik wist ook dat alle anderen ook gaven hadden. Naast me zat Julie, ze leek bang te zijn, bang voor wat ging komen. Ik probeerde haar met mijn ogen gerust te stellen maar het lukte niet.

Julie
Ik zat aan de ronde tafel en vroeg me af of dit de tafel uit June's visioenen was. Ik keek bang naar June, haar blik zei meer dan duizend woorden. Dit was de tafel, de mensen. Ze hadden allemaal gaven, net als ons. Ik zag Maarten aan de tafel zitten en keek hem verbaasd aan. Ik kwam hem en zijn hond regelmatig tegen als ik met Amadé ging wandelen. Had hij een gave?

August
Ik zat gewoon in mijn zetel naar het aftellen van oud naar nieuw te kijken toen ik plots aan een ronde tafel verscheen. Ik kende niemand van de andere mensen en aan hun blikken kon ik zien dat zij mij ook niet kenden. Een meisje dat niet ver van me af zat greep mijn aandacht. Haar ogen waren een vreemd helder blauw. Toen ik in haar ogen keek, zag ik haar verleden, haar 16de verjaardag. Ze had de gave in de toekomst te kunnen kijken...Net zoals ik in het verleden kon kijken...

Sam
Ik keek verward om me heen, naar de mensen, naar de tafel. De omgeving was donker maar ik kon zien dat de wanden gedetailleerd versierd waren. Aan de anderen hun gezichtsuitdrukkingen te zien wisten zij ook niet wat hen overkwam. Iedereen leek verward en bang, iedereen behalve 1. Een meisje met heldere blauwe ogen. Ze was kalm, alsof dit normaal voor haar was. Misschien was ze zoals ik, dan had ze ook een buitengewoon IQ ontwikkeld zoals ik.

Octaaf
Het chic nieuwjaarsfeest van mijn ouders werd onderbroken door een rare flits waardoor ik plots aan een tafel met nog 11 andere mensen terecht kwam. Ik herkende maar 1 iemand, Jana. Zij was het meisje dat Matty aan Esmee gekoppeld had, het meisje dat me angstig had aangekeken toen ze me zag. Later was ik erachter gekomen dat zij niet de enige was die angst in me zag. Ik had geprobeerd het te stoppen maar het was me niet gelukt.

Niels
Een paar seconden eerder zat ik nog naast Neal in de zetel en nu zat ik in een kring met vreemde mensen. Ik had het gevoel dat het iets met mijn gave te maken had. In een week tijd stond er geen enkele plant meer overeind bij mij in de straat. Neal en ik vonden het geweldig grappig om de verbaasde gezichten te zien. Maar nu zat ik hier zonder hem, ik deed nooit iets zonder hem...

Demi
Ik zat te trillen op de stoel. Net zat in nog opgesloten in mijn kamer, waar ik niemand kon pijn doen, en nu zat in in een cirkel met mensen die ik nog nooit gezien had. Ik kon mijn kracht niet beheersen. Ik bevroor alles in mijn directe omgeving. Mijn ouders dachten dat ik depressief geworden was, maar de harde waarheid was dat ik vervloekt was met de kracht van ijs...

Dit was de eerste keer dat ze elkaar zagen. Dit zou het begin van een groots avontuur voor elk van hen zijn. Een avontuur dat ze samen moesten voltooien om hun wereld te redden.