De 12 kinderen(#1)

Hoofdstuk 9

'Klaar voor de wedstrijd van vandaag jongen?' vroeg pap en zette mijn zak in de auto.'Het is een heel belangrijke wedstrijd'.'Het is de eerste wedstrijd van het seizoen' zei ik.'Het is tegen 1 van de beste ploegen in onze reeks Sam' zei pap streng.'Ik wil je op je beste zien vandaag'.'Ja coach' zei ik. De wedstrijd verliep vlot, alsof ik al wist wat ze gingen doen voor ze het deden. Hun strategie was zo makkelijk in te schatten dat we met 5-1 wonnen. 'Woohoo! Op Sam! De man van de match!' riep Erik in de kleedkamer. 'Als dat de moeilijkste ploeg van de reeks was, dan word dit een eitje' zei ik. 'Hij speelt 1 goeie match en denkt meteen dat hij de koning ter rijk is' lachte Erik. 'Op Sam!' riep pap en kwam lachend binnen.'Jij hebt echt een top prestatie neergezet jongen!'.'Ik ben blij dat je er zo gelukkig van word' zei ik en stond op.'Maar ik moet nu echt naar huis, ik heb al veel huiswerk voor september te zijn'.'Nonsens!' riep pap.'We blijven hier en vieren je overwinning! Het is tenslotte wel je verjaardag!'. Die reactie had ik al zien aankomen. We bleven tot 4 uur in de kantine zitten feesten en gingen daarna naar huis.'Waar hebben jullie gezeten?' vroeg mam streng.'Ja pap' zei Lies.'Waar was je?'. Lies was m'n kleine zusje, ze was 12, 4 jaar jonger dan ik. En man wat was ze een betweter.'Onze jongen heeft vandaag in zijn eentje het beste team van de reeks verslagen!' lachte pap.'Dat moet gevierd worden nietwaar?'. Mam zuchte.'Ik had wel middageten voor jullie klaargemaakt hé. Ik heb zelfs taart voor Sams verjaardag'.'Ja, chocoladetaart' zei Lies.'Oh, heerlijk, chocoladetaart' lachte ik en zette mijn zak neer.'Ze staat in de ijskast, pak ze almaar vast maar wacht met met eten tot ik klaar ben let je vader' zei mam en trok pap mee naar buiten.'Ze maken weer ruzie, toch?' vroeg Lies.'Ik vrees van wel' zei ik en pakte de taart uit de ijskast.'Gaan mam en pap uit elkaar?' vroeg Lies sip en kwam naast me zitten. Ik zuchte. Ik wou niet tegen haar liegen, ze wist zelf goed genoeg dat het niet lang zeer zou duren voordat ze zouden scheiden. Dit was hun zoveelste ruzie in maanden tijd. 'Luister Lies' zei ik en keek haar aan. 'Mam en pap vinden elkaar gewoon niet meer zo leuk als in het begin. Misschien maken ze het goed en dan is alles opgelost, of misschien word het erger en gaan ze uit elkaar. Het kan beide richtingen op'.'Ik wil dat ze bij elkaar blijven' zei ze en staarde naar de tafel.'Dat wil ik ook' zuchte ik en opende de kast.'Weet jij waar de kaarsjes liggen?'.'In de 2de schuif langs links' zei ze.'Dankje' zei ik en keek in de schuif. Daar pakte ik 16 kaarsjes en zette ze op de taart. Ik haalde een aansteker uit mijn broekzak en stak een kaarsje aan.'Ga je ze zelf aansteken?' vroeg Lies verbaasd.'Het ziet er niet naar uit dat mam en pap snel klaar zijn ofwel?' zei ik en stak de anderen ook aan.'Ga je voor me zingen of niet?' vroeg ik en ging voor de taart zitten. 'Ik wacht tot mam en pap terug zijn' zei ze.'Die zijn nog niet meteen terug hoor' zei ik. Ze zuchte en begon te zingen. 'Happy birthday to you...'. Op het einde sloot ik mijn ogen en blies ik mijn kaarsjes uit. Het voelde anders, alsof er iets veranderde. Er ging een rilling door mijn lichaam.'Is er iets?' vroeg Lies verward.'Nee hoor' zei ik en lachte.'Ik ben 16'.'Gelukkige verjaardag' zei Lies.'Ga je de taart snijden?'.'Tuurlijk' lachte ik.

Na de taart ging ik naar mijn kamer om mijn huiswerk te maken. Het was klaar op minder dan een kwartier. Vreemd, ik was nooit de beste op school geweest maar nu leek het allemaal zo simpel. Alsof ik opeens super slim was geworden. Ik wist opeens alles. Alles van strategieën tot flux berekeningen. Zou ik nu ook kunnen schaken? Op de 1 of andere manier dacht ik dat het met mijn 16de verjaardag te maken had. Het was een rare gedachte die ik dan ook meteen van me afzette.