De 12 kinderen(#1)

Hoofdstuk 28

'Weet je dit zeker?' vroeg Julie en keek naar het schip.'We moeten wel' zei June en keek naar de groep.'Iedereen klaar om aan boord te gaan?'.'Ik ga de zon missen' zuchte Mia.'Al die sneeuw en dat ijs, brrrrr'.'Niet klagen' zei Demi.'Ik ben juist helemaal in mijn element daar'. We hadden warme kleren gevonden in de kasten op onze kamers. Iedereen ,behalve Demi, had een warme winterjas aan.'Laten we gaan voor iemand van gedachten verandert' zuchte Niels en ging samen met Bruin naast June staan.'Goed plan' zuchte ze en ging als eerste het schip op. We hadden een schip gehuurd met het geld dat in het centrum lag. De boot zou ons naar de bergen in het Noorden brengen zodat we de magische bronnen konden vinden en zo ook de blauwe steen.'Zijn jullie de 12 kinderen die zo graag op expeditie wouden naar de Noordenbergen?' vroeg een jonge man met een zonnebril op. Hij had een leren jack aan en een strookje gras in zijn mond.'We zoeken de kapitein' zei June.'Daar spreek je mee' lachte de man.'Frederick is de naam, één van de beste kapiteins in de streek van Utris tot Mazdras'.'Ow' zuchte June wat verast.'Dus jullie zijn de kinderen?' vroeg de man opnieuw.'Ja, dat zijn we' zei June en keek naar Mist.'Ah, elfjes' lachte de man.'Leuke dingen, maar zorg dat ze niemand in de weg vliegen oké'. Het was meer een bevel dan iets anders.'Josh, breng ze naar hun hutten' riep Frederick naar een jongen die het dek aan het dweilen was.'Ja kapitein' zei hij en kwam voor ons staan. Josh was een katachtige jongen. Zijn huid was licht oranje en zijn oren stonden op zijn hoofd in plaats van aan de zijkant. Ook had hij zwarte strepen op zijn armen en benen, die duidelijk te zien waren door zijn korte kleding. Toen hij ons begeleidde naar onze hutten was ook duidelijk een staart merkbaar.'Hij is een seberiaan' zei Sam verklarend.'Ik dacht dat ze alleen in het Zuid-westen voorkwamen'. Josh had zijn stem duidelijk opgevangen want plots draaide hij zich om en keek ons met zijn helder licht groene ogen aan. 'Ik ben verkocht op de slavenmarkt nadat ik mijn stam verraden had' zei hij schuw.'Oh, dat spijt me zo' zei Febe en keek hem vol medeleven aan.'Ik heb het verdient' zei hij en wandelde verder.'Wat zijn jullie eigenlijk?'.'Is dat niet duidelijk dan?' vroeg Demi en keek hem aan.'Ja, sorry dat ik het vroeg' zei hij tenslotte en zweeg tot we bij de hutten waren aangekomen.'Dit is waar jullie verblijven' zei hij.'Als jullie iets nodig hebben, zeggen jullie het maar'.'Zullen we doen' zei Oc. Josh knikte en ging weer weg.'Arme jongen' zuchte Febe.'Ik heb er echt mee te doen'.'Waarom? Hij heeft zijn stam toch verraden?' vroeg André.'Dat heeft hij niet gedaan' zei August en keek uit 1 van de kleine raampjes.'De schuld werd hem in de schoenen geschoven, hij heeft zijn stam niet verraden'.'Nu heb ik er nog harder mee te doen' zuchte Febe.'We zijn hier niet voor de exotische soorten Febe' zei Jana.'We moeten die steen vinden'.'Josh helpen kan vast geen kwaad' zei Julie en keek naar June.'Ja, dat is geen probleem' zei ze en ging op haar bed zitten.'Zolang je de missie maar niet vergeet'.'Febe heeft een crush op Josh' lachte Jana en porde haar in haar zij.'Dat is niet waar!' riep Febe en rende achter Jana aan om haar terug te porren.'Ik wil meedoen!' lachte Mia en liep ook achter hen aan.'Wat zijn we toch kleine kinderen' lachte André en rende er ook achteraan.