De 12 kinderen(#1)

Hoofdstuk 2

Langzaam opende ik mijn ogen. De zon was al op en ik keek op mijn wekker, half 10. Ik zuchte en zette me recht. Even later slenterde ik de trap af naar beneden en propte een boterham in mijn mond.'Goeiemorgen' zei Fleur die aan tafel zat te ontbijten.'Hey' zei ik en dronk een glas fruitsap leeg.'Haast?' vroeg ze.'Ik ga naar Kevin, we hebben afgesproken' zei ik.'Weet pap dat je naar Kevin gaat?' vroeg ze.'Pap?' vroeg ik lachend.'Die heeft het nog niet door als ik een week niet thuis kom'. Pap had een goeie baan en hij probeerde goed voor ons te zorgen, op zijn manier. Maar hij was nooit thuis. Sinds mam overleden was, waren Fleur en ik vaak alleen thuis. Ze was maar 1 jaar jonger en we konden het gelukkig goed met elkaar vinden. Ze rolde met haar ogen.'Wat als hij erachter komt dat je een vriendje hebt?' vroeg ze.'Fleur, hij is niet eens thuis voor mijn verjaardag, mijn 16de verjaardag!' zei ik luider dan ik verwacht had.'Hij is nooit thuis!'. Ik zuchte.'Sorry...'

'Waar blijf je nou...' mompelde ik in mezelf. Kevin was te laat, zoals altijd. Het werkte me op de zenuwen, ik had het hem al vaak genoeg gezegd dat hij op tijd moest komen. Wat verderop zag ik een brommer de straat in rijden. 'Eindelijk' zuchte ik en pakte mijn tas van het bankje waar ik al een kwartier op zat. Hij stopte vlak voor het bankje en zette zijn helm af.'Sorry, ik weet dat ik laat ben' zuchte hij.'Maar een gelukkige verjaardag'. Hij pakte een doosje uit zijn jaszak. De rode strik was ooit mooi en groot geweest maar hij was nu helemaal verfrommeld en gekreukeld.'Wat is het?' vroeg ik nieuwsgierig.'Maak open, dan zie je het vanzelf' zei hij terwijl hij zijn brommer wegzette. Ik trok het lint van het doosje en schudde het open. Het was een bedelarmbandje met de letters F en K aan en nog allerlei vormen en figuren.'Het is prachtig' lachte ik en deed het aan mijn arm.'Dankje'. Ik kuste hem op zijn wang en keek naar de armband.'Ik geef je het beste verjaardag-Valentijn cadeau ooit en al wat ik krijg is een kus op mijn wang?' zei hij overdreven.'Oh, kom hier zeurpiet' lachte ik en kuste hem.

Wat later gingen we samen naar de bakker. Daar kocht Kevin een cupcake en plante er een 16 kaarsje in.'Fijne Valentijn en een gelukkige verjaardag' lachte hij en stak het kaarsje aan met zijn doodskop aansteker. Ik lachte en blies het kaarsje uit. Op dat moment veranderde er iets. Ik wist niet precies wat, maar er was iets anders...Kevin kuste me op mijn wang en keek me aan.'Is er iets mis?' vroeg hij verward. 'Niks...' zuchte ik en keek voor me uit. Aan de overkant van de straat was de bloemenwinkel die nu vol rozen stond. Meneer van Dessel, de eigenaar, was de rozen aan het buiten zetten. Mevrouw de Winter kwam net de winkel buiten. Opeens kusten ze, het was raar.'Is mevrouw de Winter niet getrouwd?' vroeg Kevin verward. 'Ik zou zweren dat ik haar man al op school gezien heb'. Mevrouw de Winter was lerares Engels bij ins op school.'Ja, ze is getrouwd...' zuchte ik verward. Op één of andere manier voelde het alsof ik erbij betrokken was. Alsof ik het veroorzaakt had...De rest van de dag bleef ik met dat gevoel zitten. Door mij was ze vreemd gegaan met van Dessel....Het klonk vreemd maar het voelde wel zo. Je wordt gek Febe, je wordt gek....