De 12 kinderen(#1)

Hoofdstuk 12

Ik woelde in mijn bed en keek op de klok. Half 11. Ik geeuwde en ging recht zitten. Gisteren waren we naar oma en opa geweest om kerst te vieren. Vandaag was het 25 december, mijn verjaardag. We vieren kerst altijd op kerstavond zodat ik kon doen wat ik wou op mijn verjaardag. Meestal ging ik dan naar de film. Een drama of romantische, soms zelfs animatie. Ik was nooit echt het sociale type geweest integendeel zelfs. Ik zonderde me meestal af van anders mensen, soms was ik liever alleen. Ik veegde in mijn ogen en slenterde de trap af. Er stond een kerststronk met een grote kaars op de keukentafel.'Oh Demi, je bent wakker' lachte mam vanuit de zetel. 'Ja, maar wakker is een groot woord' gaapte ik. Ze lachte.'Je vader slaapt nog als een baksteen'.'Dat heb ik gehoord' zuchte ik en deed een snurkgeluid na. Mam lachte.'Ik zal de kerststronk snijden dan kan je eten'.'Oké' zei ik en ging aan tafel zitten.'Blaas eerst je kaars maar uit' zei mam en pakte het grote mes. We hadden gisteren mijn verjaardag al gevierd dus deden we dat vandaag niet meer. Ik blies mijn kaars uit. Op dat moment ging er een rilling over mijn ruggengraat. Ik werd volledig koud vanbinnen, voor maar een paar seconden, maar toch. Er was iets verandert, iets raars. Mam sneed de stronk en legde een stuk op mijn bord.'Is er iets liefje?' vroeg mam verward.'Nee, nee, niets' zei ik en at het stuk op.

Ik stond in de toiletten van de bioscoop naar mezelf in de spiegel te kijken. Omdat het kerst was, was het niet zo druk als anders. Ik keek naar de beker cola die ik op de rand van de wasbak had gezet. Tijdens de film was de cola volledig bevroren en kon ik er niets meer van drinken. Ik wist dat het niet normaal was dat cola spontaan bevroor maar ik wist ook niet wat het veroorzaakt zou kunnen hebben. Er kwamen wat meisjes de wc binnen. Ik zag dat ze me keurend aankeken en aan hun ogen kon ik zien dat ik niet goedgekeurd was.'Ga je daar nog lang staan?' vroeg één van de meisjes.'Er zijn toch nog andere wasbakken' zei ik. 'Ik bedoelde in deze wc' zei ze.'Wij hebben nood aan privacy'.'Bitch' dacht ik. Wie dacht ze wel dat ze was. Haar klikje was niet veel beter. Het waren meisjes met een veel te dikke nek. 'Ga dan maar naar ergens anders' zei ik en spoelde mijn handen.'Weet je wel wie wij zijn?' vroeg de één vol afgunst. 'Nee maar het boeit me ook vrij weinig' zei ik.'Oh!' zei ze.'Ik ben toevallig wel Jessica, dé Jessica'.'Nou ik ben Demi, dé Demi' zei ik.'En ik zeg dat dit toilet niet van jou is, dus bye bye'. Ik zag dat haar gezicht rood werd van woede, al was het moeilijk te zien onder die dikke laag make-up.'Kom meiden, dit wicht is ons niet waart' zei ze pissig en draaide zich om. Ik lachte en wees naar de vloer.'Pas op waar je loopt' zei ik. Er verscheen een ijsplek op de vloer en ze schoof uit. Ik lachte.'Had je gewaarschuwd'. Ik keek weer in de spiegel en besefte wat ik had gedaan. Ik had dat ijs gevormd, net zoals bij de cola gebeurt was...