THE NEWBIE GIRL MEETS MR.YABANG (COMPLETED)

Chapter One

"Papa..!? Papa..?! h'wag nyo po kaming iwan papa!? parang awa mo na lumaban ka papa..?! papa!? pagmamaka-awa ko kay papa, tuloy-tuloy ang daloy ng mga luha ko sa mga pisngi ko hindi ko matangap na iiwan na kami ni papa. hikbi nalang ang tanging nagagawa ko dahil tuluyan nang bumitaw si papa.

Bigla akong nagising sa panaginip ko, hanggang ngayon napapaginipan ko pa si Papa.

Umupo na muna ko dahil alam kong mahihirapan na naman akong makakuha ng tulog tiningnan ko yung alarm clock ko kung anong oras na it's 3:00 AM na,

Haays! bumuntong hininga nalang ako, Bagong bahay bagong buhay.

Simula nung namatay si Papa dahil sa sakit na Kidney failure nagbago na lahat ang buhay namin, nag-iisang anak lang ako masaya ang buhay namin dati akala ko wala nang katapusan ang kasayahan namin pero nagkamali pala ako dahil isang malaking pagsubok ang dumating sa buhay namin ng mamatay si papa naibenta namin ang mga ari-arian namin.

Sasakyan,lote, baon narin kami sa utang dahil kailangan namin gumawa ng paraan para maipagamot si papa,ang papa lang ang nagta-trabaho sa aming pamilya tapos sa bahay lang si Mama pero may maliit na tindahan si mama isang sari-sari store,masasabi kong hindi naman kami ganun kahirap dahil nga sa nag-iisang anak lang ako,pero masaya ako sa kung anong meron kami hindi na ko naghahangad ng kung ano pa, Ginusto kong magkaroon ng

kapatid pero hindi nako nasundan,bukod dun wala na si Papa..

Tumingin ako sa orasan 4:00 AM na grabe hindi ko napansin, sumilip ako sa bintana medyo maliwanag na nga, alanganin na siguro kung matutulog pako,actually sanay akong gumigising ng maaga at dahil kami nalang ni mama ang magkasama sa buhay pinangako ko sa sarili ko na mamahalin ko ang kaisa-isang magulang ko!

kaya gusto kong maging mabuting anak ako, lumabas na ako mula sa kwarto para magluto ng umagahan naghikab muna ko mejo inaantok pa ko eh, pero mas feel ko kasing bumangon ng mas maaga.

Para naman mafeel ko yung bagong bahay namin Lumipat kami simula nung mamatay si papa dahil naibenta ang bahay namin para nga dun sa pagpapagamot kay papa, nung una ayaw ko pang pumayag pero wala naman akong magagawa dahil matagal na palang sinanla ni mama yung bahay, kailangan na namin lumipat dahil kukunin na ng bangong may-ari,napag-isip isip kodin para makalimot din sa sakit..

Mas okay nako dito, Medyo malaki ng konti yung bahay may dalawang Bed Rooms at May living room hindi naman bongang-bonga tatlong Black Sofa lang ang nakalagay isang mahabang sofa at dalawang Single sofa at may.

Maliit na Centre table at may nakalagay na isang simpleng flower vase, of course Meron din isang flat screen TV With DVD player at Dalawang malaking Speakers,Yes mahilig kasi ako sa Music I like Loud Music,. at pagdiretso mo, isang maliit na kitchen Set May isang maliit na Fridge sa gilid at May roong atleast two Chairs sa isang table, perfect for Dinner time at ayun basta alam nyo na itsura nang kusina.

Nagpunta na ko sa kusina at sinimulan nang tumingin ng pwedeng iluto for breakfast,actually medyo lito pako dahil kalilipat lang namin nung isang araw tsaka kabibili lang namin ng Mga stocks inabot panga kami ng hapon sa kabibili ng mga Groceries eh pano ba naman kasi hindi naman namin kabisado itong Manila,haler hindi pako napunta sa lugar na to, tas dito pa kami lumipat akala ko naman kabisado ni mama ang pasikot-sikot dito konti lang din pala alam nya dito,.

Ayun mag-fride nalang ako ng eggs then tska ng Corn beef tsaka Hot dogs, yun nalang yun lang kaya kong iluto eh, haha mag-fried rice nalang din ako, I'm sure na magugustuhan ni mama yun, mejo nalulungkot ako dahil mukang hindi pa nakaka-move-on si mama dun sa pagkawala ni papa, ako din naman eh, gano kasakit ang mawalan ng Ulo sa pamilya? syempre sobrang sakit,pero kahit na ganon Life goes on, kailangan naming lumaban..

"Good Morning Ma!"

masiglang bati ko kay mama paglabas nya ng kwarto mejo nagulat pa nga eh,akala nya siguro kakatukin nya na naman yung pinto sa Kwarto ko at sasabihing Anak gising na lumulubog tayo! wew! para namang lulubog yung bahay si Mama talaga..

"Oh anak? ang aga mo ah?".

"Syempre naman ma, nagluto narin ako ng braekfast para satin oh ayan luto na,sabay turo sa sa table, napangiti naman si mama ."

"aba, mukang nagmamatured na yung anak ko ah, maasikasona na,"

pabirong sabi ni mama, tumawa nalang ako at umupa na,

"Ma,Halika kana, Let's Eat na,po"

umupo narin si mama at sinabayan akong kumain.

By The way hindi pa ko nakakapagpa-kilala sa inyo,

Okay Ehem *Clearing Throat*

"My name is Daisy ramirez Evangelista, I am 18 Years Old,

Dati kaming nakatira sa probinsya ng Nueva ecija

Then nagmove kami dito sa Manila, Quezon City,

I'm still studying actually magkakaroon na ko ng new school dito.

medyo kabado dahil sa isang top school ako papasok, tsaka isa pa wala man lang akong kakilala dun, Siguro nagtataka kayo kung bakit na-Top school ako pero mahirap lang kami,

Of course, dahil matalino ako since Elementary Hindi ako nawawala sa Top, hanggang High School Then nung nag-college ako nagtake ako ng exam para sa Scholarship Program,and Because God Blessed me! I-pass the exam,so Since 1st year college hanggang ngayon Scholar ako.

akala ko kapag nag-transfer ka mawawala yung scholar mo,hindi naman pala so thankful talaga ako, na kahit na lumipat ako ng school walang mababago, pagpupursigihan ko maging Isang succesful Teacher, Yep Ang course ko ay Educational major in English, 3rd year college palang ako so kailangan pang magtiyaga. :) I wish maging maganda ang pakikitungo sakin ng mga students sa magiging school ko,

"Anak,? aalis kaba ngayon? Diba pupuntahan mo pa yung New School mo ngayon dahil kailangan mong mag-fill up ng form para dun sa mga transfer?" Biglang sabi ni mama, Oo nga pala Jusko! muntik ko nang makalimutan, "Opo Ma, pupuntahan ko po." sabi ko nalang, para hindi mahalatang nakalimutan ko, kabisado ko si mama kapag ganitong mahalagang lakad dapat hindi kinakalimutan for sure na papagalitan kase ako kapag nalamang nakalimutan ko, ayoko na muna ng sermon ang aga-aga kaya.

"Eh, anong Oras ba anak? baka malate ka?''

"Mga 8:00 po Ma,". "ganun ba, eh 7:30 na anak gumayak kana para hindi ka malate, para narin mabilis kang makatapos baka mamaya may pipilahan ka pa dun, ako nang bahala dito sige na," sabay tayo,at ligpit sa mga pinggan. " nag ninja moves na ko dahil alam kong hindi 8:00 yung time, kundi 7:30 jusko! bakit ba kasi nakalimutan kopa.

Pwede na kaya to? ay wag na nga to, parang ang pangit, Oh eto nalang kaya?.. ay wag narin.. Goossh! ito pa ang isang pinoproblema ko yung susuotin ko, ang dami dami kong damit pero wala akong mapili, Duh! tanghali na nga pala ko, mabilis ko nang kinuha yung unang damit na dinampot ko, hayaan mo na, sabay dampot sa Isang maong pants, hindi naman ako magmomodel dun, sabay pasok sa banyo.

Ligo..ligo..ligo..

Haist! tapos nakong magbihis. naka White T-shirt na V-neck ako tsaka pinartneran ko ng isang simpleng maong na pants sabay suot ng rubber shoes na white Converse, Tumapat ako sa salamin para magsuklay basa pa yung buhok ko wala nakong time para-iblower pa, kinuha ko nalang yung polbo at nagpolbo ng konti, ako kasi yung tipong hindi mahillig sa make-up polbo lang sapat na.

"Mama.. Alis na po ako!" hiyaw ko nalang kay mama habang patakbong paalis. late na ko eh.

"Sige anak ingat ka! Text mo ako kapag may emergency ha!" narinig kong sabi ni mama hindi na ko sumagot lumabas nako ng gate.

ayun! manong para! sabay kaway sa paparating na Taxi. at thank god! at huminto naman. sumakay na ko. manong dun sa St. Rain Academy, doon ako sa backseat sumakay, Sige po Ma'am. sabay paandar ni Manong sa sasakyan.

A/N: Konting unawa lang po ang hinihingi ko. Sorry for the error grammar.

Kindly vote and comment for inspiration thanks! :)