THE NEWBIE GIRL MEETS MR.YABANG (COMPLETED)

Chapter Thirty-seven

Dahan-dahang bumagsak si Mark sa harapan ko. Gulat na gulat ako sa nangayari buong akala ko ay ligtas na kami pero nalusutan parin ni Marjorie ang mg pulis at nabaril nito si Mark. alam kong hindi si Mark ang dapat na babarilin ni Marjorie kundi ako pero mabilis nitong naharangan ang katawan ko kaya ito ang tinamaan ng bala.

Mabilis akong dinulugan si Mark na naka-handusay sa lupa.

"M-mark?! Mark?!." sunod-sunod kong sambit sa pangalan nito ngunit hindi na ito gumagalaw dahil nawalan na ito ng malay. napansin ko namang malakas ang tulo ng dugo nito mula sa tama ng bala.

Mabilis na naglapitan sina Jerry Josh at Jay sa amin.

"Tulungan nyo ko! dalin natin sya sa ospital!." huma-hagulgol kong sabi sa mga ito. mabilis na tumakbo si Jay papunta sa sasakyan nya at mabilis nitong pinaandar iyon upang maisakay namin si Mark..

Nagtulong-tulong kaming buhatin si Mark para maisakay sa sasakyan ni Jay.

"Jay!? Daisy?! Missy?! mauna na kayo sa ospital ako nang bahala dito." biglang sabi ni Jerry sa amin. agad namang pinaharurot ni Jay ang sasakyan para madala sa malapit na ospital si Mark.

Samantalang ako ay hawak ko ang kamay ni Mark. pakiramdam ko ay parang ako pa ang mauunang mamatay kesa kay Mark dahil sa takot.

Halos paliparin na ni Jay ang sasakyan nito makarating lang kami sa ospital. samantalang si Missy ay umiiyak narin ito. halata din sa muka nito ang sobrang paga-alala.

Nang makarating na kami sa isang ospitala ay agad ng bumaba si Jay upang tumawag na ng Hospital Utility.

"Emergency!!." malakas na sigaw ni Jay ng makalapit ito sa E.R agad naman itong nilapitan ng mga Hospital utility at mga nurse mabilis na itinuro nito ang sasakyan nito.

agad namang nagpuntahan ang mga nurse at hospital utility may dala na itong stretcher upang doon ilagay si Mark.

Naisakay na ng mga ito si Mark at nagmamadling ipinasok nito sa Emergency room. agad naman kaming sumunod ni Missy at Jay.

"Hanggang dito nalang po kayo." biglang pigil sa amin ng isang nurse attendant. at mabilis nitong sinara ang pintuan.

Nanginginig ang buong katawan ko sa takot. hindi narin naubos ang mga luha kong kanina pa patak ng patak. agad naman akong niyakap ni Missy ng makita nito na takot na takot ako sa pwedeng mangyari kay Mark.

"Daisy Calm down, makaka-ligtas sya." alo ni Missy sa akin habang yakap ako nito. pero hindi ko parin pinakinggan ang sinabi nito dahil patuloy parin sa pag-tulo ang mg luha ko..

"Dapat sa akin nalang nangyari iyon." sabi ko habang humahagulgol ng iyak. kumalas naman ng pag-kayakap si Missy sa akin.

"Daisy wag mong sabihin iyan, sa tingin mo ba gugustuhing mangyari ni Mark sayo yoon? kaya ka nya niligtas kasi mas pinili nya na sa kanya nalang mangyari iyon. He did that because he love you so much, at hindi matutuwa si Mark kung ganyan ang sasabihin mo." mahabang sabi nito sa akin. hindi naman ako nakapag-salita sa sinabi nito at napa-hagulgol nalang ng iyak, niyakap uli ako nito at hinagod-hagod nito ang likuran ko.

"A-anong g-gagawin k-ko? P-paano kung m-mamatay sya?." halos takot na takot kong tanong dito..

"Wag mong isipin iyan, hindi mamatay si Mark okay? ang dapat mong gawin ay lakasan mo ang loob mo maging positibo ka at isipin mong magiging okay na din ang lahat." sagot nito na tila pinalalakas ang loob ko. tama si Missy dapat ay hindi ako panghinaan ng loob, magiging maayos din ang lahat.hindi mamatay si Mark.

Kumalas na ako ng yakap dito at pinunasan ko narin ang muka ko. pinilit kong ngitian ito kahit hindi ko pa kaya. ngumiti din ito sa akin.

Iginaya ako nito sa mga upuang nasa gilid. doon kami maghihintay hanggang sa lumabas na ang doktor.