Kalbimin Komşusu

-16-

Yemekleri servis edip, Umut'un yerini aldığımda Kemal'le iyi anlaştıklarını görmek beni sevindirmişti. "Su yine döktürmüşsün." diyen Kemal'e güldüm. "Döktürdüm de bakalım beğenecek misiniz?" dediğimde Umut taşın ona gittiğini anlamıştı. "Ben senin elinden zehir olsa yerim." Umut'un söylediklerine gülümserken Yağmur'un imalı bakışlarına yakalandığımda yemeği doldurmaya devam ettim. "Hepiniz aynı sınıftaydınız diye hatırlıyorum doğru hatırlıyorum değil mi?" Umut'un sorusuna Yağmur cevap verdi. "Evet birinci sınıftan beri hep birlikteyiz." İçimden Umut'un, Berk'le ilgili bir şey dememesine dua ederken hiç beklemediğim biri açtı konuyu. "Sanırım Berk'te sizin kardeşinizmiş." Kemal'in söylediklerinden sonra Yağmur'a şaşkınca baktım, Kemal'e söylemesini beklemiyordum. "Evet ama Berk anlaşması zor biridir, sizinle de pek anlaşamadığını biliyorum." Berk'i çağırmadığım için pişman değildim, Umut'a daha önce onunla Yağmur arasında olanları anlattığımda bana anlayış göstermesi hoşuma gitmişti.

"Burada olmaması sizi üzmüyor mu?" Kemal'in ne yapmaya çalıştığını anlamamıştım. Yağmur'un rahatsız olduğunu fark ettiğimde bir şey söylemek için kıpırdandığım sırada Umut elimi tutup hafifçe sıktı. "Benim için önemli değil, Berk'in artık büyüdüğünü kabullenmesi gerekiyor. Sürekli sorun çıkaran küçük bir çocuk gibi davrandığı için burada olmaması daha iyi. Rahatınızın bozulmasını istemem." Sevgilimin söyledikleriyle memnunluk duyarken Kemal'e dik bir şekilde baktım, göz göze geldiğimiz an tek kaşımı kaldırarak bakmaya devam ettiğimde mesajı alıp konuyu kapatmıştı. Umut yemeğini tadarken heyecanla ona bakıyordum bu durumu fark ettiğinden emindim ama inatla yemeğe devam edip bir şey demiyordu. "Eline sağlık Su çok güzel olmuş." diyen arkadaşıma "Teşekkür ederim Yağmurcum." dedikten sonra gözlerimi yeniden Umut'a çevirdim. "Uzun zamandır yediğim en güzel yemek güzelim." diyerek elimi öptüğünde kaşlarım havalandı. "Emin misin? Beni kırmamak için yalan mı söylüyorsun yoksa?"

"Sana asla yalan söylemem." derken ciddiydi ,gözlerinden bunun doğruluğunu anlıyordum. "Teşekkür ederim." dediğimde bakışmamızı Yağmur böldü. "Eee hem iş arkadaşısınız hem komşusunuz hem de sevgilisiniz sürekli birbirinizi görmek nasıl bir duygu?" bakışlarım Yağmur'a döndüğünde bunu hiç düşünmediğimi fark ettim, aslında daha yeni olduğumuz için düşünmeye gerek görmemiştim. "Ben bu durumdan oldukça memnunum. Biliyorum henüz çok yeni bir ilişkimiz var ama ben Su'yun hayatımın kadını olduğundan eminim. İşte oldukça resmi olmaya çalışsakta birlikte çalıştığımız için her anlamda kendimi şanslı hissediyorum. Hem sevdiğim kadını her an görüyorum hem de onun kendini geliştirmesine yardımcı oluyorum, tabi bu arada da muhteşem bir avukatı elimden kaçırmamış oluyorum. "Umut'a hayranlıkla bakarken gözlerindeki sevgiyi iliklerime kadar hissediyordum. "İyi ki sen." dediğimde yüzündeki gülümsemeden onunla aynı hisleri yaşadığımı bildiğinden emindim. "Ya siz çok güzel olmuşsunuz ama!" diyen Yağmur yeniden bakışmamızı bölmüştü. Kemal'le bize gülümseyerek bakmaları utanmama neden olmuştu bu durum benim içinde yeniydi çünkü ben onlardan asla utanmazdım.

"Olduk." Umut'un mutluluğu sesine yansıyordu ve ben böyle güzel seven bir adamı hak edecek ne yaptığımı hiç bilmiyordum. "Ee yemekler soğuyacak devam edelim hadi." dediğimde bana gülmelerini umursamadım. "Biraz önce gerilmenize sebep olduysam özür dilerim." diyen Kemal'le başımı tabağımdan kaldırdım. "Berk, Yağmur'u çok üzdüğü için ona olan öfkem asla bitmeyecek ama bunu sana hissettirmemem gerekirdi Umut, özür dilerim." Kemal aslında Yağmur'la Berk'in aynı ortamda bulunmasını istemediği için Umut'a o soruları sormuştu, bunu özründen sonra anlamam ise tamamen benim aptallığımdı .Umut kolunu omzuma atıp beni kendine çektiğinde son derece anlayışlı bir ses tonuyla Kemal'e yanıt verdi. "Emin ol seni çok iyi anlıyorum Kemal, ben de Su'yu üzen biriyle aynı ortamda bulunmak istemem ve hayatımın sonuna kadar da ondan nefret ederim. O yüzden özür dilemene gerek yok sen sadece sevdiğin kadını korumak istedin hepsi bu." haklıydı, Yağmur çok üzülmüştü o üzüldüğü için Kemal de üzülmüştü. Berk aynı anda iki kişiyi de mutsuz etmişti, o yüzden Kemal'e kızamıyordum aksine arkadaşımı bu kadar düşündüğü için seviniyordum.

Yemeğin geri kalan kısmı anılarımızı anlatarak geçerken Umut'un her fırsatta elimi tutması, saçlarıma minik öpücükler kondurması arada bir dalıp kendimi kaybetmeme sebep olmuştu. Yağmur ve Kemal evden ayrılırken Umut kalıp bana yardım ediyordu "Umut hadi git dinlen ben hallederim." dediğimde ellerini belime sarıp beni kendine çekti. "Benim minik kadınım kendini yorarken ben oturup keyif çatamam buna alışsan iyi olur." alnıma öpücük kondurduktan sonra kalan bulaşıkları da dizip ellerini yıkadı. "Bak bitti bile." diyerek bana döndüğünde onun mutfağıma çok yakıştığını fark ettim. "Mutfağım sizi sevdi Umut Bey haberiniz olsun." diyerek beline sarıldığımda beni sıkıca sardı. "Öyle mi Su Hanım? Bir gün de siz benim evime misafir olun bakalım hangi evdeki varlığımız daha güzel olacak."

"Bu bir yemek daveti mi Umut Bey?" diyerek çenesinden öptüğümde sertçe yutkundu. "Şu an evlilik teklifine bile çevirebilirim." diye fısıldadığında nefesini dudaklarımda hissettim, sesimi çıkarmadan gözlerim gözlerinde beklerken, minik temasıyla gözlerim kapandı. Hissettiğim duygunun tarifi yoktu ama tek kelimeyle özetlemem istense tamamlandım derdim. Dudaklarımdaki dudağı hareketlenirken ona eşlik ettiğimde ellerim belinden omuzlarına çıktı, belimdeki elleri beni daha fazla kendine çekerken öpüşmemiz hararetlendi, kendimi bir anda mutfak masasının üzerinde bulurken ellerim ne ara saçlarına geçmişti emin değildim. Yavaş yavaş öpüşümüzü sonlandırırken alnını alnıma yasladı nefes nefese "Durmalıyız, henüz erken." dediğinde onunla aynı fikirdeydim ama konuşacak cesareti kendimde bulamıyordum. "Çok seviyorum Su!" dedikten sonra yeniden öpüşmeye başladığımızda bu sefer onu durduran ben oldum. "Çok seviyorum Umut!" sıkıca sarılıp başımı boynuna yasladığımda, derin nefesler alarak boğazımda attığını düşündüğüm kalbimi sakinleştirmeye çalıştım, ne kadar süre birbirimize sarılarak durduk bilmiyordum. "Ben artık gitsem iyi olacak." diyen sevgilimle başımı kaldırdım, alnımdan öptüğünde gülümsememe engel olamadım. "Tamam hayatım, ben seni geçireyim."

Umut geriye doğru bir adım attığında masanın üzerinden inip üzerimi düzelttim, O mutfaktan çıkarken arkasından minik adımlarla arkasından ilerledim. "İyi geceler güzelim." diyerek yanağımı öptüğünde aynı şekilde karşılık verip kapıyı kapattım arkama yaslandım .Mutluydum bunun için ne kadar şükretsem azdı.