Vapor 2 || HOOD

2

"Tatlım, akşam Hailey'yi havaalanında karşılamayı unutma."

Annemin sesiyle bakışlarımı tabağımdan kaldırıp heyecanla parlayan yüzüne çevirdim.

Demek geleceği için tek heyecanlı olan ben değildim.

Yavaşça kafamı salladığımda yüzünde ufak bir tebessüm belirdi ve üvey babam(!)la olan sohbetine geri döndü. 

Heyecandan bütün gece uyuyamamıştım.

Gözlerim her kapanacak gibi olduğunda aklımda canlanan yüzü buna engel oluyor ve beni uyku aleminden çıkarıyordu.

O güzel yüzünü ellerimin arasına almak ve onu deli gibi öpmek istiyordum.

Muhtemelen ona hala kızgın olduğumu düşünüyordu.

Aslında ona neden kızdığımı bile hatırlamıyordum.

O gece beni öptüğünde, ertesi gün onu suçlamıştım.

Oysaki tek suçlu o değildi.

Öpücüğüne karşılık vermiştim ve bundan deli gibi hoşlandığımı inkar edemezdim.

Güzel hissettirmişti.

Bunu kendime itiraf etmekten korktuğum zamanlar olmuştu.

Ama artık öyle değildi.

Buraya geldiğinde yapacağım ilk şey onu kollarımın arasına almak ve o yumuşak dudaklarını öpmek olacaktı. 

Bir senenin acısını dudaklarından çıkaracaktım.

Yapacağı şeyler konusunda ona engel olmayacaktım.

Küçük bir kızın üzerimde bu denli etkili olması ne kadar doğruydu, bilmiyorum.

Tek bildiğim bunu en az onun kadar istediğimdi.