Vapor 2 || HOOD

3

Sinir bozucu kalabalığın arasında o güzel yüzünü gördüğümde içimde oluşan garip his kendimi ilk kez aşık olmuş bir liseli gibi hissetmeme neden olmuştu.

Bedenimden geçen titreme dalgası beni olduğumu yere çivilemişti sanki.

Kalbimin sesi o anda duyabildiğim tek şeydi.

Göğüs kafesimden fırlayacakmışçasına atan o lanet organı oradan koparmak istiyordum.

Küçük bir kız gibi heyecanlanmam oldukça acınası bir durumdu.

Onu uzaktan görmek bile bu denli heyecanlanmama neden oluyorsa, onu kollarımın arasına aldığımda nasıl hissedeceğimi düşünmek bile istemiyordum.

Onu ne kadar da çok özlemiştim böyle.

Etrafına bakındığını gördüğümde beni farketmesi için elimi havaya kaldırıp salladım.

Bakışlarını benim olduğum tarafa doğru çevirmesi ve beni farketmesi fazla uzun sürmemişti.

Birden yüzünde beliren gülümseme beni nefessiz bırakırken hızlı adımlarla bana doğru ilerlemeye başladı.

Ellerimin titremeye başladığını hissettiğimde içimden kendime sakin olmam gerektiğini hatırlatarak yüzümdeki ifadeyi sabit tutmaya çalıştım.

"Calum." Hızla bedenime dolanan kollarını hissettiğimde sıkı sarılışına anında karşılık verdim.

Bedeninden yayılan çiçek kokusuna tapabilirdim.

Ne kadar güzel olduğunu daha önce farketmediğim için kendimi tam bir aptal gibi hissediyordum.

O her şeyiyle fazlasıyla güzel ve mükemmeldi.

"Aman Tanrım," diye mırıldandı hafifçe geri çekilirken. "Seni çok özledim."

Yüzündeki gülümseme yerini korurken parmak uçlarında yükseldi ve yanağıma küçük bir öpücük bıraktı.

"Ben de seni özledim, ufaklık."

Eliyle yüzüne düşen bir tutam saçı kulağının arkasına sıkıştırdıktan sonra birkaç adım geri çekildi.

Ve ben o anda onda bir şeylerin değiştiğini farkettim.