Vapor 2 || HOOD

29

Arabayı davetin olacağı otelin önünde durduğumda ikimiz de aynı anda derin bir nefes aldık.

"Çok sıkıcı olacak." diye mırıldandığını duyduğumda ona bunu eğlenceli hale getirebileceğimizi söylemek istedim.

Ama dediğim gibi, sadece istedim.

"Sadece birkaç saat dayanmamız gerekiyor."

"Evet, gidelim artık." Küçük çantasını eline alıp kapıya uzandığı sırada elimin altındaki kilit tuşuna basarak tüm kapıları kilitledim.

Bakışları bana döndüğünde yine o sayılı anlardan birinde olduğumuzu anladım.

Gün içinde bana baktığı sayılı anlardan biri.

"Benden kaçma." diye mırıldandım bakışlarımı yüzünden çekmeden.

Bana bakan gözlerinde beliren şaşkınlık parıltıları birkaç saniye sonra söndü ve kızaran yüzünü görmemem için kafasını eğdi.

"Senden kaçmıyorum, Calum."

"Aslında tüm gün içinde yaptığın tek şey bu," Bir elimi ensesine koyup onu kendime çektim. "Benden kaçmak."

Bakışları dudaklarıma kayarken narin bedeni titredi.

Sıcak nefesimi yüzüne üfleyip bana biraz daha yaklaşmasını izledim.

"Bunu neden yapıyorsun?" diye sordu yavaşça yutkunmadan hemen önce. "Bunu bana neden yapıyorsun, Calum? Beni sevmiyorsun bile."

Cevap vermeden öylece yüzüne bakarken gözlerini kapattı.

Yüzünde beliren acı dolu ifadeyle ne zamandır tuttuğumu bilmediğim bileğini yavaşça bıraktım.

"Beni kullanmanı istemiyorum. Beni yatağına attıktan sonra kullanılmış bir peçete gibi bir kenara atmanı istemiyorum, Cal. Eğer amacın buysa bundan şimdiden vazgeçsen iyi olur."

Dudaklarımızı yavaşça birbirine sürttüğünde onu yumuşak bir şekilde öptüm.

Bakışlarındaki acı dolu ifadeyle gözlerini açıp yüzüme baktı.

"Senden gelecek ikinci bir darbeyi kaldırabileceğimi sanmıyorum."