Para kay Mamu, the coolest mom I have yet to meet;
Para kay Nanay, Mommy, Mama;
Para sa mga Tatay na naging Nanay;
Saludo.
*****
It's 9 PM and nasa workshop pa rin ako. We started mga 7 PM at drained na drained na'ko sa kakatawa tapos iiyak tapos tatawa habang umiiyak. Na-feel siguro ni Direk Gina yung pagod ko so she called for a 30-minute break. Ngayon ko lang na-appreciate ang 30 minutes sa buong buhay ko.
New module na daw kami pagkatapos ng short rest. Alden will be joining us anytime soon, may tinatapos lang na shoot. Kanina pa siya nagva-viber asking kung kamusta ako and how am I holding up. Masaya ako that he constantly checks on me kaya hindi rin ako natatakot to go through this insane journey kasi alam ko andyan siya.
Everything is new to me. I mean, nung una kong pinost ang Dubsmash video ko, I didn't know it would lead to this. Oy, don't get me wrong. Hindi ako nagrereklamo. Sobrang blessed ako that I am where I am now pero there are things that I never signed up for. Tulad ng next na gagawin ko with Direk Gina.
Magpapraktis kami ng tamang pag-ungol at tamang pag-ire.
Yep. Ungol at ire ang nakasulat sa taas ng workshop sheet ko.
Well, I'm no prude. I mean, hindi naman ako stranger sa ungol or anything. It's just that, well, I prefer to do it behind closed doors although technically, sarado naman ang pinto ng studio pero, di ba? Sobrang awkward lang. Ang laki lang ng pasasalamat ko na wala si Alden while I'm doing this. Alam ko naman na we're both actors and aktingan lang 'to but just the thought of me na umuungol at umi-ire while nakatingin siya sa'kin is giving me a nervous breakdown.
Direk Gina was explaining to me why we need to do this. Sabi niya, this will prepare me for more mature roles in the future. Versatility, ganoin. Kasi, totoo nga naman, hindi pwedeng pabebe na lang forever. Tapos the exercise will help me explore my sexuality and sensuality daw. Nakakaloka pero keri. Lahat kakayanin para sa ekonomiya.
So nag start kami sa pag-ire. Juskolerd, kalurkey. Parang mauubusan ako ng hangin. Sabi ni direk, I should imagine daw na I'm giving birth tapos yung size ng anak ko parang kalabaw na kelangan kong i-ire ng pagkalakas-lakas. Sus, kalabaw lang pala. Chicken. Pero seryoso, sobrang hirap. And to think I'm just acting ha, paano pa kaya ang mga nanay na umire talaga in real life?
Umire ako ng umire, yung tagaktak ng pawis ko galing bumbuman hanggang talampakan. Buti na lang natapos agad. Pero natatakot na ako sa next exercise. Kelangan ko talagang pag-praktisan ang pag-ungol? Shet lang. Shet na shet.
Okay. No choice eh. Pero before I actually moan (tengene, friends, MOAN), I need to, you know, mentally place myself in a situation where moaning is appropriate. So parang naisip ko, okay bangungot. Kunyare binabangungot ako. Bakit? Alam kong very very wrong pero di ba umuungol naman talaga ang mga binabangungot?
Nakakatawa din 'tong si direk. Iba't ibang cues ang binibigay sa'kin. Ungol ng nasasaktan. Ungol ng nasasarapan. Ungol ng nagulat. Ungol na umaayaw. Pero dalawang klaseng ungol lang yata nagawa ko. Nag-hang na kasi ako sa ungol na nasasarapan.
Sige, Nicomaine. Moan pa more.
Ginusto mo yan, di ba?
Hala, umungol ka.
*****
