22. Bölüm
Uluç geçirdiği berbat günün ardından eve zor attı kendisini.Başı çatlayacakmış gibi ağrıyordu. Bütün gün deli gibi çalışmış , gerek ofiste gerek inşaatta sürekli koşturmuştu.Ama yine de aklının boş bulduğu ilk fırsatta Mina'ya kaymasına engel olamamıştı.
Mina'nın halinden hasta olduğunu anlamıştı anlamasına ama kızın o halinin sadece hastalıkla alakalı olmadığını tahmin ediyordu.Gözleri sabaha kadar ağladığını kanıtlarcasına şiş bir haldeydi.Selin'i arayıp Mina'nın nasıl olduğunu sormak istese de yanlış anlaşılmaktan korkmuştu.
"İyi akşamlar" diyerek salona girdi.
Selin ayağa kalkarak "Hoş geldin .Yorgun görünüyorsun" dedi yerinde bir tespitle.
Uluç hafif bir gülümseme ile Selin'in saçlarını karıştırdı."Sende biraz ağlamış gibisin sanki" dedi sabah ki haline laf dokundurarak. "Sabah gözümden kaçtı sanma"
Selin gözlerini devirerek "Boş ver abi.Mina ile dertleştik biraz" dedi tamda abisinin merakına parmak basarak.
Uluç kolunu kardeşinin omzuna atarken çok sıradan bir şey soruyormuş havasında "Ne derdi varmış ki ağlamış o kadar" dedi sesinde ki merakı saklamayı başaramayarak.
Selin içten içe gülüyordu.Uluç Selin'i istediği yere getirdiğini düşünürken aslında Selin'in istediği yerde olduğunun farkında bile değildi.
"Bilmem.Aslında daha çok ben konuştum o dinledi ama benden daha çok ağladı.Sessiz bir kız, kimselere güvenmeyen bir havası var.O'nunla iletişim kurmak pek kolay değil"
"Ama dedemle gayet iyi anlaşıyor" dedi gereğinden sert bir sesle.
"Elbette anlaşacaklar abi.Sende alemsin.Bütün günü beraber geçiriyorlar neredeyse ve az çok tanımışlardır birbirlerini"
Uluç çok da meraklı görünmek istemediğinden konuyu değiştirdi."Sen neler yaptın. Evde miydin hep?"
"Evet çıkmadım bugün.Öğlene doğru eve geldiklerinde Mina çok hastaydı.Kendini bilmeden yattı kız.Arada sırada O'nu yokladım"
"Çok mu hastaydı" dedi birden durarak."Doktor çağırdınız mı peki"
Selin gülerek "Sakin ol abi bu ne telaş " dedi alayla ama Uluç bu imayı hissetmedi bile.
"Üşütmüş ilaç verdik o da uyuttu sanırım"
Uluç daha fazla üstelemenin anlamsız olduğunun farkındaydı "Anladım" dedi sadece ama aklı yukarıda yatan Mina da kalmıştı.
Selin de Mina dan gereğinden fazla bahsedip abisinin , düşündüklerini anlamasını istemediğinden bir daha Mina dan bahsetmedi.
Neden bilmiyordu ama içinden bir ses bastırılamaz bir şekilde Mina'nın hayatlarına gireceğini haykırıyordu.Abisinin yıllardır yaşadığı inişli çıkışlı ilişkileri de düşündüğünde ki buna Şebnem de dahildi O'nun Mina'nın sakinliğinde huzur bulacağına inanıyordu.
Ama abisinin Mina'ya karşı olan hislerini doğru tahmin edip edemediğinden emin değildi ve bu yüzden hiçbir şeye karışmak istemiyordu.
Gecenin geri kalanı sessizlik içinde geçti.Bahadır ve Nazan erkenden odalarına çekildiler, Selin Beliz ile oynadıktan sonra kızını da yanına alarak yukarıya çıktı.Musa dede ise odasında pikapların tıngırtılarına bıraktı yaşlı ruhunu.
Uluç ise hiçbir yere sığamadı.İşte yetiştiremediği evrakları evde okumak için getirmişti ama şimdi kelimeler gözlerinin önünde dans ediyordu.Aklını verip de tek kelime okumayı başaramayacağını anladığında pes ederek ayağa kalktı.Çalışma odasından çıktığında evdeki karanlıktan herkesin yattığını anladı.
"Bu evde feneri söndürmek de benim kaderim olsa gerek".Söylene söylene yürürken , en son akşamüzeri yemek yediği için midesinin buna isyan ettiğini fark etti.
Uluç çalışma odasında oyalanırken Mina da derin bir uykudan ancak uyanıyordu.Yattığı yerden doğrulup saate baktığında gözlerine inanamadı neredeyse gece yarısı olmuştu.Kaç saat uyuduğunu düşündü ama o kafa ile hesaplayamadı.Hayal meyal odaya birisinin girip çıktığını hatırlıyordu ama hiç bir şey net değildi.Kafasını yeniden yastığa bıraktığında ne kadar güçsüz olduğunu daha yeni anlıyordu.
Baş ucunda ki bardağın boş olduğunu görünce söylenerek doğruldu.Bu bile oldukça zamanını almıştı ama yapacak bir şey yoktu.En iyisinin aşağıda bir şeyler atıştırıp ilaç içmek olduğunun farkındaydı.
Bin bir güçlükle mutfağa vardığında önce sandalyeye oturup dinlendi.Masanın üzerinde ki poğaçalardan yedi kendini zorlayarak.Elinde bir bardak su ile mutfaktan çıkmak üzereyken gördüğü karartı ile ufak bir çığlıkla yerinden sıçradı.
Uluç da en az O'nun kadar şaşkındı ama ani bir hamle ile uzanıp Mina'nın ağzını kapadı. "Bağırma.Sessiz ol herkesi uyandıracaksın" dedi.Mina ise sesin sahibini tanıyınca rahatlaması gerekirken aksine panik olmuş bir şekilde çırpınmaya başladı....dEym
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Bir Hayat
RomanceArdındaki demir kapının çıkardığı tok sesle yerinden sıçradı.Şaşkınlıkla etrafına baktı ve her şeyin ne kadar farklı olduğunu düşündü.Derin bir nefes alarak ne yapacağına karar vermeye çalıştı. Aslında günlerdir bunu düşünüyor ama bir yanıt bulamıyo...