Who are you? [Shqip]

Pjesa 3.

Dhe ditet kalonin..Shkoja ne pune perdite,kisha dhe orare te zgjatura.Kishte dite pune te mira,por edhe me zenka.Kishte dite ku lokali mbushej plot me kliente saqe me dukej vetja sikur fluturoja nga shpejtesia e sherbimit,por kishte dhe dite ku lokali mund te ishte bosh dhe ishte gati te me zinte gjumi :P..

Persa i perket shtepise :/ nuk kam gjetur ende, naten rri tek lokali dhe me ze dita duke ndenjur ulur ne karrige,ose ka nete te rralla ku i kaloj neper stolat e lulishtes , ku qendroj aty e strukur mos me shohe njeri.pasi te marr dhe rrogen e ketij muaji,mendoj te gjej nje shtepi te vogel me qera sa per te jetuar.

Erdhi dita e re.Dhe qe sa hyra zeri i ashper i pronarit me thirri:

-Annaa!!

-Po zoteri,mirmengjesi!

-Mirmengjes,por do te them mos e kalosh me naten ketu ne lokal,gjeje vendin diku tjeter!

-Poor.. pse?

-S'ka por,as pse.. Ketu nuk eshte hotel vajze,ketu eshte LOKAL!!

-Dakord,me falni,do te gjej nje vend tjeter. :/

Dhe ktheva shpinen dhe lotova pak.. Kur me vejn zeri i bute i nje punotreje:

-Ejj Anna pse merzitesh?

-Si te mos merzitem? Ku te jetoj?

-Eja tek une derisa te gjesh nje shtepi.

-Joo,shume faleminderit,por s'dua te behem barre e askujt.

-Jo, shiko nuk ta thashe qe te ndiheshe keq,jetoj vetem me mamin dhe motren e vogel,se kemi problem,madje do te na behej shume qejfi te vije,sepse ne duam te ndihmojme.

-Vertet nuk e keni problem?

-E perse duhet ta kemi o Ann? Ti punon vete s'eshte se do te te mbajme me leket tona.

-Ke te drejte :/

-Qe sot eja,me veshje te ndihmoj une..

-Kljesta vertet shume shume faleminderit,-dhe e perqafova.

-Nuk ka gje,kenaqesia eshte e gjitha e imja :D

Dhe keshtu po punonim..Hejj Zott kur vijne disa prototipa ne lokal dhe bejen te fortin,por ehh duhet ti duroj,thjesht ti sherbej ate qe duan.Po shkonte ora 22:00,po mendoja se si do te me prisnin tek ajo shtepi? Te gezuar? Apo me turinj te varur sikur do ju kisha zene deren? Heh ne fakt deren ja zura :P .. Dhe duke menduar ora shkoi 22:00.Me Klejsten u nisem per ne shtepi.Kur arritem ajo u be gati ti binte ziles dhe une e nderpreva

-O Klejst,je e sigurt se do bej mire po te vij?

-Qe çke me te my nigga ;) eja tani ..

Klejsta, sa moskokçarese nga sfidat e jetes,edhe pse ka humbur babin ne fytyren e saj duket ende nje buzeqeshje engjellore,duket se ka akoma shprese per te ardhem,duket qe eshte e forte .. Po une? Ehh une qe i kam shuar te gjitha shpresat,qe ne fytyren time mbizoteron vetem merzitja :/ Pse jam keshtu valle? Por mbi te gjitha kujt do i kem ngjare? Uff sa kurioze jam..

Dhe ja u futem ne shtepi,mamaja e saj me priti mire,e qeshur edhe pse ne syte e saj fshihej nje dhimbje teper e madhe , dhe motra e saj 4 vjec ishte duke fjetur,po flinte si engjell i vogel. Hyra dhe hengrem darke,i fola per vete,me folen per veten e tyre gjithashtu.mamaja e saj me tregoi dhomen time,OMG pse duhet te me trajtonin aq mire? Me dhane dhome me vete,te gjitha kushtet,veshje te bukura dhe te modes.

Mos valle fshihej dicka e keqe dhe e pakendshme pas gjithe kesaj te mire?Ne fund te fundit kush do te donte te ndihmonte nje te panjohur?