Pjesa 41.

1.2K 90 13
                                    

Darka po afronte,beme pergatitjet qe duheshim.Ne fytyrat e te treve ne shfaqej gezimi i stermadh.Ata pas disa vitesh do te ritakonin prinderit e tyre,ndersa une pas kaq shume e shume vitesh do te njihja prinderit e mi.

-Jack telefonoji njehere ku mund te jene,-i thashe.

-Haha o Anush do te jene duke edhur mos e mbaj mendjen aty.

-Uff mir xp

Dera trokiti,yayy ishin ata.Jacku dhe Tea vrapuan per tek dera.Vertet isha shume e emocionuar dhe e gezuar por nuk mendoja se do te ishte e duhur te vrapoja dhe une drejt deres keshtu qe ndenja ne korridor po prisja aty.U hap dera dhe ishin ata,ishin prinderit tane.Sapo hapen deren mami perqafoi Jackun ndersa babi ngriti ne krahe Tean.Oh,ata ishin aq te mire,aq te embel.Qe te dy ishin shume njerez te mbajtur dhe dukeshin intelektuale.Ne syte e tyre shfaqej mire zemergjeresia e tyre.I dua!Pasi u takuan shume here me njeri-tjetrin te gjithe mami pyeti "Ana nga eshte?" dhe babi ja priti "Po vertet,nga eshte?"

-Hmm,Ana eshte duke na pritur brenda,-tha Jacku.

Po prisja ne korridor ashtu e heshtur,si nje femije i vogel qe kishte bere faj.Nuk mund te gjeja guximin te shkoja ti perqafoja.Para meje u shfaqen te katert pastaj,te gjithe ishim duke pare njeri-tjetrin ne sy.

-Ana,eja te mami,-me tha me zerin e saj te bute.

Ne faqen time rrodhi nje lot dhe vrapova perqafova mamin.Nuk kishte ndjesi me te bukur sesa te perqafoje nenen tende.Isha njeriu me i lumtur ne bote ne ato momente,nuk doja ta leshoja mamin per asnje arsye ne bote.Dhe lotet e saj filluan te dilnin gjithashtu, "zemra e mamit sa qenke rritur" me tha.U shkeputem pak nga njera tjetra dhe pame se te gjithe ishin duke ne vezhguar ne te permalluar.Me pas perqafova dhe babin,heroin tim te vetem!Ndihesha aq e sigurt ne krahet e tij.Me ne fund Zoti mendoi per mua,me ne fund dhe une u ndjeva njehere e lumtur pas gjithe atyre sakrificave qe kam kaluar.

-O ba mos nis e ti te qash tani,-tha Jacku duke qeshur.

Kishet kaluar nje heshtje dhe Jacku foli dicka qe beri te qeshin pak prinderit nga gjithe ai mallengjim.

Jacku shkoi morri valixhet ne dera dhe i ngjiti ne katin lart ndersa ne u ulem ne salloni.

-Nuk do te leshoj me kurre Ana,-me tha mami.

Une buzeqesha,doja ta pyesja se pse kisha perfunduar ne jetimore por nuk munda te nxirrja asnje llaf.Me pas zbriti Jacku dhe ishte shume qetesi.

-Uff pse kaq qetesi ketu?Ana sa e turpshme qe u bere eh?

-O Jack Ana nuk eshte ambjetuar me prinderit e saj,-tha mami

-Yes yes :p , nejse do ulemi te hame darke sepse dhe ju dukeni te lodhur.

-Po mire ulemi,-tha mami.

U ulem dhe po zhvilloheshin biseda te ndryshme dhe me pas erdhi rradha te me pyesnin per shkollen.

-Nuk shkon ne shkolle Ana?-me tha babi.

-Jo nuk shkoj.

-Pse?

-Po sepse kur dola nga jetimorja nuk kisha asnje te ardhur.

-Po po kuptoj por tani nuk mund te te leme pa shkolle Ana,kupton?

-Po...

-Mund te zgjedhesh cfare dege te duash zemra mamit-nderhyri mami.

-Mire ma.

Mbaruam darke dhe me pas po shihnim TV,ndersa Tea fjeti.

-Ma...

-Po?-dhe te githe kthyen shikimin nga mua.

U skuqa nga fytyra dhe bera te flas.

-Pse kam perfunduar ne jetimore une?

Per pak mbizoteroi heshtja dhe Jacku per te thyer heshtjen tha "Ana sot e gjete te pyesesh dhe pikerisht tani?"

-Jo Jack Ana eshte kurioze,-tha babi,-dhe eshte kurioze me te drejte.

Me pas mami filloi te fliste.

-Okej Ana e dime,eshte faji yne me i madh qe ty te lame ne jetimore,dhe ishte thjesht nje budallallik.Shiko,ne jetonim ketu me pare,ketu lindem dhe Jackun.Jetonim me prinderit e babit tend,ata donin me doemos tre djem ne shtepi,tre pasardhes.Ishin me te vertete shume te lashte,behej cfare thonin ata,edhe pse une dhe babi jot deshironim te kishim dhe vajza si femijet tane.Linda Jackun dhe pati feste ketu sepse te gjithe u gezuan.Pas dy vitesh ata deshironin nje djale tjeter,nuk e dija dhe ja lame fatit ne dore por dole ti,dole vajze.Te gjithe u tensionuan,u inatosen dhe madje mallkuan.Donin te te vrisnin por nuk lejova te mbajta prane vetes ne cdo moment sepse kisha frike mos te vrisnin,me pas ata te cuan ne jetimore.Nuk kishte me pse ne te jetonim me ata qe na mohuan femijen tone dhe nderruam shtepi,ty nuk arritem te te merrnim sepse ata e kishin bere kontrate derisa ti te vije 18 vjec.U munduam i ofruam dhe para por nuk te morrem dot,me pas lindem Tean,kur Tea mbushi 2 vjec ne u larguam jashte vendit dhe Jackun me Tean i lame me Anastasian kjo eshte e gjitha.

Nuk munda te flas syte me ishin mbushur me lot dhe nuk flisja dot.

-Ana na fal,ti je gjeja me e shtrenjte per ne,jemi shume te bekuar qe te kemi dhe nuk duam te te humbasim per asnje arsye ne bote.

-Mire ma,faleminderit per shpjegimin-dhe ika ne dhomen time. 

Who are you? [Shqip]Where stories live. Discover now