Fund!

2K 101 54
                                    

Heyy,thjesht dua t'ju falenderoj te gjitheve per mbeshtetjen,well nuk eshte se jam ndonje shkrimtare por u mundova te beja me te miren time.Kjo eshte pjesa e fundit e librit!Shpresoj qe libri t'ju kete pelqyer sado pak :) .. Se shpejti do te vije libri me i ri i imi "Let me breathe",shpresoj te jem perseri me ju,dhe pse jo me te tjere akoma me shume♥Uroj qe ky te jete nje nder librat e preferuar tuajit.Ju dua shume♥♥.

Klea qendroi nje jave ne martenitet dhe me pas doli me bebin ne krahe.U sistemuan ne shtepi.Tashme nuk eshte se dilja shume jashte sepse Amaria me kishte terhequr shume mbas vetes dhe nuk mund te largohesha asnje cast prej saj,e ndjeja veten femije kur shtroheshim aty me Tean dhe Amarian duke luajtur me lodra,ehh ne fakt dikur kur isha ne moshen e tyre luaja me shoket e jetimores,por ja,Zoti ben mrekulli edhe pse e madhe perseri ndihem femije,perseri eshte ajo ana e perkedhelise nga prinderit dhe Jacku,per te mos harruar dhe Brandonin.

U shtrime per te fjetur,ne mesnate ndjeva dicka qe e kisha ndjere dhe me pare.Po, e mbaj mend shume mire dhe jam shume e sigurt qe kjo ishte dicka qe me ka ndodhur dhe me pare.U ngrita,dola nga dhoma dhe kembet me cuan tek dera e dhomes se Teas.Pse valle aty?Pse nuk shkova tek dhoma e Kleas dhe Jackut ndoshta i kishte ndodhur dicka bebit?Por jo,hapa deren dhe Tea merrte fryme si atehere,po po si atehere kur nuk e njihja se ishte motra ime,si atehere qe e cuam ne spital sepse kishte probleme me mushkerite.Ja pra,tani e kuptova qe kjo ndjene ishte pikerisht njesoj me ate qe ndodhi para disa muajsh.

-Oj,Tea!!Zemra e motres cfare ke?-dhe u afrova me vrap tek ajo.

Me sa kisha ne koke bertita,te gjithe u mblodhen aty.Jacku e kuptoi,mami me babin nuk po mblidhnin dot veten cfare po i ndodhte Teas.Nuk dhame shpjegime dhe Jacku mori Tean per ne spital.U veshem dhe e ndoqem.Gjate rruges ja shpjegova prinderve se si ishte puna kur ata ishin jashte vendit.

-Por Ana?Pse nuk na i keni treguar qe atehere?

-Ma,nuk isha ne djeni se ajo ishte motra ime,nuk ju njihja.Jacku nuk donte t'ju shqetesonte.

-Ah!Shpresoj te sherohet.

-Dhe une!

Shkuam ne spital dhe pritem tere naten.Ne mengjes doktori doli.Prisnim nje lajm te gezueshem sikurse pritem ate dite por jo!Dukej se fytyra e tij ishte e merzitur.

-Cfare ka doktor eshte perkeqesuar?-tha Jacku.

-Fatkeqsisht....

-Cfare duhet te bejme qe te permiresohet?-tha Jacku pa mbaruar fjalen doktori.

-Me ler te mbaroj.Fatkeqsisht vogelushen e humbem,mushkerite i ishin demtuar mjaft per ate moshe qe ajo ka.E ka perjetuar dhe me pare.Ndoshta mund tju dukej se mund te ishte sheruar por nuk i ishte bere asgje.Ngushellime!

Nuk folem.Ne syte e te gjithve u shfaqen lote.Mami me pas filloi te bertiste ku zeri i saj jehonte ne te gjithe spitalin.Babi po mundohej te mbante mamin pas lajmit aq te hidhur,ndersa Jacku veproi si atehere,po me kujtohet..U ul ne cepin e murit dhe filloi te qante si nje femije i fajshem.Nuk mund te shikoja dot asnje me shume.Kapa fytyren me duar dhe lotet me rridhnin ne faqe.Nuk arrita ta besoja ate qe me degjuan veshet.Doja te zgjohesha dhe te kuptoja se ishte thjesht nje enderr e keqe.Hoqa duart nga fytyra me shpresen se do te isha ne dhomen time te gjumit e zgjuar nga endrra e keqe.Por jo!Para meje ndodheshin infermiere duke vrapuar,Jacku i ulur pa thene asgje dhe mami paksa me e qetesuar nga infermieret.Hyra pa zhurme ne dhomen ku ishte vetem Tea.Ishte ashtu e embel si gjithmone.Dukej sikur po flinte,ah sikur te ishte ashtu.Ju afrova dhe vendosa koken tek kraharori i saj i vogel.Nuk degjoja asgje.I preka fytyren e saj te bute,e dija qe do te me mungonte jashtezakonisht shume!Do te me merrte malli per syte e saj blu.Por gjithmone qe do te shoh qiellin,e di qe do te shoh syte e saj te qeshur.E putha lehte ne faqe sepse kujtova se po flinte dhe s'doja ta zgjoja.Por jo!Cfare do ti beja ajo nuk mund te zgjoheshe me.Tea iku njehere dhe pergjithmone nga kjo jete!Pse nuk reagova si mami?Pse ndenja e qete dhe qava ne vetvete?E di,nuk isha perballur asnjehere me keto lloj situatash.Nuk e dija se cdo me thene te ike nga jeta personi me i dashur per ty.

Infermieret me nxorren jashte dhe dallova Brandonin qe vinte ne drejtimin tim.Erdhi dhe me perqafoi fort duke me thene "Kurajo Ana,duhet te ecesh para!Te kuptoj,nuk eshte e lehte te humbasesh personin e familjes por tashme duhet te mesohesh se ajo s'do te jete me me ty.Te lutem mjaft,jam me ty".Degjova keto fjale dhe nuk munda te permbahesha.Qaja ne shpatullat e Brandonit si nje femije i vogel i pafajshem.Me pas degjoj nje ze "Eshte i gjithi faji im.Zot me vrit!Nuk mund ta meritoj jeten pas kesaj qe bera" , ktheva koken dhe ishte Jacku.

-Por Jack,cfare thua?,-i tha babi me lot ne sy.

-A-ajo,vdiq per fajin tim babi.E neglizhova,mendova se u sherua.Nuk e dija se nuk ishte bere asgje.

-Boll bir,degjo cfare nxjerr nga goja.Keto do i kalojme bashke.Ti je baba,pse e mallkon veten ne kete menyre?Te gjithe kane nevoje per ty.

-Por ne kishim nevoje per ate baba,-bertiti Jacku,-ajo ishte ende 5 vjec dhe kishte gjithe jeten para.Pse duhet te ikte kaq e re per nje gabim idjot timin?Hee pseee me thuajjjj!!?

-Shht,pusho,-tha babi duke e qetesuar.

Zot,pse?Zvendesove dy njerez.Zbrite nje engjell ne toke dhe morre nje tjeter.Pse veprove keshtu?Tea duhej te ishte ne jeten tone,ti e morre.Ajo ishte e pafajshme dhe pa asnje lloj mekati.Ishte thjesht nje 5-vjecare qe nuk i rendonte tokes,pse bere qe toka ti rendoje asaj tashme?Mbylla syte dhe nuk munda te imagjinoja sesi Tea do te rrinte tere jeten nen dhe. Pas kesaj gjithcka me erdhi ne mendje.Kam vuajtur ne kete jete.Mendova qe kur dola nga ajo jetimore,me pas fillova pune dhe pas kesaj Jacku,nje i panjohur me strehoi ne shtepine e tij.Fillova pune si dado duke u kujdesur per Tean.U dashurova marrezisht pas Jackut,doja ti shpetoja jeten atij por me pas morra vesh se isha dashuruar pas vellait tim.Me pas ika,nisa jeten time te re.Njoha Brandonin,dashurine e jetes sime,fillova pune te re.Njoha prinderit,te shtrnjtit e mi.Martova vellain me Klean dhe me pas u bera halle.Se shpejti do te fejohem me Brandonin por tani,dicka e tmerrshme ma thyeu zemren me mijera copeza te vogla.Tea ime vdiq!Eshte realiteti me i hidhur qe kam marre vesh ne tere kete jete.E di jeta vazhdon,do te vazhdoje pa Tean,do te behem e forte sepse rreth vetes kam njerez qe me duan dhe i dua.Teush!E di qe tashme na sheh te gjitheve lart ne qiell dhe ndoshta merzitesh qe na sheh keshtu,por mos u shqeteso zemer je me ne ne cdo hap tonin.Te duam!

Fund!

Who are you? [Shqip]Where stories live. Discover now