Μπάτσο, μωρό μου!

Κεφάλαιο 19o

Ένεψα καταφατικά. Σηκώθηκα από την καρέκλα κι έβαλα το πιάτο του στον πάγκο.

Του έριξα μια κλεφτή ματιά και κάθισα στον πάγκο.

"Αντριάνα θυμάσαι τον παπαγάλο μας τον Σάκη;" ρώτησε ο Ερμής ανεμίζοντας ένα μπλε φτερό.

Τον κοίταξα απορημένη κι ένεψα καταφατικά.

"Κοίτα!" αναφώνισε και ανέμισε το φτερό.

".. Περίμενες να πεθάνει για να.. Να πάρεις τα φτερά του για την συλλογή σου;" ρώτησα απορημένη.

"Είχα όλα τα χρώματα εκτός από μπλε.." παραδέχτηκε ένοχα.

Γέλασα πνιχτά.

"Λοιπόν, τι λες να αλλάξεις ρούχα και να σας πάω βόλτα;" του είπε ο Βίκτωρ. "Και μετά...να πάμε και στην δουλειά μου να γνωρίσεις και τους άλλους αστυνομικούς;"

Κατάλαβα. Προσπαθεί να μας πάει για κατάθεση.

Τον κοίταξα στενεύοντας τα μάτια.

Ανασήκωσε τους ώμους.

"Ναι!" απάντησε ενθουσιασμένος ο μικρός.

"Έλα, πάμε να φορέσεις κάτι άλλο" του είπα.

Αφού μάζεψε τα φτερά του, ανεβήκαμε τις σκάλες γρήγορα. Έτρεξε και μπήκε στο δωμάτιο του.

"Πρέπει να φορέσω κάτι ωραίο, θα με δουν οι αστυνομικοί" μονολόγισε κι άρχισε να ανακατεύεται στα ρούχα.

Γέλασα πνιχτά.

"Θα κάνω και μπάνιο!" αναφώνισε.

Ρόλαρα τα μάτια. Σταύρωσα τα χέρια και μάζεψα μια μπλούζα που πέταξε στο πάτωμα.

"Γρήγορα όμως ε" του είπα.

Ένεψε καταφατικά. Αφού κατέληξε σε μια γαλάζια φανέλα κι ένα απλό τζιν, έτρεξε στο μπάνιο. Γέλασα πνιχτά και βγήκα απ' το δωμάτιο του. Μπήκα στο δικό μου κι έπεσα με φόρα στο κρεβάτι.

Σε μια βδομάδα από σήμερα, κοινωνική λειτούργος.

Στο σπίτι μας.

Για να μιλήσει στον Ερμή.

Θα τον πάρει μακριά..

Αναστέναξα. Γύρισα και κοίταξα την φωτογραφία που βρισκόταν στο κομοδίνο μου.

Ήταν μια φωτογραφία μου με τον Ερμή, 5 χρόνια πριν. Εγώ 14 κι εκείνος μόλις 4.

Ίσως το να φύγει από εδώ να είναι καλύτερο για αυτόν. Μια οικογένεια με χρήματα και σε καλύτερη κατάσταση.