Την στιγμη που πήγα να κλείσω τα ματια μου για να κοιμηθω ανοίγει σιγα-σιγα ή πόρτα..“Γιώργο;”ρωτησα ενω τον είδα να μπαίνει μέσα στο δωμάτιο..Δεν είπε τίποτα,απλα ξαπλωσε δίπλα μου και με τράβηξε στην αγκαλιά του..“κοιμησου μικιο μου...!”ψιθύρισε και έπειτα απο λίγο με είχε πάρει ο ύπνος..~το επόμενο πρωί.. ~
Ξυπνησα και ήμουν μονη στο κρεβάτι..Σηκωθηκα και βγηκα απο το δωμάτιο..Κατεβηκα στο σαλόνι και είδα την μικρή και την Βάγια να βλέπουν παιδικά.. “καλημέρα..!”είπα εγώ κάπως άτονα και χαμογελασα.. “καλημέρα..”ειπαν ή Βάγια και ή Αγάπη ταυτόχρονα και χαμογελασαν..“πάω να φτιάξω καφέ θελετε κάτι;”ρωτησα εγω“όχι,έχουμε φαει..Μας έφτιαξε ο μπαμπας πριν φύγει..!”είπε ή μικρή.. “εμ,εντάξει.”είπα και πήγα στην κουζίνα,αφού έφτιαξα τον καφέ μου καθησα στο σκαμπο και αρχησα να σκέφτομαι..Γαμωτο,τι έχω πάθει μαζί του; Τον θέλω συνέχεια κοντά μου αλλά δεν πρεπει..Δεν είναι σωστο γαμωτο..Τι θα κάνω..;Εκείνη την στιγμη χτύπησε το κουδουνι..Ανοιξα την πόρτα και αντικροισα μια ψηλή μαυρομαλλα κοπελα..“είναι εδώ ο Γιώργος;”με ρώτησε με την τσιριχτή της φωνη..“όχι δεν είναι εδώ..!”είπα και πήγα να κλείσω την πόρτα αλλά την σταμάτησε με το χερι της..“καλέ,μην τσαντιζεσαι..! Πες του οτι πέρασα απλα..!”είπε..“και ποια να του πω οτι περασε;” ρώτησα και ανασηκωσα το φρυδι μου..“πες του οτι πέρασε ή Καλλιόπη απο Αθήνα..Θα καταλάβει..!”είπε και έφυγε..Ποια στο διάολο είναι τώρα αυτή γαμωτο; Πήγα στο σαλόνι και καθησα στον καναπέ..“Βάγια,μήπως ξέρεις κάποια Καλλιόπη; ”την ρωτησα και γύρισε προς το μέρος μου..“ναι,τα είχε καποτε με τον αδερφό μου γιατί;”με ρώτησε και εγώ γουρλωσα τα ματια μου.Σκατά,σκατά,σκατά..Τι στο διάολο να θέλει τώρα γαμωτο..; “αυτή ηταν στην πόρτα Βάγια..!”της είπα και ηταν ή σειρα της να γουρλωσει τα ματια της..Δεν μπορούσαμε να πούμε όμως κάτι άλλο γιατί ηταν μπροστά ή μικρή..“πάμε να παίξουμε; βαρεθηκα..!”είπε ή μικρή και σηκώθηκε απο τον καναπέ.“φυσικά,πάμε..”της είπα εγώ και ή Βάγια ταυτόχρονα και χαμογέλασε.Βγήκαμε στον κήπο και ή μικρή άρχησε να παιζει με το σκυλάκι της ενω εγώ και ή Βάγια την κοιτουσαμε αμιλητες..Μέχρι που ήρθε ο Θανος..“επ,τι κανουν τα γυναικακια μου;”ρώτησε ενω άφησε ενα φιλι στο μάγουλο της κάθε μιας μας..“προσπαθουμε να ειμαστε καλά..!”απάντησα εγώ και ή Βάγια ταυτόχρονα και χαμογέλασε..Επειτα απο λιγα λεπτά ήρθε ή μικρη και πήρε αγκαλιά τον Θανο.“Θάνο,έλα να παίξουμε..!”είπε ή μικρή και εγώ χαμογελασα...“Αγάπη μου,ο Θάνος πριν λίγο ξύπνησε..Αστον να φαει πρωινό πρωτα και πάμε να παίξουμε μαζί..!”της είπα και χαμογέλασε.. “εντάξει..!”είπε και αφού βγήκε απο την αγκαλκα του Θάνου,πηγαμε στο τραπεζακι της και καθησε σε μια καρεκλα..“θα ζωγραφίσουμε..! Ξέρεις να ζωγραφίζεις έτσι;”με ρώτησε ή μικρή και έσμιξε τα φρύδια της..“φυσικά και ξέρω..!”της είπα και χαμογελασε.Αρχίσαμε να ζωγραφίζουμε και που και που παίζαμε με το σκύλο..Επειτα απο λογο ήρθε και ο Θάνος.Πήρε ενα χαρτί και ενα μαυρο μολύβι και άρχησε να σχεδιάζει..Καθησαμε εκεί για περιπου δυο ώρες,απλα να ζωγραφίζουμε..! “ελάτε,θα πάμε να φάμε στην γιαγιά..”είπε ή Βάγια και ή μικρή μούτρωσε..“μα,τώρα ζωγραφίζουμε..”είπε και χαμογελασα..“δεν πειράζει,θα ζωγραφίζουμε αργότερα..!”της είπα και χαμογέλασε..“πηγενετε να ετοιμαστείτε πρωτα και μετά θα πάμε..!”είπε και ή μικρή έπιασε το χερι μου και με τράβηξε απαλά προς το εσωτερικό του σπιτιού..Αφού ανεβήκαμε τις σκάλες,φτάσαμε στο δωμάτιο της,μπήκαμε μέσα και εκείνη κάθησε στο κρεβάτι..
VOCÊ ESTÁ LENDO
Η Νταντά Της Κόρης Του ( Υπό Διόρθωση )
Ficção AdolescenteΕκείνος:Ένας όμορφος εικοσιεφτάχρονος άνδρας, γεροδεμένος.Προπονητής μποξ και πρώην παγκόσμιως πρωταθλητής. Τώρα ζει στα Χανια με την τετράχρονη κόρη του. Τι γίνετε όταν χρειαστεί μία νταντά για την κόρη του; Εκείνη:Μία όμορφη εικοσιπεντάχρονη κοπ...